ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โฟล์กซองคำเมือง"

ลักษณะเด่นของเพลงเหล่านี้คือการใช้ภาษาเหนือล้วน ๆ ในบทเพลงส่วนใหญ่มีความไพเราะทั้งในด้านท่วงทำนองและการขับร้อง ไม่ว่าจะเป็นทำนองแบบท้องถิ่น ทำนองที่ดัดแปลงมาจากเพลงต่างประเทศหรอืทำนองที่แต่งขึ้นเอง การที่จรัลนำเอากีตาร์มาใช้ในการขับขานเพลงท้องถิ่นได้อย่างมีฝืมือ นับเป็นปัจจับอีกอันหนึ่งที่ทำให้เพลงของเขาได้รับความนิยม ▼

เพลงของจรัลยังมีลักษณะเด่นอีกหลายอย่าง โดยเฉพาะความหลากหลายในด้านเนื้อหาและอารมณ์ความรู้สึก เช่น การนำเอาเพลงท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงมาร้องให้คนรู้จักทั่วประเทศ เช่น เพลงน้อยไจยา (เพลงโปรด) เพลงอันเป็นเรื่งอราวชีวิตของท้องถิ่นที่สะเทือนใจเช่น เพลงอุ๊ยคำ มะเมียะ เจ้าดวงดอกไม้ แม่ค้าปลาจ่อม เพลงที่เล่าชีวิตความเป็นอยู่ของท้องถิ่น เช่น เพลงสามล้อ สาวโรงบ่ม มิดะ และลุงต๋าคำ รวมทั้งเพลงที่ให้ความรู้สึกสนุกสนาน เช่น เพลงสาวมอเตอร์ไซด์ สาวเชียงใหม่ ผักกาดจอ ของกิ๋นบ้านเฮา และพี่สาวครับ ฯลฯ ▼

ที่สำคัญกว่านั้นคือ การพูดคุยกับผู้ฟังตลอดรายการด้วยคำเมือง รวมไปถึงการแสดงออกถึงความภาคภูมิใจในความเป็น "คนเมือง" และการพูด "คำเมือง" ทำให้จรัลมีบทบาทสำคัญในการช่วยยกฐานะศิลปวัฒนธรรมของ[[ล้านนา]] ให้ขึ้นมาทัดเทียมกับศิลปวัฒนธรรมเมืองหลวง และทำให้คนในท้องถิ่นมีความภูมิใจกับความเป็นคนท้องถิ่น เพิ่มความปรารถนาที่จะช่วยกันพิทักษ์รักษาและสืบทอดความเป็นตัวของตัวเองต่อไป ▼

[[จรัล มโนเพชร]] มิใช่ศิลปินล้านนาเพียงคนเดียว ยังมีนักร้องนักแต่งเพลงอีกหลายคนที่มีผลงานในยุคเดียวกับจรัล แต่ข้อเด่นที่กล่าวข้างต้นทำให้เขาเป็นแบบอย่างของศิลปินท้องถิ่นที่ผลิตงานเพื่อเชิดชูและรักษาความเป็นท้องถิ่นเอาไว้ ▼