ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หนังสืออิสยาห์"

{{ความหมายอื่น|พระคริสตธรรมคัมภีร์คัมภีร์ไบเบิล|บุคคล|อิสยาห์}}

'''พระธรรมหนังสืออิสยาห์''' ([[ภาษาอังกฤษ{{lang-en|อังกฤษ]]: Book of Isaiah}}, [[ภาษาฮีบรู{{lang-he|ฮีบรู]]: ספר ישעיה}} [Sefer Y'sha'yah]) เป็นหนังสือลำดับที่ 5 ในหนังสือหมวดผู้เผยพระวจนะ (Nevi'im) ของคัมภีร์[[พระธรรมยูดายทานัค]] (Tanakh) และเป็นหนังสือเล่มที่ 1 ในหมวด[[ประกาศกใหญ่ ]]ของ[[คัมภีร์ไบเบิล|พระคริสตธรรมคัมภีร์]] ภาค[[พันธสัญญาเดิม]] (Old Testament) ของ[[ศาสนาคริสต์]]

พระธรรมหนังสืออิสยาห์เขียนด้วย[[ภาษาฮีบรู]] เชื่อมาแต่โบราณตามคำกล่าวอ้างในหนังสือคัมภีร์ว่าเขียนโดย [[อิสยาห์]] [[ผู้เผยพระวจนะ]] ชาว[[ยูดาห์]] (ยูเดีย) เมื่อ [[800 ปีก่อนคริสตกาล]]

[[ไฟล์:Full Book of Isaiah 2006-06-06.jpg|thumb|พระธรรมหนังสืออิสยาห์ (The Book of Isaiah)]]

พระธรรมหนังสืออิสยาห์ ทั้ง 66 บท ประกอบด้วยคำทำนายสำคัญเกี่ยวกับการปลดปล่อยชนชาติ[[อิสราเอล]]และผู้ชอบธรรม และการล่มสลายของ [[อาณาจักรบาบิโลเนีย|บาบิโลน]], [[อาณาจักรอัสซีเรีย|อัสซีเรีย]], [[อาณาจักรฟิลิสเตีย|ฟิลิสเตีย]], [[อาณาจักรโมอับ|โมอับ]], และ[[อาณาจักรซีเรียโบราณ|ซีเรีย]], อิสราเอลเหนือ (ขณะนั้นชนชาติอิสราเอลแบ่งเป็นอิสราเอลทางเหนือและยูดาห์ทางใต้), [[อาณาจักรเอธิโอเปียโบราณ|เอธิโอเปีย]], [[อาณาจักรอียิปต์โบราณ|อียิปต์]], [[อาณาจักรอาระเบีย|อาระเบียอาหรับ]] และ [[อาณาจักรฟีนิเซีย|ฟีนิเซีย]]

สรุปโดยย่อกล่าวถึง ความยุติธรรมของ[[พระเยโฮวาห์ยาห์เวห์]] ในฐานะพระเจ้าของประชาชาติโลกทั้งมวล

การทรงพิพากษาไม่จำเพาะต่อ ประเทศที่กดขี่รุกราน[[ราชอาณาจักรยูดาห์]]ประเทศของอิสยาห์เท่านั้น บทที่ 1-5 และ 28 - 29 ยังทำนายการพิพากษาลงโทษชาวยูดาห์ที่ประพฤติไม่ชอบธรรมด้วย เพราะเดิมทีชาวยูดาห์คิดว่าด้วยตัวเองที่ปลอดภัยเพราะพันธสัญญาของพระเจ้า แต่พระเจ้าเตือนชาวยูดาห์ผ่านอิสยาห์ว่า พันธสัญญานั้นไม่สามารถปกป้องพวกเขา หากพวกเขาทำลายลงด้วยการบูชาพระเจ้าอื่น และความประพฤติอย่างอยุติธรรมและความทารุณ ซึ่งขัดต่อพระบัญญัติของพระเจ้า

บทที่ 24 - 26 มีข้อความที่ซับซ้อนตีความยาก คือมีข้อความสำคัญทำนายถึง พระ[[เมสไซยาห์สสิยาห์]] (ศาสนทูตที่พระเจ้าเจิม) และอาณาจักรของพระเมสไซยาห์สสิยาห์ ซึ่งสถิตย์ความยุติธรรมและความชอบธรรม

ส่วนนี้ ในคติของชาวยิว เชื่อว่าหมายถึง กษัตริย์ (ตรงตามอักษร) ผู้สืบเชื้อพระวงศ์จาก กษัตริย์[[ดาวิด]] กษัตริย์ยิ่งใหญ่ผู้ทำให้ยูดาห์เป็นราชอาณาจักรใหญ่และเยรูซาเล็ม[[เยรูซาเลม]]เป็นนครศักดิ์สิทธิ์

แต่ในคติของชาวคริสต์ตั้งแต่แรกเริ่ม เชื่อว่าหมายถึง [[พระเยซู]]คริสต์ โดยสอดคล้องกับคำทำนาย เช่น [[พระคริสต์]]ทรงสืบสกุลจากกษัตริย์[[ดาวิด]] และทรงตั้งอาณาจักรแห่งความยุติธรรม (หมายถึง ศาสนจักร[[คริสตจักร]] ไม่ใช่อาณาจักรในความหมายทางการเมือง) ซึ่งภายหนึ่งวันหน้า (คริสต์ศาสนา) จะแผ่ขยายไปทั่วทั้งโลก

บทที่ 44 - 46 ยืนยันว่า ชาวยิวเป็นชนชาติที่ได้รับเลือกจากพระเยโฮวาห์ยาห์วาห์ พระเจ้าผู้ทรงเป็นพระเจ้าพระองค์เดียวเท่านั้นของชนชาติยิว (และเป็นพระเจ้าที่แท้จริงองค์เดียวของจักรวาล)

พระธรรมหนังสืออิสยาห์ มีเนื้อหาเชื่อมโยงระหว่างการบูชาปฏิบัติกับธรรมจริยาปฏิบัติ

'''บทเพลงของผู้รับใช้ผู้ทุกข์ทน''' (Songs of the Suffering Servant) ได้แก่ โคลง 4 บท ที่แทรกอยู่ใน'''พระธรรมหนังสืออิสยาห์''' กล่าวถึง '''ผู้รับใช้ของ[[พระเยโฮวาห์ยาห์เวห์]]'''

พะรเจ้าพระเจ้าคือพระเยโฮวาห์ยาห์เวห์ทรงเรียกผู้รับใช้ให้เป็นผู้นำประชาชาติ แต่ผู้รับใช้จำต้องถูกกล่าวร้ายอย่างน่าเกลียด ถูกบูชายัญ ยอมทรมานต่างๆ แต่ท้ายที่สุดเขาจะได้รับรางวัลตอบแทน

[[หมวดหมู่:ประกาศกใหญ่{{เรียงลำดับ|อิสยาห์]]}}

[[หมวดหมู่:คัมภีร์ในศาสนายูดาย|อิสยาห์ประกาศกใหญ่]]