ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รอเบิร์ต พีล"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล โรบอต เพิ่ม: be-x-old:Робэрт Піл |
Rattakorn c (คุย | ส่วนร่วม) ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 16:
| death_date = [[2 กรกฎาคม]] [[พ.ศ. 2393]] (62 ปี)
| death_place = [[กรุงลอนดอน]] [[อังกฤษ]]
| party = [[กลุ่มทอรี]] <br /> [[พรรค
| spouse = [[จูเลีย พีล]]
| religion = [[คริสต์]]
บรรทัด 23:
|}}
'''เซอร์ โรเบิร์ต พีล''' (The Rt. Hon. Sir Robert Peel, Second Baronet Peel) เป็นนักการเมืองแห่ง[[สหราชอาณาจักร]]ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็น[[นายกรัฐมนตรี]]ถึงสองสมัย ในปี พ.ศ. 2377-8 และ พ.ศ. 2384-9 มีชื่อเสียงจากผลงานหลายด้าน อาธิเช่น การก่อตั้งหน่วย[[ตำรวจนครบาล]]ใน[[ลอนดอน]] การวางรากฐาน[[พรรค
== ชีวิตในวัยหนุ่ม ==
บรรทัด 49:
* รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย - เฮนรี โกลเบิร์น
เนื่องจากพีลมีเสียงข้างน้อยในสภา จึงทำให้ทำงานได้ลำบาก เขาจึงประกาศยุบสภาให้มีการเลือกตั้งใหม่ในเดือนมกราคม 2378 ในการเลือกตั้งนี้พีลได้ออกจดหมายเปิดผนึกสำคัญถึงผู้มีสิทธิในเขตของเขา โดยรายละเอียดของจดหมาย ''Tamworth Manifesto'' นี้ได้กล่าวถึงการปรับปรุงการหลักการของกลุ่มทอรีใหม่เพื่อให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของระบบการเลือกตั้ง โดยพีลได้นำแนวคิดหลักจาก[[เอ็ดมุนด์ เบิร์ก]]ว่าการอนุรักษ์ที่ถูกต้องนั้นต้องยอมให้มีการเปลี่ยนแปลงบ้างเพื่อเป็นพัฒนาการไม่เช่นนั้นแล้วจะทำให้เกิดการต่อต้านอันรุนแรงจนเราไม่สามารถอนุรักษ์สิ่งนั้นไว้ได้อีกต่อไป การปรับปรุงครั้งทำให้กลุ่มทอรีซึ่งมีแนวคิดค่อนข้างออกแนวค้านหัวชนฝาอ่อนลงอย่างมาก โดยนักประวัติศาสตร์จึงถือจุดนี้เป็นจุดกำเนิดของ
[[ไฟล์:Queen_Victoria_1887.jpg|thumb|150pxthumb|150px|right|พระนางเจ้าวิคตอเรีย]]แม้ว่าการเลือกตั้งจะทำให้พรรค
เมลเบิร์นลาออกจากตำแหน่งในเดือนพฤษภาคม 2482 พีลได้รับการเสนอให้จัดตั้งรัฐบาล เขาตระหนักดีว่านี่จะเป็นรัฐบาลเสียงข้างน้อยอีกครั้งเขาจึงเสนอให้[[พระนางเจ้าวิคตอเรีย]]ปลดนางสนองพระโอษฐ์ของพระองค์ซึ่งเป็นคนของกลุ่มวิค พระนางปฏิเสธ พีลจึงไม่ยอมรับตำแหน่งโดยเกรงว่ารัฐบาลจะไร้เสถียรภาพ ก่อให้เกิดช่วงว่างของรัฐบาล (Bedchamber Crisis) วิคตอเรียจึงต้องให้เมลเบิร์นกลับมาตั้งรัฐบาลเหมือนเดิม
== นายกรัฐมนตรีครั้งที่สอง ==
เมลเบิร์นยุบสภาในปี 2384 ผลจากการเปลี่ยนแปลงภายในของพรรคในชวงหกปีก่อนหน้าทำให้พรรค
* นายกรัฐมนตรี - เซอร์ โรเบิร์ต พีล
บรรทัด 75:
