"กลอนเตือนใจนะลูก" อยากให้อ่านดูนะครับ กลอนนี้ได้มาจากศิษร่วมสถาบันเมื่อสมัยเรียนมัธยมปลายครับ...

จากพ่อแม่ ถึงลูกผู้ เป็นที่รัก


อย่าเพลินนัก เที่ยวเตร่ เถลไถล


จงคิดถึง พ่อแม่ ที่อยู่ไกล


อย่าเพลินไป อยู่อย่างเขา เพราะเราจน


แม้ลูกอยาก ดูหนัง จงยั้งไว้


แม่ชาวไร่ เหนื่อยยาก ตากลมฝน


แม้ตัวเขา แต่งตัวงาม มาหยามตน


เกิดเป็นคน สำคัญ เพราะจรรยา


เงินทุกบาท คือหยาดเหงื่อ ของแม่พ่อ


แม้ไม่พอ พ่อดิ้นรน รีบค้นหา


ค่าหอพัก ค่าเทอม ค่าตำรา


งานทุกหน้า ท่องทุกคืน ให้ขึ้นใจ


แม้อยู่ไกล พ่อแม่ มิวายคิด


ฝากชีวิต มือไม่วาง จากหางไถ


งานอย่างพ่อ เจ้าอย่าหวัง จงตั้งใจ


โน้มหลักชัย ลูกเอ๋ย ปริญญา ...........................................................................


เรียนปริญญาเรียนหนังสือใช่หาบ่าว


เรียนปริญญาใช่หาสาวมาใส่หัว


เรียนปริญญาใช่เที่ยวจนลืมตัว


ตั้งใจเรียน อย่ามัว แต่หาแฟน.............ด้วยความปรารถนาดีจาก ศิษย์เก่า อ.พก.