พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นเสนีเทพ
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นเสนีเทพ (พ.ศ. 2326 — พ.ศ. 2378) เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาขำ[1]
| พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอสุนี กรมหมื่นเสนีเทพ | |
|---|---|
| กรมหมื่นเสนีเทพ | |
| ประสูติ | พ.ศ. 2326 |
| สิ้นพระชนม์ | พ.ศ. 2378 |
| ราชวงศ์ | จักรี |
| ราชสกุล | อสุนี |
| พระบิดา | สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท |
| พระมารดา | เจ้าจอมมารดาขำ |
พระประวัติ แก้
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นเสนีเทพ มีพระนามเดิมว่า พระองค์เจ้าอสุนี ประสูติเมื่อปีเถาะ เบญจศก จ.ศ. 1145 พ.ศ. 2326 ในรัชกาลที่ 1 ทรงสถาปนาเป็นพระเจ้าหลานเธอ กรมหมื่นเสนีเทพ เมื่อวันพุธ เดือน 9 ขึ้น 5 ค่ำ ปีมะโรง สัมฤทธิศก จ.ศ. 1170 ตรงกับวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2351 สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 3 เมื่อ พ.ศ. 2378[2]
พระโอรสธิดา แก้
พระองค์ทรงเป็นต้นราชสกุลอสุนี[3] มีพระโอรสและพระธิดา คือ
- หม่อมเจ้าพุ่ม อสุนี (พระราชทานเพลิง ณ วัดสุวรรณารามราชวรวิหาร เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2403)
- หม่อมเจ้าอ่ำ อสุนี (ประสูติเมื่อ พ.ศ. 2349 สิ้นชีพิตักษัยเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2421 สิริชนมายุ 73 ปี)
- หม่อมเจ้าหญิงกลีบ อสุนี (ประสูติเมื่อ พ.ศ. 2357 สิ้นชีพิตักษัยเมื่อวันที่ 7 ธันวาคมพ.ศ. 2430 สิริชนมายุ 74 ปี พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร เมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2430)
- หม่อมเจ้าหญิงงิ้ว อสุนี (พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร พ.ศ. 2410)
- หม่อมเจ้าหญิงลูกอิน อสุนี
- หม่อมเจ้าหญิงลูกจัน อสุนี
- หม่อมเจ้าหญิงอรุณ อสุนี
- หม่อมเจ้าหญิงหนูจีน อสุนี
- หม่อมเจ้าหญิงพลับ อสุนี
- หม่อมเจ้าหญิงงอบ อสุนี
- หม่อมเจ้าหญิงจั่น อสุนี
- หม่อมเจ้าหญิงไม่ปรากฏพระนาม (สิ้นชีพิตักษัยในสมัยรัชกาลที่ 3 พระราชทานเพลิง ณ วัดพรหมสุรินทร์ เมื่อวันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2382)
- หม่อมเจ้าเทศ อสุนี (พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร พ.ศ. 2409)
- หม่อมเจ้าแป้น อสุนี (สิ้นชีพิตักษัยราวปี พ.ศ. 2446)
- หม่อมเจ้าไผ่ อสุนี
- หม่อมเจ้ากุดั่น อสุนี
- หม่อมเจ้าหญิงหิ่งห้อย อสุนี (ประสูติเมื่อ พ.ศ. 2377 สิ้นชีพิตักษัยเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2439 สิริชนมายุ 63 ปี)
- หม่อมเจ้ากัน อสุนี
พระกรณียกิจ แก้
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอสุนี กรมหมื่นเสนีเทพ ทรงมีส่วนร่วมในกองทัพของวังหน้าเพื่อต้านกบฏเจ้าอนุวงศ์ โดยสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพพระราชบัณฑูรให้กรมหมื่นเสนีเทพ เป็นยกกระบัตรทัพ สำหรับอยู่ในทัพหลวง[4]
อ้างอิง แก้
- ↑ กรมศิลปากร. สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ (2554). ราชสกุลวงศ์ (PDF). กรุงเทพฯ: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ 2015-05-23.
- ↑ ศุภวัฒย์ เกษมศรี, พลตรี หม่อมราชวงศ์, และรัชนี ทรัพย์วิจิตร. พระอนุวงศ์ชั้นหม่อมเจ้าในพระราชวงศ์จักรี. กรุงเทพ : สำนักพิมพ์บรรณกิจ, พิมพ์ครั้งที่ 3 พ.ศ. 2549. 360 หน้า. หน้า หน้าที่. ISBN 974-221-818-8
- ↑ กิตติพงษ์ วิโรจน์ธรรมากูร. ย้อนรอยราชสกุลวงศ์ วังหน้า-วังหลัง. กรุงเทพ : สำนักพิมพ์ดอกหญ้า, พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2549. หน้า หน้าที่. ISBN 974-941-204-4
- ↑ บันทึกลับเจ้าพระยาบดินทร์เดชาฯ[ลิงก์เสีย] - Plungjai.com พลังใจ ดอตคอม