ในฤดูใบไม้ร่วง 2388 เกิดเหตุโรคระบาดในมันฝรั่งในไอร์แลนด์ ทำให้ไม่สามารถเก็บเกี่ยวมันฝรั่งซึ่งเป็นอาหารหลักของชาวไอริชได้กว่า 60% ด้วยเหตุนี้จึงเกิดการขาดแคลนอาหารอย่างหนักในไอร์แลนด์ซึ่งสุดท้ายแล้วทำให้มีผู้เสียชีวิตเนื่องจากอดอาหารและโรคอหิวาต์ซึ่งเป็นผลข้างเคียงจากการพยายามเอาชีวิตรอดด้วยการรับประทานทุกอย่างที่สามารถหาได้กว่าหนึ่งล้านคน ซึ่งคิดเป็นประมาณหนึ่งในแปดของประชากรทั้งหมดในไอร์แลนด์ในขณะนั้น รัฐบาลของพีลจึงตอบสนองด้วยการสั่งซื้อข้าวโพดมูลค่าหนึ่งแสนปอนด์มาจากอเมริกาเพื่อใช้เป็นอาหารทดแทนแต่ในขณะนั้น รัฐบาลของสหราชอาณาจักรมีกฎหมายเก็บอากรข้าวโพดที่นำเข้า จึงทำให้รัฐบาลต้องซื้อข้าวโพดในราคาที่แพงขึ้น พีลเองเห็นว่าไม่เป็นการดีที่จะต้องให้การช่วยเหลือส่วนนี้ตกเป็นภาระของประชาชนจึงมีความคิดที่จะยกเลิกอากรข้าวโพดเสีย
[[ไฟล์:Richard_Cobden.gif|thumb|150pxthumb|150px|left|ริชาร์ด ค็อบเดน]]ในเมืองมกราคม 2389 พีลจึงเสนอให้มีการยกเลิกอากรข้าวโพด โดยค่อยๆลดอัตราอากรไปเรื่อยๆเป็นเวลาสามปีจนหมดในปี 2392 การประกาศครั้งนี้ก่อให้เกิดการแตกแยกครั้งใหญ่ในพรรค
แม้ว่าครึ่งหนึ่งของรัฐบาลจะต่อต้านการยกเลิก พีลก็สามารถนำร่างพระราชบัญญัติผ่านสภาผู้แทนฯไปได้ด้วยการสนันสนุนจากฝ่ายค้าน ทั้งกลุ่มวิกซึ่งนำโดย [[เอิร์ลรัสเซล|ลอร์ดจอห์น รัสเซล]] กับ [[ไวเคานท์พาลเมอร์สตัน]] สองอนาคตนายกรัฐมนตรี และกลุ่มแมนเชสเตอร์สกูลซึ่งนำโดย ริชาร์ด ค็อบเดน กับ จอห์น ไบรท์ ผู้มีชื่อเสียงจากการรณรงค์สนับสนุนระบบการค้าเสรีและเป็นผู้นำของสันนิบาตต่อต้านอากรข้าวโพด (Anti-Corn Law League) มาพักหนึ่งแล้ว ดังนั้นร่างฯจึงผ่าน[[สภาสามัญ]]ไปได้ด้วยคะแนนเสียง 327 ต่อ 229 ในวันที่ 15 พฤษภาคม 2389 และยังสามารถผ่าน[[สภาขุนนาง]]ไปได้ด้วยความช่วยเหลือจากเจ้านายเก่าของพีลอย่างเวลลิงตันในวันที่ 25 มิถุนายน 2389
บรรทัด 84:
=== ลาออกจากตำแหน่ง ===
แม้ว่าพรรค
== บั้นปลายชีวิต ==
[[ไฟล์:Gladstone.jpg|thumb|150pxthumb|150px|right|วิลเลียม แกลดสตัน]]
หลังจากพีลลงจากนายกรัฐมนตรีพรรค
วันที่ 29 มิถุนายน 2393 พีลได้รับอุบัติเหตุตกจากหลังม้าในระหว่างการขี่ขึ้นคอนสติติวชั่นฮิลล์ในลอนดอน พีลได้รับบาดเจ็บหนักเนื่องจากถูกม้าซึ่งตกใจเหยียบทับบนร่างของเขา พีลถึงแก่อสัญกรรมในอีกสามวันถัดมาในขณะที่เขามีอายุ 62 ปี
หลังจากการถึงแก่อสัญกรรม กลุ่มพีไลท์ยังคงเป็นอิสระต่อพรรค
จูเลีย พีล ภรรยาของเขาถึงแก่กรรมในปี 2402 ลูกชายของเขาสี่คนได้ก้าวเข้าสู่สนามการเมือง โดยลูกชายคนที่ห้าของเขายังได้รับการแต่งตั้งเป็นไวเคานท์พีลในปี 2438 ส่วนอีกสามคนยังได้รับการแต่งตั้งเป็นท่านเซอร์อีกด้วย
บรรทัด 101:
* Gash, Norman (1961). ''Mr. Secretary Peel: The Life of Sir Robert Peel to 1830''. New York: Longmans. (ภาษาอังกฤษ)
* Gash, Norman (1972). ''Sir Robert Peel: The Life of Sir Robert Peel after 1830''. Totowa, New Jersey: Rowman and Littlefield. (ภาษาอังกฤษ)
{{นายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร}}
{{birth|1788}}{{death|1850}}▼
[[หมวดหมู่:นายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร]]
{{death|1850}}
[[an:Robert Peel]]
|