ผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์

ผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์ (อังกฤษ: Governor of Massachusetts) เป็นผู้ที่บริหารงานในรัฐแมสซาชูเซตส์ ผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์คนปัจจุบัน คือ Maura Healey ตั้งแต่วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2566

ผู้ว่าการรัฐ
แห่งเครือรัฐแมสซาชูเซตส์
ตราประจำตำแหน่ง
ธงประจำตำแหน่ง
ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน
Maura Healey

ตั้งแต่ 5 มกราคม พ.ศ. 2566
รัฐบาลแมสซาชูเซตส์
สมาชิกของสภาผู้ว่าการรัฐ
คณะรัฐมนตรี
จวนไม่มีเป็นทางการ
ที่ว่าการรัฐสภา, บอสตัน, รัฐแมสซาชูเซตส์, สหรัฐ
ผู้แต่งตั้งการเลือกตั้งโดยตรง
วาระ4 ปีไม่จำกัดสมัย[1]
ตราสารจัดตั้งรัฐธรรมนูญแห่งแมสซาชูเซตส์
สถาปนา25 ตุลาคม พ.ศ. 2323
คนแรกจอห์น แฮนคอคก์
รองรองผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์
เงินตอบแทน185,000 เหรียญสหรัฐ ( พ.ศ. 2561)[2]
เว็บไซต์เว็บไซต์ทางการ Edit this at Wikidata

รายชื่อผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์ แก้

ตั้งแต่ พ.ศ. 2323 มีบุคคลที่ได้รับการเลือกตั้งเป็นผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์ 65 คน มี 6 คน ที่ข้อตกลงไม่ต่อเนื่องกัน และมี 7 คนที่เคยเป็นรองผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์ พวกเขาเป็นผู้ว่าการรัฐโดยที่ไม่ต้องผ่านการเลือกตั้ง ก่อนที่จะถึง การปฏิวัติรัฐธรรมนูญ ค.ศ. 1918 ทั้งสำนักงานของผู้ว่าการรัฐและรองผู้ว่าการรัฐได้ว่างลงในช่วงที่สภาผู้ว่าการรัฐควบคุม

อาณานิคมแมสซาชูเซตส์ แก้

ประวัติศาสตร์ของการเป็นอาณานิคมของรัฐแมสซาชูเซตส์ได้เริ่มขึ้นจากการค้นพบอาณานิคมพลีมัธ เมื่อปี พ.ศ. 2163 และอาณานิคมอ่าวแมสซาชูเซตส์ ในปี พ.ศ. 2171 และทั้งสองอาณานิคมก็รวมกันในปี พ.ศ. 2235 ซึ่งรวมถึงดินแดนที่ในปัจจุบันคือ รัฐเมน

