พระยาวิชิตภักดี (เต็งกูตีมุง)
พระยาวิชิตภักดีศรีสุรวังษารัตนาเขตประเทศราช (เต็งกูตีมุง) (มลายู: Tengku Timun) เป็นพระยาเมืองปัตตานีในช่วงปี พ.ศ. 2425-2433 โดยเป็นรายาปัตตานีองค์ที่ 9
พระยาวิชิตภักดี (เต็งกูตีมุง) | |
|---|---|
| เสียชีวิต | 2433 |
| สัญชาติ | มลายู |
| ตำแหน่ง | เจ้าเมืองปัตตานี |
| บุตร | 5 องค์ |
| บิดามารดา |
|
เต็งกูตีมุงเป็นโอรสองค์โตของพระยาวิชิตภักดี(เต็งกูปูเตะ) ประสูติที่เมืองกลันตันและไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่เมืองปัตตานี เต็งกูตีมุงจึงเดินทางไปเมืองกลันตันอยู่เสมอๆ การปกครองในสมัยเต็งกูตีมุงเป็นไปด้วยความราบรื่นจนกระทั้งได้ถึงแก่พิราลัยในปี พ.ศ.2433 ในรายงานของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยาภาณุพันธุวงศ์วรเดช เมื่อครั้งเสด็จตรวจตราราชการหัวเมืองปักษ์ใต้ในปี พ.ศ.2427 ได้รายงานสภาพบ้านเมืองในสมัยเต็งกูตีมุง เป็นพระยาวิชิตภักดี เจ้าเมืองปัตตานีว่า
"ตัวเมืองตั้งลำน้ำฝั่งตะวันออก มีตึกกัปตันจีนอยู่ริมน้ำหลังหนึ่ง เป็นตึกจีน 2 ชั้น หันหน้าไปตะวันออก แลมีบ้านโรงเรือนหลังคาจากสาคู ฝาขัดแตะด้วยไม้อยู่ตามริมน้ำประมาณ 50 หลังคาเรือน หน้าตึกกัปตันจีนริมน้ำมีถนน 2 สาย มีตลาดขายผ้าและผลไม้ 4-5 รา้น สองฝากถนนมีตึกจีนชั้นเดียว ตั้งค้าขายสินค้ารายเรียง สลับจากโรงจากตลอดไปตามถนนประมาณ 3 เส้น"[1]
โอรส-ธิดา แก้
พระยาวิชิตภักดี (เต็งกูตีมุง) มีชายา 3 คน ได้แก่ อินเจะวาร์ แมะปูเตะ และอินเจะแมะอินเจะเตะ โดยมีโอรสธิดาทั้งหมด 5 องค์ดังนี้[2]
- ที่เกิดจากอินเจะวาร์ ได้แก่
- เต็งกูบือซาร์ ชายามกุฎราชกุมารกลันตัน
- เต็งกูโว๊ะ ชายาตนกูฮุเซ็น
- ที่เกิดจากแมะปูเตะ ได้แก่
- เต็งกูนิฮาญี
- ที่เกิดจากอินเจะแมะอินเจะเตะ ได้แก่
- เต็งกูตือเงาะ
- เต็งกูมูฮัมหมัด
อ้างอิง แก้
- ↑ การตั้งถิ่นฐานราชวงศ์กลันตันในเมืองปัตตานี[ลิงก์เสีย] (PDF).P.36-37
- ↑ ภูมิหลังวังจะบังตีกอ[ลิงก์เสีย] (PDF).P.74.