ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คฤหาสน์โวเบิร์น"

 

== ค.ศ. 1945 ถึง ค.ศ. 1970s ==

หลัง[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] ก็พบรอยไม้ผุที่ทำให้ต้องรื้อคฤหาสน์ลงครึ่งหนึ่ง เมื่อ[[Hastings William Sackville Russell, 12th Duke of Bedford|เฮสติงส์ วิลเลียม แซ็ควิลล์ รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 12]] เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1953 บุตรชาย[[John Robert Russell, 13th Duke of Bedford|จอห์น โรเบิร์ต รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 13]] ผู้ประสบกับภาษีมรดกจำนวนมหาศาลสำหรับบ้านที่ถูกรื้อไปครึ่งหนึ่งและอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรม แต่แทนที่จะยกคฤหาสน์ให้แก่[[องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ]] หรือ [[องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ|องค์การอนุรักษ์แห่งชาติ]] ดยุคแห่งเบดฟอร์ดก็หาทางนำเงินมาช่วยในทำนุบำรุงและรักษาคฤหาสน์โดยการเปิดคฤหาสน์ให้สาธารณชนเข้าชมเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1955 เมื่อกลายเป็นนิยมทางคฤหาสน์ก็เพิ่มสิ่งต่างๆ ขึ้นเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวที่รวมทั้ง[[Woburn Safari Park|อุทยานซาฟารีเบดฟอร์ด]]ที่เปิดขึ้นในปี ค.ศ. 1970

 

 

== ค.ศ. 2003 จนถึงปัจจุบัน ==

หลังจากการเสียชีวิตของดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 14 บุตรชายคนโตผู้ได้รับบรรดาศักดิ์ต่อจากบิดาเป็น[[Andrew Ian Henry Russell, 15th Duke of Bedford|แอนดรู เอียน เฮนรี รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 15]] จึงเป็นผู้ดำเนินการบริหารคฤหาสน์ต่อจากบิดา