ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ระบอบเก่า"

'''การปกครองระบบโบราณ''' หรือ '''การปกครองระบบเก่า''' หรือ '''อองเซียง เรฌีม''' ({{lang-fr|'''Ancien Régime'''}}) “Ancien Régime” เป็นภาษาฝรั่งเศสที่แปลมาเป็นภาษาไทยจากภาษาอังกฤษว่า “''การปกครองระบบเก่า'',” “''อาณาจักรเดิม”เดิม'' หรือง่ายๆ ว่า “''ระบบเก่า”เก่า'' โดยทั่วไปหมายถึงระบบเจ้านาย, สังคม และการเมืองที่ใช้ในฝรั่งเศสภายใต้[[ราชวงศ์วาลัวส์]]และ[[ราชวงศ์บูร์บอง]]ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 15 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 18

โครงสร้างทางการบริหารและทางการสังคมของ “ระบบเก่า” เก่าเป็นผลมาจากระบบการบริหารของสถาบันพระมหากษัตริย์ของฝรั่งเศสใน[[สมัยกลาง]]ที่มาสิ้นสุดลงระหว่าง[[การปฏิวัติฝรั่งเศส]]ในปี [[ค.ศ. 1789]] “การปกครองระบบเก่า” เก่าของประเทศอื่นๆ ในยุโรปก็มีประวัติความเป็นมาคล้ายคลึงกัน แต่มีผลบั้นปลายที่แตกต่างกันบางประเทศก็สิ้นสุดลงด้วยระบบ[[ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ]] บางประเทศก็แตกแยกออกไปจากสงครามและการปฏิวัติ

อำนาจของ “การปกครองระบบเก่า” เก่าอยู่บนพื้นฐานสามประการ: [[พระมหากษัตริย์]], [[นักบวช]] และ[[ขุนนาง]] [[สถาบันการปกครองฐานันดรแห่งรัฐ]] (Estates of the realm) ก็แบ่งออกเป็นสามประเภท: สถาบันการปกครองฐานันดรที่หนึ่ง (First Estate) คือนักบวชโรมันคาทอลิก, สถาบันการปกครองฐานันดรที่สอง (Second Estate) คือขุนนาง และ สถาบันการปกครองฐานันดรที่สาม (Third Estate) คือประชาชนโดยทั่วไป

โดยทั่วไปแล้ว “การปกครองระบบเก่า” เก่าหมายถึงระบบการปกครองใดใดที่มีลักษณะตามที่กล่าวแล้ว การปกครองระบบเก่ารักษาลักษณะหลายประการของ[[ระบบเจ้าครองนคร]] (feudalism) ที่ปฏิบัติกันมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8 โดยเฉพาะในการใช้อภิสิทธิ์ของขุนนางและชนชั้นเจ้านายที่สนับสนุนโดยปรัชญาใน[[เทวสิทธิ์ของพระมหากษัตริย์]] ความแตกต่างอยู่ตรงที่อำนาจการปกครองที่เคยเป็นของเจ้าครองนครต่างๆ มาก่อนกลายเป็นอำนาจของ[[ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์]]ที่เพิ่มมากขึ้น

วลีนี้ใช้มาตั้งแต่[[ยุคภูมิปัญญา]] (พบในเอกสารครั้งแรกในภาษาอังกฤษในปี ค.ศ. 1794) ในความหมายในทางลบ เช่นเดียวกับการใช้คำว่า “''[[ยุคมืด]]”'' ที่กลายมาเรียกกันว่า “''[[ยุคกลาง]]”'' แนวคิดของการใช้คำว่า “การปกครองระบบเก่า” เก่าเป็นการแฝงความหมายเป็นนัยยะว่าเป็นระบบที่ไม่เหมาะสมในการปฏิบัติ และควรจะเปลี่ยนแปลงไปเป็น “''ระบบใหม่”ใหม่'' (New Order) คำว่า “''การปกครองระบบเก่า”เก่า'' คิดขึ้นโดยนักปฏิวัติฝรั่งเศสเพื่อเผยแพร่สร้างความเชื่อถือในเหตุผลของการปฏิวัติและทำลายชื่อเสียงของระบบการปกครองที่เป็นอยู่ ซึ่งเป็นการใช้ในทางที่ไม่เป็นกลางในการบรรยายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์