ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระอภิธรรมปิฎก"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 4:
'''อภิธรรม''' ([[ภาษาสันสกฤต|สันสกฤต:]] abhidharma) หรือ'''อภิธัมมะ''' ([[ภาษาบาลี|บาลี:]] abhidhamma) เป็นชื่อปิฎกศาสนาพุทธฉบับหนึ่งในปิฎกทั้งสามฉบับที่รวมเรียก "[[พระไตรปิฎก]]" อภิธรรมแปลว่าธรรมอันยิ่ง ปิฎกฉบับอภิธรรมนั้นเรียก "พระอภิธรรมปิฎก" ซึ่งว่าด้วยประมวลหลักธณรมและคำอธิบายที่เป็นหลักวิชาล้วน ๆ ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์และบุคคลเลย
== ประวัติ ==
คำสอนของ[[พระโคตมพุทธเจ้า|
อรรถกา[[อัตถสาลินี]] อันเป็น[[อรรถกา]]
สำนวนในการเขียนพระอภิธรรมปิฎกเป็น "ภาษา
== องค์ประกอบ ==
สำหรับพระอภิธรรมปิฎกนั้นแบ่งออกเป็นเจ็ดคัมภีร์ ซึ่งเรียกย่อว่า สํ. วิ. ธา. ปุ. ก. ย. และ ป. ตามลำดับ
1. [[สังคณี]] หรือธัมมสังคณี (เรียกโดยย่อว่า "สํ.") - รวมข้อธรรมเข้าเป็นหมวดหมู่แล้วอธิบายทีละประเภท
2. [[วิภังค์]] (เรียกโดยย่อว่า "วิ.") - ยกหมวดธรรมขึ้นตั้งเป็น
3. [[ธาตุกถา]] (เรียกโดยย่อว่า "ธา.") - สังเคราะห์หรือจัดประเภทข้อธรรมต่าง ๆ เข้าเป็นหมวดเป็นหมู่ดังต่อไปนี้ คือ ขันธ์ อายตนะ และธาตุ
บรรทัด 24:
4. [[ปุคคลบัญญัติ]] (เรียกโดยย่อว่า "ปุ.") - บัญญัติความหมายบุคคลประเภทต่าง ๆ ตามคุณธรรมที่มีอยู่
5. [[กถาวัตถุ]] (เรียกโดยย่อว่า "ก.") - แถลงและวินิจฉัยทัศนะที่ขัดแย้งกันของนิกายต่าง ๆ ในสมัยสังคายนาครั้งที่ 3 โดยเน้นความถูกต้องของฝ่ายเถรวาท คัมภีร์นี้เป็นบทนิพนธ์ของ[[พระโมคคัลลีบุตรติ
6. [[ยมกะ]] (เรียกโดยย่อว่า "ย.") - ยกหัวข้อธรรมขึ้นวินิจฉัยด้วยวิธีถามตอบ โดยตั้งคำถามย้อนกันเป็นคู่ ๆ
บรรทัด 32:
== อ้างอิง ==
{{reflist}}
* ราชบัณฑิตยถาน. (2551, กุมภาพันธ์). ''
* ราชบัณฑิตยสถาน. (2548). ''พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตสถาน.'' (พิมพ์ครั้งที่สอง). กรุงเทพฯ : มติชน. หน้า 3-4.
|