ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กระบี่ใจพิสุทธิ์"

'''กระบี่ใจพิสุทธิ์'''<ref>มังกรแก้ว/กิมย้ง เขียน/จำลอง พิศนาคะ แปล/สำนักพิมพ์สร้างสรรค์/พ.ศ. 2544</ref> ({{zh-tsp|t=連城訣|s=连城诀|p=Lián Chéng Jué}}; ''A Deadly Secret'', ''เหลียน เฉิง เจ่ว์'') มีชื่อเดิมเป็นภาษาแต้จิ๋วว่า ''ซู้ซิมเกี้ยม'' ซึ่งแปลว่า ''กระบี่ใจพิสุทธิ์'' (ชื่อเรื่องภาษาไทย ได้ชื่อมาจากการแปลฉบับเดิม) พิมพ์ครั้งแรกลงในวารสาร Southeast Asia Weekly ในปี พ.ศ. 2506 ก่อนที่จะเปลี่นชื่อเป็น ''เหลียนเฉิงเจ่ว์'' เช่นปัจจุบัน นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานประพันธ์ของ[[กิมย้ง]] ผู้มีฉายา ''จอมอักษราแห่งบูรพาทิศ'' ที่เขียนได้สะเทือนอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง เป็นเรื่องราวของตัวเอกที่ถูกใส่ร้าย จนต้องถูกจองจำในคุกและถูกแย่งชิงหญิงที่ตนรักไป ถูกทัณฑ์ทรมาน จนกลายเป็นคนพิการ แต่ยังมีวาสนาในคราเคราะห์ ได้พบพานยอดคนภายในคุก สุดท้ายหนีออกมาได้ แต่กลับถูกชาวยุทธตามล่า ด้วยเพราะคิดว่าเป็นพวกเดียวกับพรรคมาร เรื่องนี้แฝงไปด้วยปรัชญาชีวิตอันทรงคุณค่า ฉบับแปลของ [[น.นพรัตน์]] เดิมใช้ชื่อว่า '''หลั่งเลือดมังกร''' แล้วเปลี่ยนเป็น ''กระบี่ใจพิสุทธิ์'' ส่วนฉบับแปลของ [[จำลอง พิศนาคะ]] ใช้ชื่อว่า '''มังกรแก้ว'''

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ได้รับอิทธิพลมาจาก The Count of Monte Cristo ของ Alexandre Dumas แม้เหตุการณ์จะ้เหมือนกันจะเหมือนกัน แต่ตัวเอกของเรื่องอย่างเต็กฮุ้นนั้นเป็นหนุ่มใสซื่อ และจริงใจ แม้ผ่านเหตุการณ์มามากมายที่ร้ายๆ ความใสชื่อจะหมดไปบ้าง แต่ก็ยังคงจริงใจไปจนตลอดจบเรื่อง ต่างกับ Edmond Dantès (เอ็ดมอง ดังเต) ทีเป็นหนุ่มใสซื่อตอนต้นเรื่อง กลายเป็นเคาน์ มองเต คริสโต ที่เจ้าคิดเจ้าแค้น กระทำการทุกอย่างเพื่อการแก้แค้นเท่านั้น

นอกจากเรื่องนี้จะได้รับอิทธิพลจากเรื่องอื่นแล้ว นิยายเรื่องนี้ก็มีผลกระทบต่องานเขียนยุคหลังของกิมย้งอย่างมากเช่นกัน โดยเฉพาะ[[กระบี่เย้ยยุทธจักร]] และ[[อุ้ยเสี่ยวป้อ]] แต่ที่เห็นชัดที่สุดก็คือ ''กระบี่เย้ยยุทธจักร'' ที่ตัวเอกอย่างเหล่งฮู้ชงก็มีศิษย์น้องหญิืงหญิง เจอเหตุการณ์ใส่ร้ายป้ายสี และถูกจองจำเหมือนกันเกือบทุกประการ แตกต่างกันที่นิสัยของเหล่งฮู้ชงนั้นเข้าใจโลกมากกว่าเต็กฮุ้น อีกทั้งกระบี่เย้ยยุทธจักรนั้นโครงเรื่องที่กว้างมากกว่ากระบี่ใจพิสุทธ์อีกด้วย แต่ถึงกระนั้นกระบี่ใจพิสุทธิ์ก็ถือเป็นต้นแบบของความสำเร็จอย่างมากของกระบี่เย้ยยุทธจักร