# ผู้ว่าการรัฐ พรรคการเมือง ปีที่ดำรงตำแหน่ง รองผู้ว่าการรัฐ ประวัติการเลือกตั้ง
1   จอห์น แฮนคอค์ก ไม่มี 25 ตุลาคม พ.ศ. 2323 –
17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2328
ทอมัส คุชชิง
(1780–1788)
Resigned due to claimed illness (recurring gout).
A[3]   ทอมัส คุชชิง 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2328 –
27 พฤษภาคม พ.ศ. 2328
Lost election in his own right
2   เจมส์ โบลดอน 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2328 –
30 พฤษภาคม พ.ศ. 2330
Lost re-election
3   John Hancock May 30, 1787 –
October 8, 1793
Died
Benjamin Lincoln
(1788–1789)
Samuel Adams
(1789–1794)
4   Samuel Adams October 8, 1793 –
June 2, 1797
Retired
Moses Gill
(1794–1800)
5   Increase Sumner Federalist June 2, 1797 –
June 7, 1799
Died
A[3]   Moses Gill None June 7, 1799 –
May 20, 1800
Died
A[3]   Governor's Council May 20, 1800 –
May 30, 1800
None [4]
6   Caleb Strong Federalist May 30, 1800 –
May 29, 1807
Samuel Phillips, Jr.
(1801–1802)
Lost re-election
Edward Robbins
(1802–1806)
7   James Sullivan Democratic-
Republican
May 29, 1807 –
December 10, 1808
Levi Lincoln, Sr. Died
A[3]   Levi Lincoln, Sr. Democratic-
Republican
December 10, 1808 –
May 1, 1809
Lost election in his own right
8   Christopher Gore Federalist May 1, 1809 –
June 10, 1810
David Cobb Lost re-election
9   Elbridge Gerry Democratic-
Republican
June 10, 1810 –
March 4, 1812
William Gray Lost re-election
10   Caleb Strong Federalist March 4, 1812 –
May 30, 1816
William Phillips, Jr. Retired
11   John Brooks Federalist May 30, 1816 –
May 31, 1823
Retired
12   William Eustis Democratic-
Republican
May 31, 1823 –
February 6, 1825
Levi Lincoln, Jr.
(1823–1824)
Died
Marcus Morton
(1824–1825)
A[3]   Marcus Morton Democratic-
Republican
February 6, 1825 –
May 26, 1825
Lost nomination
13   Levi Lincoln, Jr. National
Republican
May 26, 1825 –
January 9, 1834
Thomas L. Winthrop
(1826–1833)
Retired
14   John Davis Whig January 9, 1834 –
March 1, 1835
Samuel Turell Armstrong Resigned to become US Senator
A[3]   Samuel Turell Armstrong Whig March 1, 1835 –
January 13, 1836
Lost nomination; lost election as independent
15   Edward Everett Whig January 13, 1836 –
January 18, 1840
George Hull Lost re-election
16   Marcus Morton Democratic January 18, 1840 –
January 7, 1841
Lost re-election
17   จอห์น ดาวิส Whig January 7, 1841 –
January 17, 1843
Lost re-election
18   Marcus Morton Democratic January 17, 1843 –
January 1844
Henry H. Childs Lost re-election
19   George N. Briggs Whig January 1844 –
January 11, 1851
John Reed, Jr. Lost re-election
20   George S. Boutwell Democratic January 11, 1851 –
January 14, 1853
Henry W. Cushman Did not run for reelection, left Democratic party over slavery, helped organize Republican party
21   จอห์น เอช. คลิฟฟอร์ด วิก January 14, 1853 –
January 12, 1854
เอลิซา ฮันติงตัน เกษียณอายุ
22   อีมอรี วอชเบิร์น วิก January 12, 1854 –
January 4, 1855
