ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจมส์ เฟนิมอร์ คูเปอร์"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ล Robot-assisted disambiguation: %E0%B8%9D%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A8%E0%B8%AA |
||
บรรทัด 2:
'''เจมส์ เฟนิมอร์ คูเปอร์''' (James Fenimore Cooper [[15 กันยายน]] [[ค.ศ.1789]] – [[14 กันยายน]] [[ค.ศ.1851]]) เป็น[[นักเขียน]][[อเมริกัน]] คนสำคัญในยุคก่อนหน้า[[นาธาเนียล ฮอร์ธอร์น]] (ค.ศ.1804-64) และ[[เฮอร์มัน เมลวิลล์]] (ค.ศ.1819-91) คูเปอร์เกิดทางตอนเหนือของ[[รัฐนิวยอร์ก]] ครอบครัวของเขาทำกินอยู่บนที่ดินโดยเลี้ยงลูกถึงสิบสามคน แต่มีชีวิตรอดพ้นวัยเด็กมาได้เพียงเจ็ดคนเท่านั้น ชีวิตในเมืองห่างไกลในยุคเริ่มแรก ได้กลายมาเป็นฉากให้แก่[[นวนิยาย]]เรื่องโด่งดังที่สุดของคูเปอร์ คือ Leatherstocking Tales ห้าเรื่อง ซึ่งในจำนวนนี้ The Last of the Mohicans (ค.ศ.1826) มีชื่อมากที่สุด โดยเขาได้สร้างแม่แบบของชายในดินแดนห่างไกลในศตวรรษที่สิบแปด คือ [[แนตตี บัมพ์โพ]] พร้อมกับ[[ชิงแกชกูค]] สหายชาวโมฮิแกน
หลังจากเล่นพิเรนทร์ประดามีจนถูกขับไล่จากเยล หนุ่มน้อยคูเปอร์เข้าสู่อ้อมอก[[ทหารเรือ]] ซึ่งก็นำมาสู่ฉากนวนิยายท้องทะเลอันเป็นที่ฮือฮาที่เขาจะเขียนต่อไป ห้าปีต่อมาคูเปอร์ออกจากทหารและแต่งงาน (กับหญิงสาวในตระกูลเจ้าของที่ดิน) จากนั้นสิบปีเป็นช่วงเวลาที่เขาจับโน่นฉวยนี่ในทางศิลปะ เคราะห์ร้ายในด้านเงินทอง ประกอบกับคำท้าจากภรรยา ส่งให้คูเปอร์เริ่มหันมาเอาดีทางเขียนนวนิยาย ซึ่งได้นำพาชื่อเสียงและความมั่งมีมาเขาภายในไม่ช้า คูเปอร์ไปเป็น[[กงสุล]]สหรัฐฯใน[[ลียง]] ประเทศ[[ประเทศฝรั่งเศส|ฝรั่งเศส]] อยู่หกปี ก่อนจะกลับมาสู่การถกเถียงและการฟ้องคดีในนิวยอร์ก แต่กระนั้นก็ได้สร้างงานชั้นเยี่ยมไปจนกระทั่งเสียชีวิตเมื่ออายุ 62
{{คำพูด| The press, like fire, is an excellent servant, but a terrible master. <br>สื่อมวลชนนั้นเหมือนไฟ เป็นคนรับใช้ที่ยอดเยี่ยม แต่เป็นนายที่ยอดแย่)| เจมส์ เฟนิมอร์ คูเปอร์ }}
| |||