ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วัดพระบาทน้ำพุ"

วัดแห่งนี้เริ่มต้นรับรักษาและฟักฟื้นผู้ติดเชื้อและผู้ป่วย[[เอดส์|โรคเอดส์]]ครั้งแรกเมื่อ[[พ.ศ. 2535]] และดำเนินการต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ผู้ริเริ่มโครงการคือเจ้าอาวาส [[พระอาทรประชานาถ]] การดำเนินการเกี่ยวกับโรคเอดส์มีสองส่วน ส่วนแรกคือรับดูแลรักษาผู้ติดเชื้อ และผู้ป่วยโรคเอดส์ทั่วไปจากทั่วประเทศ ส่วนที่สองคือการรับอุปการะเด็กกำพร้าที่ได้รับผลกระทบโรคเอดส์จากบิดามารดา ทั้งสองส่วนอยู่ในการดูแลของวัดประมาณ 2,000 คน แบ่งเป็นเด็กประมาณ 1,300 คน<ref name="city life">ชาญยุทธ ปะวะขัง, คมชัดลึก City Life, 2549, หน้า4-5</ref> ในแต่ละเดือนวัดจะมีค่าใช้จ่ายประมาณ 4 ล้านบาท เป็นค่าใช้จ่ายในส่วนของค่าอาหาร ยารักษาโรค ค่าบริหารจัดการภายในวัด และค่าเผาศพ ปัจจุบันได้รับเงินสนับสนุนจาก[[รัฐบาลไทย]]เดือนละ 100,000 บาท ส่วนที่เหลือเป็นการรับบริจาคจากผู้มีจิตศรัทธา ส่วนยาต้านไวรัสเอดส์และอาสาสมัครได้รับการสนับสนุนจากต่างประเทศ <ref name="kchl"> นสพ.คมชัดลึก, ปัญหาโรคเอดส์ไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย ข้อเท็จจริงจากพระอาจารย์อลงกตวัดพระบาทน้ำพุ, 2547</ref>

ปัญหาทางการเงินของวัด เนื่องจากเงินทุนโดยเฉพาะที่ใช้เป็นค่ารักษาพยาบาลนั้นไม่เพียงพอ ได้เกิดขึ้นสองครั้งด้วยกัน โดยครั้งแรกเกิดขึ้นในช่วง[[วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540|วิกฤตทางการเงินในประเทศไทย พ.ศ. 2540]] แต่หลังจากได้รับการบริจาคเพิ่มมากขึ้น ทางวัดขึ้นสามารถผ่านวิกฤตนี้ไปได้ อีกครั้งในปี[[พ.ศ. 2549]] เนื่องจากสภาพเศรษฐกิจที่ถดถอย และวิกฤตราคาน้ำมันเป็นเหตุให้ยอดเงินบริจาคลดลง อีกทั้งค่าใช้จ่ายสูงขึ้นเนื่องจากราคาที่น้ำมันที่ปรับตัวสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้วัดมีเงินไม่พอเพียงกับค่าใช้จ่าย แต่ด้วยการประชาสัมพันธ์ข่าวทั้งในประเทศ<ref name="thairath">น.ส.พ.ไทยรัฐ, วิกฤติเอดส์วัดน้ำพุ อีก 3 เดือนปิดตัว, ทีมข่าวไทยรัฐ, 23 สิงหาคม 2549, หน้า 1</ref>และต่างประเทศ<ref>http://www.kaisernetwork.org/daily_reports/rep_index.cfm?hint=1&DR_ID=40425</ref>ทำให้ทางวัดได้รับการบริจาคจนสามารถพ้นวิกฤตทางการเงินไปได้อีกครั้งหนึ่ง

* [http://www.aidstemple.th.org/ เว็บทางการของวัด] {{en icon}}