ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก"

 

ภาษาตระกูลออสโตรเอเชียติกมีการแพร่กระจายตั้งแต่อินเดีย บังกลาเทศ และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แยกจากกันด้วยบริเวณที่มีผู้พูดภาษาตระกูลอื่นอยู่ จึงเชื่อกันว่าภาษาตระกูลนี้เป็นภาษาดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และอินเดียตะวันออก ส่วนภาษากลุ่มอื่นในบริเวณนี้ได้แก่ตระกูลอินโด-ยุโรเปียน ไท-กะได ดราวิเดียนและจีน-ทิเบตเป็นผลจากการอพยพเข้ามา มีตัวอย่างคำในภาษาตระกูลออสโตรเอเชียติกอยู่ใน[[ภาษากลุ่มทิเบต-พม่า]]ใน[[เนปาล]]ตะวันออก นักภาษาศาสตร์บางคนเชื่อว่า ภาษานี้เกี่ยวข้องกับ[[ตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน]]และจัดเป็นตระกูลใหญ่ออสตริก

นักภาษาศาสตร์โดยทั่วไปจัดภาษานี้เป็นสองกลุ่มใหญ่คือ[[ภาษากลุ่มมุนดา]]ที่พบในอินเดียตะวันออกและอินเดียกลางกับบางส่วนของบังกลาเทศและ[[ภาษากลุ่มมอญ-เขมร]] ที่พบในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือและหมู่เกาะนิโคบาร์ จากภาษาในตระกูลนี้ทั้งหมด 168 ภาษา อยุ่ในกลุ่มมอญ-เขมร 147 ภาษาและอยู่ในกลุ่มมุนดา 21 ภาษา การแบ่งย่อยลงไปอีกมีความแตกต่างกันดังนี้

 

เป็นการจัดแบ่งที่มีผู้นำไปอ้างอิงมากที่สุด แต่ภาษาที่ยังไม่พบในขณะนั้นไม่ได้รวมไว้ด้วย

* มุนดา

** มุนดาเหนือ

** มุนดาใต้

*** โกราปุต มุนดา

* มอญ-เขมร

*** อัสเลียน

*** นิโคบาร์ (หมู่เกาะนิโคบาร์)

เป็นการแบ่งโดยใช้ข้อมูลจากการใช้คำศัพท์ร่วมกัน

* นิโคบาร์

******** กะตู

******** บะห์นาริก

* มุนดา

** กลุ่มโกวาปุต

 

[[หมวดหมู่:ภาษากลุ่มออสโตรเอเชียติก| ]]

 

[[bn:অস্ট্রো-এশীয় ভাষাসমূহ]]