เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
|
'''ประวัติศาสตร์จังหวัดภูเก็ต'''
เดิมคำว่า [[ภูเก็ต]] นั้นใช้คำว่า "ภูเก็จ" อันแปลว่าเมืองแก้ว ตรงกับความหมายเดิมซึ่งชาวทมิฬเรียก มณีคราม ตามหลักฐาน พ.ศ. 1568 ภูเก็ตเป็นที่รู้จักของนักเดินเรือที่ใช้เส้นทางระหว่างจีนกับอินเดีย โดยผ่านแหลมมลายู หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดก็คือ หนังสือภูมิศาสตร์และแผนที่เดินเรือของทอเลมี เมื่อประมาณ พ.ศ. 700 กล่าวถึงการเดินทางจากแหลมสุวรรณภูมิลงมาจนถึงแหลมมลายู ซึ่งต้องผ่านแหลม จังซีลอน หรือเกาะภูเก็ตนั่นเอง
จากประวัติศาสตร์ไทย ภูเก็ตเป็นส่วนหนึ่งของ[[อาณาจักรตามพรลิงก์]] ต่อมาจนถึงสมัย[[อาณาจักรศรีวิชัย|อาณาจักรศิริธรรมนคร]] เรียกเกาะภูเก็ตว่า เมืองตะกั่วถลาง เป็นเมืองที่ 11 ใน 12 เมืองนักษัตร โดยใช้ตราเป็นรูปสุนัข จนถึงสมัยสุโขทัย เมืองถลางไปขึ้นกับเมืองตะกั่วป่า ในสมัย[[อยุธยา]] [[ชาวฮอลันดา]]มาสร้างสถานที่เก็บสินค้าเพื่อรับซื้อแร่ดีบุกจากเมืองภูเก็ต
ในรัชสมัยของ[[พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก]] ได้เกิดสงครามเก้าทัพขึ้น [[พระเจ้าปดุง]] กษัตริย์ของประเทศพม่าในสมัยนั้น ได้ให้แม่ทัพยกทัพมาตีหัวเมืองปักษ์ใต้ เช่น [[ไชยา]] [[นครศรีธรรมราช]] และให้[[ยี่หวุ่น]]นำกำลังทัพเรือพล 3,000 คนเข้าตีเมือง[[ตะกั่วป่า]] เมืองตะกั่วทุ่ง และเมืองถลาง ซึ่งขณะนั้นเจ้าเมืองถลาง (พระยาพิมลอัยาขัน) เพิ่งถึงแก่อนิจกรรม ท่านผู้หญิงจัน ภรรยา และคุณมุก น้องสาว จึงรวบรวมกำลังต่อสู้กับพม่าจนชนะเมื่อวันที่ [[13 มีนาคม]] [[พ.ศ. 2328]] พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชจึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ท่านผู้หญิงจันเป็น [[ท้าวเทพกระษัตรี]] และคุณมุกเป็น[[ท้าวศรีสุนทร]]
ในรัชสมัย[[พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ได้รวบรวมหัวเมืองชายทะเลตะวันตกตั้งเป็น [[มณฑลภูเก็จ]] และเมื่อปี [[พ.ศ. 2476]] ได้ยกเลิกระบบ[[มณฑลเทศาภิบาล]] เปลี่ยนมาเป็น [[จังหวัดภูเก็ต]] จนถึงปัจจุบัน
== การตั้งถิ่นฐาน ==
|
