ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เปาโลอัครทูต"

'''นักบุญเปาโลอัครทูต''' ({{lang-en|St. Paul the Apostle}}) หรือ '''นักบุญเปาโลแห่งทาร์ซัส''' ({{lang-en|St. Paul of Tarsus}}; {{lang-it|San Paolo di Tarso}}) หรือ '''นักบุญเปาโล''' มาจาก [[ภาษากรีก]] “Šaʾul HaTarsi” หมายถึง “เซาโลแห่งทาร์ซัส” มาจาก “Σαουλ” “Saul” หรือ “Σαῦλος” “Saulos” หรือ “Παῦλος” “Paulos” <ref>Bauer lexicon; [http://php.ug.cs.usyd.edu.au/~jnot4610/bibref.php?book=%20Acts&verse=13:9&src=!], จาก ''The New Testament of Our Lord and Saviour Jesus Christ: According to the [[:en:Textus Receptus|Received Greek Text]]'' (University Press, Cambridge 1876)</ref>เป็น “อัครทูตถึงชนต่างชาติ”<ref>Romans 11:13 (King James Version),

Galatians 2:8 (King James Version)</ref> (Apostle to the Gentiles) พร้อมกับ[[นักบุญเปโตร]]และนักบุญ[[ยากอบผู้ชอบธรรม]] (James the Just)<ref>“The Canon Debate”, McDonald & Sanders editors, 2002, บทที่ 32, หน้า 577, โดย James D. G. Dunn: "For ''Peter was probably in fact and effect the bridge-man'' (pontifex maximus!) ''who did more than any other to hold together the diversity of first-century Christianity.'' James the brother of Jesus and Paul, the two other most prominent leading figures in first-century Christianity, were too much identified with their respective "brands" of Christianity, at least in the eyes of Christians at the opposite ends of this particular spectrum. But Peter, as shown particularly by the Antioch episode in Gal 2, had both a care to hold firm to his Jewish heritage, which Paul lacked, and an openness to the demands of developing Christianity, which James lacked. John might have served as such a figure of the center holding together the extremes, but if the writings linked with his name are at all indicative of his own stance he was too much of an individualist to provide such a rallying point. Others could link the developing new religion more firmly to its founding events and to Jesus himself. But none of them, including the rest of the twelve, seem to have played any role of continuing significance for the whole sweep of Christianity—though James the brother of John might have proved an exception had he been spared." [Italics original]</ref>, เป็นผู้เผยแพร่ศาสนา[[มิชชันนารี]]ที่สำคัญที่สุดใน[[ศาสนาคริสต์ยุคแรก]] แต่ไม่เคยพบ[[พระเยซู]]ดังเช่น[[อัครทูต]]ท่านอื่นๆ ไม่มีหลักฐานใดที่กล่าวว่านักบุญเปาโลเคยพบพระองค์ด้วยตนเองก่อนที่จะถูกตรึงกางเขน<ref>''The Complete Gospels'', Robert J. Miller ed., notes on Matt|26:48: "The fact that Judas needs to use a ''sign'' indicates that Jesus was not known by face in Jerusalem." Presumably, at that time, Paul was in Jerusalem studying under the famous Pharisee Gamaliel.</ref>ตามที่กล่าวใน “[[กิจการของอัครทูต]]” นักบุญเปาโลมานับถือศาสนาคริสต์ระหว่างที่เดินทางไป [[ดามัสกัส]] จากการที่ได้เห็นพระเยซูผู้ฟื้นคืนพระชนม์<ref>Acts 9:1-31, Acts 22:1-22, Acts 26:9-24</ref>. นักบุญเปาโลกล่าว่าท่านมิได้รับพระวจนะจากมนุษย์แต่ได้รับจากพระเยซูโดยตรง<ref>Galatians 1:11–12</ref>

กล่าวกันว่า[[พันธสัญญาใหม่]]สิบสี่บทหรือที่เรียกว่า[[จดหมายของนักบุญเปาโล]] เขียนโดยท่านเอง แต่ใครเป็นผู้เขียนจริงก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ นักบุญเปาโลมักจะบอกให้ช่างเขียน ([[:en:amanuensis|amanuensis]]) เขียน นาน ๆ จึงเขียนด้วยตนเอง<ref>Galatians 6:11, Rom 16:22, Cor 16:21, Col 4:18, Thess 3:17, Phil 1:19</ref><ref><!--THIS IS A DIRECT QUOTE TO AID WIKIPEDIA CREDIBILITY, DO NOT MODIFY-->Joseph Barber Lightfoot in his ''Commentary on the Epistle to the Galatians'' writes: "At this point [{{อิงไบเบิล|Galatians|กาลาเทีย|6|11}}] the apostle takes the pen from his amanuensis, and the concluding paragraph is written with his own hand. From the time when letters began to be forged in his name {2Thess 2:2, Thessalonians 2:2;, 2Thess 3:17, Thessalonians 3:17) it seems to have been his practice to close with a few words in his own handwriting, as a precaution against such forgeries… In the present case he writes a whole paragraph, summing up the main lessons of the epistle in terse, eager, disjointed sentences. He writes it, too, in large, bold characters (Gr. ''pelikois grammasin''), that his handwriting may reflect the energy and determination of his soul."</ref> การรับรองว่าข้อเขียนเป็นของแท้ ผู้เขียนจดหมาย<ref>Thess 2:2; Thess 3:17</ref> มักจะใช้ย่อหน้าที่แสดงให้เห็นว่าเป็นลายมือของนักบุญพอลเองเปาโลเอง จดหมายเหล่านี้ใช้เผยแพร่ในชุมชนผู้นับถือ[[คริสต์ศาสนา]] [[จดหมายของนักบุญเปาโล]]เป็นเอกสารที่สำคัญใน[[พันธสัญญาใหม่]] และในที่สุดก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของ[[กฎหมายศาสนจักร]] จดหมายของนักบุญเปาโลเชื่อกันว่าเป็นเอกสารฉบับแรกที่สุดของ[[พันธสัญญาใหม่]]

[[ปรัชญา]]ความคิดเห็นของนักบุญพอลเกี่ยวเปาโลกี่ยวกับศาสนาคริสต์เป็นความคิดเห็นที่สำคัญกว่าความคิดอื่นใดของผู้มีส่วนเขียนพันธสัญญาใหม่<ref> ''Oxford Dictionary of the Christian Church'' ed. F.L. Lucas (Oxford) entry on St. Paul</ref> อิทธิพลความคิดเห็นของนักบุญพอลเปาโลอาจจะเห็นได้จากปรัชญาของ[[นักบุญ]][[ออกัสตินแห่งฮิปโป]]ไปจนถึงความขัดแย้งระหว่างนักเทววิทยาก็อตสชอลค (Gottschalk) และฮิงมาร์แห่งรีมส์ (Hincmar of Reims) หรือ ระหว่าง ลัทธิทอมัสของ[[นักบุญ]][[โทมัส อควีนาส]] กับลัทธิโมลินา (Molinism) ของลุยส์ โมลินา (Luis Molina) เป็นต้น

{{commonscat|Paul of Tarsus|นักบุญพอลแห่งทาร์ซัสเปาโลอัครทูต}}

{{เรียงลำดับ|พอลแห่งทาร์ซัสปาโลอัครทูต}}