ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาร์โน อัลลัน เพนเซียส"

เพนเซียสเริ่มงานที่ [[Bell Labs]] ที่นิวเจอร์ซีย์ โดยทำงานเกี่ยวกับเครื่องรับคลื่นไมโครเวฟอย่างละเอียดสำหรับใช้ในการเฝ้าสังเกตการณ์ดาราศาสตร์วิทยุ ในปี ค.ศ. 1964 ขณะกำลังสร้างระบบเครื่องรับที่ละเอียดอ่อนที่สุด เขากับ [[โรเบิร์ต วูโดรว์วูดโรว์ วิลสัน]] เพื่อนร่วมงาน ได้พบกับคลื่นวิทยุรบกวนที่พวกเขาไม่สามารถอธิบายได้ มันมีพลังงานต่ำเกินกว่าจะเป็นการแผ่รังสีที่มาจาก[[ทางช้างเผือก]] ทั้งยังมีลักษณะที่เหมือนกันในทุกทิศทาง พวกเขาจึงสันนิษฐานว่าเครื่องมือวัดของตนอาจถูกรบกวนจากแหล่งกำเนิดอื่นบนโลก ทั้งสองทำการทดลองใหม่อีกหลายครั้ง แต่ก็ไม่อาจยอมรับผลที่ว่าคลื่นวิทยุรบกวนนั้นมาจากเมืองนิวยอร์ก หลังจากทดลองตัดความเป็นไปได้ของแหล่งกำเนิดคลื่นรบกวนทั้งหมดแล้ว ทั้งสองจึงได้ประกาศการค้นพบของตน ซึ่งในเวลาต่อมาได้รับการอธิบายโดย [[โรเบิร์ต ดิค]]<ref>{{cite news |last=Lehrer |first=Jonah |url=http://www.wired.com/magazine/2009/12/fail_accept_defeat/3/ |title=The Neuroscience of Screwing up |work=[[Wired (magazine)]] |date=21 December 2009 |accessdate=21 December 2009}}</ref> ว่านั่นคือ[[รังสีไมโครเวฟพื้นหลังของจักรวาล]] ซึ่งเป็นเศษซากคลื่นวิทยุที่หลงเหลือมาจาก[[บิกแบง]] การค้นพบนี้ช่วยยืนยันทฤษฎีบิกแบงให้แก่นักดาราศาสตร์ และช่วยแก้ปัญหาข้อสงสัยหลายประการที่เคยมีก่อนหน้านั้น