William C. Plunkett Lost re-election
23   เฮนรี การ์ดเนอร์ Know-Nothing 4 มกราคม พ.ศ. 2398 –
7 มกราคม พ.ศ. 2401
ไซมอน บราวน์
(1855–1856)
Lost re-election
Henry W. Benchley
(1856–1858)
24   นาธานเนียล เพรนทิซ แบงค์ รีพับลิกัน 7 มกราคม พ.ศ. 2401 –
3 มกราคม พ.ศ. 2404
เอลิฟาเลต แทรกค์ เกษียณไปหาเสียงให้กับประธานาธิบดี
25   จอห์น อัลไบออน แอนดรูว์ รีพับลิกัน 3 มกราคม พ.ศ. 2404 –
4 มกราคม พ.ศ. 2409
จอห์น แซด. กูดริช
(1861)
เกษียณอายุ
จอห์น เนสมิธ
(1862)
โจเอล เฮย์เดน
(1863–1866)
26   อเล็กซานเดอร์ เอช. บุลลอค รีพับลิกัน 4 มกราคม พ.ศ. 2409 –
7 มกราคม พ.ศ. 2412
วิลเลียม คลัฟลิน เกษียณอายุ
27   วิลเลียม คลัฟลิน รีพับลิกัน 7 มกราคม พ.ศ. 2412 –
4 มกราคม พ.ศ. 2415
โจเซฟ ตักเกอร์
(1869–1873)
เกษียณอายุ
28   วิลเลียม บี. วอชเบิร์น รีพับลิกัน 4 มกราคม พ.ศ. 2415 –
29 เมษายน พ.ศ. 2417
ลาออกไปเป็นวุฒิสมาชิก
ทอมัส ทัลบอต
(1873–1875)
A[3]   ทอมัส ทัลบอต] รีพับลิกัน 29 เมษายน พ.ศ. 2417 –
7 มกราคม พ.ศ. 2418
Lost election in his own right
29   วิลเลียม แกสตัน เดโมแครต 7 มกราคม พ.ศ. 2418 –
6 มกราคม พ.ศ. 2419
โฮราติโอ จิ. ไนท์ Lost re-election
30   อเล็กซานเดอร์ เอช. ไรซ์ รีพับลิกัน 6 มกราคม พ.ศ. 2419 –
2 มกราคม พ.ศ. 2422
เกษียณอายุ
31   ทอมัส ทัลบอต รีพับลิกัน 2 มกราคม พ.ศ. 2422 –
8 มกราคม พ.ศ. 2423
จอห์น ดาวิส ลอง เกษียณอายุ
32   จอห์น ดาวิส ลอง รีพับลิกัน 8 มกราคม พ.ศ. 2423 –
4 มกราคม พ.ศ. 2426
ไบรอน เวสตัน Not a candidate for reelection to 4th term
33   เบนจามิน เอฟ. บัตเลอร์ เดโมแครต 4 มกราคม พ.ศ. 2426 –
3 มกราคม พ.ศ. 2427
โอลิเวอร์ อาเมส Lost re-election
34   จอร์จ ดี. โรบินสัน รีพับลิกัน 3 มกราคม พ.ศ. 2427 –
6 มกราคม พ.ศ. 2430
Not a candidate for reelection to 4th term, unsuccessful candidate for U.S. Senate
35   โอลิเวอร์ อาเมส รีพับลิกัน 6 มกราคม พ.ศ. 2430 –
7 มกราคม พ.ศ. 2433
จอห์น คิว. เอ. แบรคเกตต์ Not a candidate for reelection to 4th term
36   จอห์น คิว. เอ. แบรคเกตต์ รีพับลิกัน 7 มกราคม พ.ศ. 2433 –
8 มกราคม พ.ศ. 2434
วิลเลียม เอช. แฮลล์
(1890–1893)
Lost re-election
37   William E. Russell เดโมแครต 8 มกราคม พ.ศ. 2434 –
4 มกราคม พ.ศ. 2437
Not a candidate for reelection to 4th term
โรเจอร์ วอลคอตต์
(1893–1897)
38   เฟรเดอริค ที. กรีนฮอลก์ รีพับลิกัน 4 มกราคม พ.ศ. 2437 –
5 มีนาคม พ.ศ. 2439
เสียชีวิต
39   โรเจอร์ วอลคอตต์ รีพับลิกัน 5 มีนาคม พ.ศ. 2439 –
4 มกราคม พ.ศ. 2443
Not a candidate for reelection to 3rd full term
วินท์รอป เมอร์เรย์ เครน
(1897–1900)
40   วินท์รอป เมอร์เรย์ เครน รีพับลิกัน 4 มกราคม พ.ศ. 2443 –
8 มกราคม พ.ศ. 2446
จอห์น แอล. เบตส์ Not a candidate for reelection to 4th Term
41   จอห์น แอล. เบตส์ รีพับลิกัน 8 มกราคม พ.ศ. 2446 –
5 มกราคม พ.ศ. 2448
เคอร์ทิส กิลด์ จูเนียร์ Lost reelection for 3rd term
42   วิลเลียม แอล. โดกลาส เดโมแครต 5 มกราคม พ.ศ. 2448 –
4 มกราคม พ.ศ. 2449
Not a candidate for reelection
43   เคอร์ทิส กิลด์ จูเนียร์ รีพับลิกัน 4 มกราคม พ.ศ. 2449 –
7 มกราคม พ.ศ. 2452
อีเบน ซัมเนอร์ ดราเปอร์ Not a candidate for reelection to 4th term
44   อีเบน ซัมเนอร์ ดราเปอร์ รีพับลิกัน 7 มกราคม พ.ศ. 2452 –
5 มกราคม พ.ศ. 2454
ลุยส์ เอ. ฟรอทิงแฮม Lost re-election
