Mikky-mok
เข้าร่วมเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2552
เพลงยาวถวายพยากรณ์เมื่อเพลิงไหม้พระที่นั่งอมรินทราภิเษกมหาปราสาท
เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 1 ค่ำ เดือน 7 จุลศักราช 1151 ตรงกับพุทธศักราช 2332 เวลาบ่าย 15.36 น. เกิดสุนีบาตถึงสองครั้ง ต้องหน้าบังมุขเด็จและซุ้มประตูพระที่นั่งอมรินทราภิเษกมหาปราสาท เกิดเพลิงลุกไหม้พระมหาประสาททลายลงทั้งองค์ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชพร้อมพระราชวงค์ ข้าราชการทั้งวังหลวงและวังหน้า พระสงฆ์และคฤหัสถ์ทังปวงช่วบกันดับเพลิงมีพระราชดำรัสให้ยกพระที่นั่งราชบันลังก์ปะดับมุข ซึ่งกั้นเศวตฉัตรบนพระมหาปราสาทรอดพ้นจากไฟได้ พระบาทสมเด็จพระพุทธจุฬาโลกมหาราชทรงพระปริวิตกว่าจะเป็นอวมงคลนิมิตแก่บ้านเมือง บรรดาคณะสงฆ์มีสมเด็จพระสังฆราชเป็นประธาน รวมทั้งข้าทูลละอองธุลัพระบาททั้งปวงเข้าชื่อกันกราบบังคมทูลพระกรุณาทวายชัยมงคลว่า "เหตุการณ์รั้งนี้หาว่าเป็นอวมงคลไม่ กลับเป็นมงคลนิมิตแก่บ้านเมือง" ในครั้งนั้นสมเด็จกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาททรงนิพนธ์เพลงยาวถวายพยากรณ์ขึ้นด้วย เมื่อพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชได้ทรงสดับถ้อยคำพยากรณ์ดังนั้นก็คลายพระปริวิตกลงบ้าง ได้โปรดเกล้าฯ ให้รื้อปราสาทเก่าเสีย และสร้าขึ้นใหม่พระราชทานนามว่า "พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท" เพลงยาวนี้กล่าวทำนายว่าบ้านเมืองจะเจริญรุ่งเรืองสมบูรณ์พูนสุข พระเจ้าแผ่นดินจะทรงเพิ่มพระบุญญาบารมี พระสนมายุยิ่งยืนนาน ทรงพระเกษมสำราญจนได้สำเร็จพระโพธิญาณในภายหน้า
เพลงยาวพระยากร์ฯ มีคุณค่าทางประวัตืศาสตร์ การใช้คำและทำนองไม่ประณีตบรรจงเท่าที่ควร