พระเจ้าออร์ดอญโญที่ 4 แห่งเลออน

พระเจ้าออร์ดอญโญที่ 4 (สเปน: Ordoño IV; เลออน: Ordoñu IV) หรือ พระเจ้าออร์ดอญโญผู้เลวร้าย (สเปน: Ordoño el Malo; เลออน: Ordoñu el Malu) เสด็จพระราชสมภพประมาณ ค.ศ. 926 สิ้นพระชนม์ประมาณ ค.ศ. 962 หรือ 963 ที่กอร์โดบา ครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่งเลออนตั้งแต่ ค.ศ. 958 ถึง ค.ศ. 960 คั่นกลางระหว่างรัชสมัยของพระเจ้าซันโชที่ 1 แห่งเลออนเป็นเวลา 2 ปี

พระเจ้าออร์ดอญโญที่ 4
กษัตริย์แห่งเลออน
ครองราชย์ค.ศ. 958–960
รัชกาลก่อนหน้าพระเจ้าซันโชที่ 1 แห่งเลออน
รัชกาลถัดไปพระเจ้าซันโชที่ 1 แห่งเลออน
ประสูติประมาณ ค.ศ. 926
สิ้นพระชนม์ประมาณ ค.ศ. 962 หรือ 963
ฝังพระศพมหาวิหารนักบุญอิซิโดโร
พระมเหสีอูร์รากา เฟร์นันเดซ
ราชวงศ์อัสตูเรียส-เลออน
พระบิดาพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 4 แห่งเลออน
พระมารดาโอเนกา ซันเชซแห่งปัมโปลนา

พระราชประวัติ แก้

ออร์ดอญโญเป็นพระโอรสของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 4 แห่งเลออนกับพระราชินีโอเนกา ซันเชซแห่งปัมโปลนา[1] และเป็นพระภาติยะของพระเจ้ารามิโรที่ 2 แห่งเลออนและพระเจ้าการ์ซิอา ซันเชซที่ 1 แห่งปัมโปลนา

ในปี ค.ศ. 958 พระองค์ได้ประโยชน์จากการก่อกบฏของขุนนางเป็นระยะเวลาสองปีในรัชสมัยของพระเจ้าซันโชที่ 1 แห่งเลออน ทำให้ได้ขึ้นครองบัลลังก์ในระยะสั้น ๆ ขุนนางเลออน รวมถึงขุนนางกาลิเซียและขุนนางกัสติยาที่ไม่ซื่อสัตย์ เริ่มเบื่อหน่ายที่พระเจ้าซันโชผู้อ้วนท้วน พระองค์ได้รับความช่วยเหลือเป็นพิเศษจากเคานต์เฟร์นัน กอนซาเลซแห่งกัสติยา พระเชษฐภาดาซึ่งเป็นพระสสุระของพระองค์ ทว่าเคานต์เฟร์นันพ่ายแพ้กลุ่มพันธมิตรนาวาร์-อุมัยยัดที่ต่อสู้ในนามของพระเจ้าซันโชในปี ค.ศ. 960 และพระเจ้าออร์ดอญโญได้ถูกกดดัน[2] หลังสูญเสียบัลลังก์ ออร์ดอญโญหนีไปอัสตูเรียสในตอนแรก ต่อมาทรงหนีไปบูร์โกสและได้ทอดทิ้งพระมเหสีที่นั่น[2] ซึ่งทำให้พระองค์เสียการสนับสนุนจากเฟร์นัน กอนซาเลซที่หันไปเป็นพันธมิตรกับพระเจ้าการ์ซิอา ซันเชซที่ 1 แห่งปัมโปลนา เคานต์กัสติยาส่งตัวออร์ดอญโญไปให้กาหลิบอันนาศิรี ผู้บัญชาการพรมแดนตอนกลางในเมดินาเซลิ ซึ่งส่งพระองค์ต่อไปที่ราชสำนักของกาหลิบแห่งกอร์โดบา[2] พระองค์ยอมจำนนและอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ ในตอนแรกกาหลิบมีท่าทีว่าจะช่วยเหลือพระองค์ แต่พระเจ้าซันโช ศัตรูของพระองค์ ยื่นข้อเสนอขอความช่วยเหลือเช่นกันโดยแลกกับการยอมสวามิภักดิ์ การวางตัวเป็นกลางจึงเป็นประโยชน์ต่อกาหลิบมากกว่าการช่วยเหลืออร์ดอญโญที่ต่อมาสิ้นพระชนม์ในกอร์โดบาในช่วงที่ยังถูกปลดลงจากบัลลังก์

อ้างอิง แก้

  1. One modern scholar, Manuel Carriedo Tejedo ("La Version de la "Historia Silense" Sobre la Filiacion de Vermudo II", Tierras de León: Revista de la Diputación Provincial, (1981) 21(44), 38-44), has argued that Ordoño IV was instead son of Galician king Alfonso Fróilaz, a paternity for Ordoño IV also favored by Claudio Sánchez-Albornoz. García Álvarez, "Ordoño IV" refutes this view, as does Emilio Sáez Sánchez (1947), "Sobre la Filiacion de Ordoño IV", Cuadernos de Estudios Gallegos, 2, 363-75).
  2. 2.0 2.1 2.2 Collins, p. 154.