พระยายะหริ่ง (นิยูโซฟ)

พระยายะหริ่ง (นิยูโซฟ หรือ รายาโต๊ะกี) (มลายู: Nik Yusuf or Raja Tokki) เป็นเจ้าเมืองปัตตานีในช่วงปี พ.ศ. 2375-2381 โดยเป็นรายาปัตตานีคนที่ 6 ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นพระยายะหริ่งคนที่ 3

พระยายะหริ่ง
(นิยูโซฟ)
เกิดกรือเซะ อาณาจักรปตานี
เสียชีวิตพ.ศ. 2396
สุสานกรือเซะ
สัญชาติมลายู
ตำแหน่งเจ้าเมืองปัตตานีและเจ้าเมืองยะหริ่ง
บุตร7 คน
บิดามารดา
  • วันฟาตัน (บิดา)

ประวัติ แก้

 
Pintu besar dan hadapan istana jammu ประตูวังยะหริ่งเดิม ถ่ายปี พ.ศ. 2443

พระยายะหริ่ง (นิยูโซฟ) มีประวัติเล่าว่า รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อปตานีเสียเมืองให้แก่สยาม นิยูโซฟอายุเพียง 6 ขวบ ถูกนำตัวไปยังกรุงเทพพร้อมบิดาที่ชื่อวันฟาตัน ต่อมาได้รับการอุปถัมภ์จากนายทหารท่านหนึ่งจนเมื่อเติบใหญ่มีโอกาสได้รับราชการอยู่ในกรมพระราชวังบวรสถานมงคล จนกระทั่งเมื่อเข้าสู่รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว หัวเมืองมลายูเกิดความวุ่นวาย และมีการสืบทราบว่า "นิยูโซฟ” มีเชื้อสายเจ้าผู้ครองเมืองปตานี จึงโปรดเกล้าแต่งตั้งเป็น "พระยาตานี”[1] ปกครองเมืองปัตตานี ตั้งวังที่ทำการ ณ กัวลาบือเก๊าะ บริเวณตำบลอาเนาะรูหรือโรงเรียนจ้องฮั้วในปัจจุบัน จนกระทั่งหลวงสวัสดิภักดี (ยิ้มซ้าย) รักษาราชการเมืองยะหริ่งถึงแก่อนิจกรรม เวลานั่นเมืองกลันตันเกิดความวุ่นวายระหว่างพระยากลันตัน (ตวนสนิปากแดง) และตนกูปะสา จึงได้โปรดเกล้าแต่งตั้งตนกูปะสาเป็นพระยาตานี[2] และย้ายนิยูโซฟเป็นพระยายะหริ่ง ได้สร้างวังว่าราชการเมืองที่ตำบลบ้านยามู ริมลำน้ำเมืองยะหริ่งฟากทิศใต้

การสืบเชื้อสาย แก้

นิยูโซฟ บุตรวันฟาตัน บุตรออรังกายารัตนาดีรายา บุตรวันฟากิฮ์ อาลี มหารายาเลลา บุตรสุลต่านอับดุลฮามิดชาห์ (นิมุสตอฟา) ดาตูยามู-จามปา บุตรสุลต่านมุซอฟฟัร (วันมุซอฟฟัร) บุตรสุลต่านอับดุลลอฮ์ อุมดาตุดดีน (Wan Bo Tri Tri) เจ้าผู้ครองเมืองปัณฑุรังคะ แห่งอาณาจักรจามปา

บุตร-ธิดา แก้

พระยายะหริ่ง (นิยูโซฟ) มีบุตรธิดารวม 7 คน ทราบชื่อ 4 คน ได้รับแต่งตั้งเป็นพระยายะหริ่งมี 2 คน[3] ได้แก่

อ้างอิง แก้