ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตำบลถืมตอง"

ตามประวัติกล่าวว่า เดิมชื่อบ้านสวนตอง หรือส่วนหนึ่งของตำบลถืมตองในปัจจุบันก่อน พ.ศ.2435 มีชุมชนกลุ่มน้อยได้ตั้งรกรากมีเหย้าเรือนอยู่ริมน้ำสมุน ซึ่งก็รวมกับชาวบ้านนาท่อ ตำบลไชยสถานในขณะนั้นได้รวมกันเป็นหมู่บ้าน และมีวัดเป็นศูนย์ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของลำน้ำสมุนเป็นบริเวณดงตาล ในพ.ศ. 2453 เจ้าผู้ครองนครน่าน "เจ้าสุริยพงษ์ผลิตเดช" มีความสนิทสนมกับชาวบ้านสวนตองเป็นอย่างดี บ้านสวนตองอุดมด้วยทรัพยากรธรรมชาติ พืชผลทางการเกษตร สวนไร่นาอุดมสมบูรณ์ที่สำคัญมีสอนตองหรือสวนหลวง ท่านเจ้าครองนครน่าน จึงได้มาพักแรมที่สวนแห่งนี้ (ปัจจุบันคือบ้านพักเกษตรตำบลถืมตอง) หรือบ้านใหม่สุขสันต์ หมู่ที่ 8 ตั้งอยู่ในปัจจุบัน หรือชาวบ้านเรียกว่า "ล่มปูน" พ่อพญา ใจวุฒิ และขุนกิตติภักดี (ต้นตระกูลมหาวงศ์นันท์) ได้ทราบจึงได้จัดชาวบ้านทำสถานที่พักรับรองขึ้น โดยใช้วัสดุจากใบตองทำเป็นที่พักด้วย "ถืม" คำว่า "ถืม" คือ ไม่ขัดแตะ 2 อัน นำมาประกบกันโดยมีใบไม้หรือใบตองอยู่ระหว่างกลางของไม้ขัดแตะเรียกว่า "ถืม" ใช้ทำเป็นหลังคาหรือฝาบ้าน เจ้าผู้ครองนครน่าน จึงได้ขนานนามว่า "บ้านถืมตอง" ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา