พญาไม้
พญาไม้ | |
---|---|
![]() | |
สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Plantae |
หมวด: | Pinophyta |
ชั้น: | Pinopsida |
อันดับ: | Pinales |
วงศ์: | Podocarpaceae |
สกุล: | Podocarpus |
สปีชีส์: | P. neriifolius |
ชื่อทวินาม | |
Podocarpus neriifolius D. Don |
พญาไม้ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Podocarpus neriifolius) เป็นพืชที่กระจายพันธุ์ในอินเดีย จีนตอนใต้ คาบสมุทรอินโดจีน อินโดนีเซียจนถึงหมู่เกาะโซโลมอน[1] ลักษณะเป็นไม้ต้นสูง 25-30 เมตร ใบรูปใบหอกหรือรูปแถบ หนา ยาว 7-20 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบรูปลิ่ม ออกเรียงเวียน โคนเพศผู้ออกตามซอกใบเป็นกลุ่ม 2-3 ช่อ ยาว 2.5-5 เซนติเมตร กลีบประดับออกเรียงเวียนจำนวนมาก เมล็ดเปลือยอยู่บนฐานที่พัฒนามาจากเกล็ดของออวุล ออกเดี่ยว ๆ ก้านยาว 1-2 เซนติเมตร ที่โคนมีใบประดับรูปลิ่มแคบ 2 ใบ เมล็ดมีเยื่อหุ้มคล้ายผลผนังชั้นในแข็ง รูปไข่ถึงเกือบกลม ยาว 1-1.5 เซนติเมตร เมื่อสุกมีสีม่วงแดง[2][3]
อ้างอิง แก้
- ↑ "Podocarpus neriifolius (Brown Pine)". IUCN Red List of Threatened Species. สืบค้นเมื่อ January 15, 2019.
- ↑ สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ), ราชันย์ ภู่มา และคณะ, หน้า 290–291, พ.ศ. 2559, โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กรุงเทพฯ
- ↑ "Podocarpus neriifolius D.Don - พืชถิ่นเดียวและพืชหายากประเทศไทย". โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริฯ. สืบค้นเมื่อ January 15, 2019.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พญาไม้
- ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Podocarpus neriifolius ที่วิกิสปีชีส์