ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วจีทุจริต"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Theo.phonchana (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
อ่านให้เต็มที่เลยยย
ป้ายระบุ: ถูกย้อนกลับแล้ว เพิ่มรายการยาว การแก้ไขแบบเห็นภาพ: สลับแล้ว
บรรทัด 1:
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''
 
'''วจีทุจริต''' เป็นการทำความชั่วความผิดทางวาจา คือด้วยปากด้วยการพูด จัดเป็น[[บาป]]มิใช่[[บุญ]] ก่อ[[ทุกข์]]โทษให้ทั้งในปัจจุบันและภพชาติต่อไป ซึ่งมี 4 อย่าง ดังนี้
# '''พูดเท็จ''' คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
# '''พูดคำหยาบ''' คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี
# '''พูดส่อเสียด''' คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ
# '''พูดเพ้อเจ้อ''' คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์
 
== อ้างอิง ==
* [[พระธรรมกิตติวงศ์]] (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ [[ราชบัณฑิต]] ''พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด '''คำวัด, ''' '' [[วัดราชโอรสาราม]] กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
 
[[หมวดหมู่:หลักธรรมของศาสนาพุทธ]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาพุทธ]]
{{พุทธศาสนา}}
'''วจีทุจริต''' แปลว่า ''การประพฤติชั่วทางวาจา การประพฤติชั่วด้วยวาจา''