ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศิลปะร่วมสมัย"

การจัดหมวดหมู่ของคำว่า "ศิลปะร่วมสมัย" ว่าเป็นประเภทหนึ่งของศิลปะมากกว่าที่จะเป็นแค่คำคุณศัพท์ทั่วไปได้เริ่มต้นขึ้นในช่วงต้นของ[[นวยุคนิยม|ลัทธิสมัยใหม่]]ท่ามกลางประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก ในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษในปี ค.ศ. 1910 นักวิจารณ์[[โรเจอร์ ฟรอยด์]]ได้ก่อตั้งชุมชนศิลปะร่วมสมัยขึ้น (Contemporary Art Society) โดยมีจุดประสงค์เพื่อซื้องานศิลปะเพื่อนำไปจัดวางในพิพิธภัณฑ์สาธารณะต่างๆต่าง ๆ นอกจากนี้ในช่วงทศวรรษ 1930 ยังมีสถาบันอื่นๆอื่น ๆ ที่ใช้ชื่อเดียวกันนี้ได้ก่อตั้งขึ้นอีกมากมาย เช่นการก่อตั้งชุมชนศิลปะร่วมสมัยแห่งแอดิเลด (Contemporary Art Society of Adelaide)ในประเทศออสเตรเลียในปี ค.ศ. 1938 และยังเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆเรื่อย ๆ หลังปี ค.ศ. 1945 นอกจากนั้นในเมืองบอสตัน ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้มีการเปลี่ยนชื่อสถาบันทางศิลปะต่างๆต่าง ๆ จากเดิมที่เคยใช้คำว่าศิลปะสมัยใหม่ กลายเป็นสถาบันศิลปะร่วมสมัย (Institute of Contemporary Art) เนื่องจากลัทธิสมัยใหม่ได้ถูกจำกัดความให้เป็นหนึ่งในการเคลื่อนไหวทางศิลปะทางประวัติศาสตร์ ศิลปะสมัยใหม่จึงถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นศิลปะร่วมสมัย คำจำกัดความของคำว่าศิลปะร่วมสมัยนั้นเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาโดยผูกติดอยู่กับความเป็นปัจจุบัน และจุดเริ่มต้นของความเป็นร่วมสมัยก็ถูกเคลื่อนไปข้างหน้าตามเวลาที่เปลี่ยนแปลงไป แม้แต่งานศิลปะที่ชุมชนศิลปะร่วมสมัยซื้อไว้ในปี ค.ศ. 1910 ก็ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นศิลปะร่วมสมัยอีกต่อไปแล้ว

จุดเปลี่ยนสำคัญของรูปแบบทางศิลปะ ได้แก่ การสิ้นสุดของ[[สงครามโลกครั้งที่สอง]]และช่วงทศวรรษที่ 1960 โดยตั้งแต่ปี ค.ศ. 1960 เป็นต้นมา ศิลปะก็ได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องโดยไม่ได้มีจุดหักเหที่ชัดเจนนัก และคำจำกัดความว่าอะไรเป็นศิลปะร่วมสมัยในช่วงทศวรรษที่ 2010 ยังมีการผันแปรอยู่ตลอดเวลา โดยส่วนใหญ่คำนิยามเหล่านี้มักจะคลุมเครือ แต่จะรวมไปถึงงานศิลปะในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาและมักย้อนไปถึงช่วงประมาณปี ค.ศ. 1970 ตัวอย่างคำจำกัดความของศิลปะร่วมสมัยในช่วงเวลานี้ ได้แก่ "ศิลปะแห่งช่วงปลายศตวรรษที่ 20 และช่วงต้นศตวรรษที่ 21", "ศิลปะแห่งช่วงปลายศตวรรษที่ 20 และช่วงต้นศตวรรษที่ 21ซึ่งเป็นทั้งผลลัพธ์และการปฏิเสธศิลปะสมัยใหม่", "ถ้าจะพูดให้ถูก คำว่าศิลปะร่วมสมัยใช้พูดถึงศิลปะของศิลปินที่ยังมีชีวิตอยู่", "ศิลปะที่เกิดขึ้นตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1960 หรือ 1970 จนกระทั่งวินาทีนี้" นอกจากนี้ในวงการพิพิธภัณฑ์ต่างๆต่าง ๆ ที่มีงานสะสมเป็นศิลปะร่วมสมัยก็ต้องยอมรับว่าการมีอายุเพิ่มขึ้นของชิ้นงานนั้นเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ พิพิธภัณฑ์หลายแห่งจึงมักเลี่ยงไปใช้คำว่า "ศิลปะสมัยใหม่และร่วมสมัย" (Modern and Contemporary Art) แทน ส่วนหอศิลป์ที่เล็กลงมา หรือนิตยสารทางศิลปะต่างๆต่าง ๆ อาจใช้คำนิยามความเป็นศิลปะร่วมสมัยที่แคบลง โดยบางครั้งอาจจะจำกัดอยู่แค่งานศิลปะตั้งแต่ปี ค.ศ. 2000 เป็นต้นมา ยังมีอีกหนึ่งประเด็นที่ถูกหลีกเลี่ยงจากหอศิลป์และกลุ่มนักวิจารณ์ นั่นคือ การจำแนกผลงานศิลปะว่าเป็นศิลปะร่วมสมัยหรือไม่ของศิลปินที่ซึ่งแม้จะสิ้นสุดอาชีพศิลปินลงแล้ว แต่ยังคงมีอิทธิพลต่อเนื่องหรือเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวทางศิลปะที่ยังคงดำเนินต่อมาจนถึงปัจจุบัน

นักสังคมวิทยานาตาลี ไฮนิช ([[Nathalie Heinich]]) จำแนกความแตกต่างระหว่างศิลปะสมัยใหม่กับศิลปะร่วมสมัยโดยอธิบายว่าเป็นสองรูปแบบที่ต่างกันโดยที่มีประวัติศาสตร์ทับซ้อนกันในบางจุด ไฮนิชพบว่าในขณะที่ "ศิลปะสมัยใหม่" พยายามท้าทายรูปแบบเดิมๆเดิม ๆ "ศิลปะร่วมสมัย" กลับพยายามที่จะท้าทายแนวความคิดเบื้องหลังของงานศิลปะ ไฮนิชจัดว่างาน Fountain ของ[[มาร์แซล ดูว์ช็อง|มาร์แซล ดูชองป์]] (ที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1910 ซึ่งเป็นช่วงกลางและช่วงรุ่งเรืองของศิลปะสมัยใหม่) เป็นจุดเริ่มต้นของศิลปะร่วมสมัย โดยได้รับแรงผลักดันในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ร่วมกับศิลปะการแสดงของกลุ่มกูไต([[:en:Gutai_group|Gutai group]]) งานที่ใช้สีฟ้าเพียงเฉดเดียวของ[[อีฟว์ แกล็ง]] (Yves Klein) และงาน ''Erased de Kooning Drawing'' ซึ่งเป็นกระดาษเปล่าที่ถูกสร้างสรรค์จากการลบของโรเบิร์ต เราเชนเบิร์ก (Robert Rauschenberg)