45   ยูกีน โนเบิล ฟอสส์ เดโมแครต 5 มกราคม พ.ศ. 2454 –
8 มกราคม พ.ศ. 2457
ลุยส์ เอ. ฟรอทิงแฮม
(1911–1912)
Did not stand for renomination as Democrat; defeated as independent in general election
โรเบิร์ต ลูซ
(1912–1913)
เดวิด ไอ. วอลช์
(1913–1914)
46   เดวิด ไอ. วอลช์ เดโมแครต 8 มกราคม พ.ศ. 2457 –
January 6, 1916
เอ็ดวาร์ด พี. แบร์รี
(1914–1915)
Lost re-election
กราฟตอน ดี. คุชชิง
(1915–1916)
47   ซามูเอล ดับเบิลยู. แมกคอล รีพับลิกัน 6 มกราคม พ.ศ. 2459 –
2 มกราคม พ.ศ. 2462
แคลวิน คูลิดจ์ ลาออก
48   แคลวิน คูลิดจ์ รีพับลิกัน 2 มกราคม พ.ศ. 2462 –
6 มกราคม พ.ศ. 2464
แชนนิง เอช. คอกซ์ ลาออกเพื่อไปรับตำแหน่ง รองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา
49   แชนนิง เอช. คอกซ์ รีพับลิกัน 6 มกราคม พ.ศ. 2464 –
8 มกราคม พ.ศ. 2468
อัลแวน ที. ฟูลเลอร์ Not a candidate for reelection to 3rd term
50   อัลแวน ที. ฟูลเลอร์ รีพับลิกัน 8 มกราคม พ.ศ. 2468 –
3 มกราคม พ.ศ. 2472
แฟรงค์ จี. อัลเลน Not a candidate for reelection to 3rd term
51   แฟรงค์ จี. อัลเลน รีพับลิกัน 3 มกราคม พ.ศ. 2472 –
8 มกราคม พ.ศ. 2474
วิลเลียม เอส. ยังแมน Lost re-election
52   โจเซฟ บี. อีลีย์ เดโมแครต 8 มกราคม พ.ศ. 2474 –
3 มกราคม พ.ศ. 2478
วิลเลียม เอส. ยังแมน
(1929–1933)
ลาออก
แกสปาร์ จี. แบคอน
(1933–1935)
53   เจมส์ ไมเคิล เคอร์ลีย์ เดโมแครต 3 มกราคม พ.ศ. 2478 –
7 มกราคม พ.ศ. 2480
โจเซฟ แอล. เฮอร์ลีย์ ลาออกไป เลือกตั้งเป็นวุฒิสมาชิก
54   ชาร์ลีส์ เอฟ. เฮอร์ลีย์ เดโมแครต 7 มกราคม พ.ศ. 2480 –
5 มกราคม พ.ศ. 2482
ฟรานซิส อี. เคลลีย์ Lost renomination
55   เลเวเรตต์ แซลตอนสแตล รีพับลิกัน 5 มกราคม พ.ศ. 2482 –
3 มกราคม พ.ศ. 2488
มอไรซ์ เจ. ทอบิน ลาออกไป เลือกตั้งเป็นวุฒิสมาชิก
56   มอไรซ์ เจ. ทอบิน เดโมแครต 3 มกราคม พ.ศ. 2488 –
2 มกราคม พ.ศ. 2490
โรเบิร์ต เอฟ. แบรดฟอร์ด Lost re-election
57   โรเบิร์ต เอฟ. แบรดฟอร์ด รีพับลิกัน 2 มกราคม พ.ศ. 2490 –
6 มกราคม พ.ศ. 2492
อาร์เทอร์ ดับเบิลยู. คูลิดจ์ Lost re-election
58   พอล เอ. เดเวอร์ เดโมแครต 6 มกราคม พ.ศ. 2492 –
8 มกราคม พ.ศ. 2496
Charles F. Sullivan Lost re-election
59   คริสเตียน เอ. เฮอร์เตอร์ รีพับลิกัน 8 มกราคม พ.ศ. 2496 –
3 มกราคม พ.ศ. 2500
ซัมเนอร์ จี. วิทเทียร์ ลาออก, appointed U.S. Under Secretary of State.
60   ฟอสเตอร์ เฟอร์โคโล เดโมแครต 3 มกราคม พ.ศ. 2500 –
5 มกราคม พ.ศ. 2504
โรเบิร์ต เอฟ. เมอร์ฟี
(1957–1960)
ลาออกไป เลือกตั้งเป็นวุฒิสมาชิก
61   จอห์น เอ. วอล์ป รีพับลิกัน 5 มกราคม พ.ศ. 2504 –
3 มกราคม พ.ศ. 2506
เอ็ดวาร์ด เอฟ. แมกลอร์กลิน จูเนียร์ Lost re-election
62   เอนดิคอตต์ เพียบอดี เดโมแครต 3 มกราคม พ.ศ. 2506 –
7 มกราคม พ.ศ. 2508
ฟรานซิส เอ็กซ์. เบลลอตติ Lost renomination
63   จอห์น เอ. วอล์ป รีพับลิกัน 7 มกราคม พ.ศ. 2508 –
22 มกราคม พ.ศ. 2512
อีเลียต ริชาร์ดสัน
(1965–1967)
ลาออกเพื่อไปรับตำแหน่ง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคมนาคมสหรัฐอเมริกา
ฟรานซิส ดับเบิลยู. ซาร์เจนต์
(1967–1969)
64  ฟรานซิส ดับเบิลยู. ซาร์เจนต์ รีพับลิกัน 22 มกราคม พ.ศ. 2512 –
2 มกราคม พ.ศ. 2518
Acted as governor for the remainder of Volpe's term, and was then elected governor
โดนัลด์ อาร์. ดไวต์
(2514–2518)
65   ไมเคิล ดูคาคิส เดโมแครต 2 มกราคม พ.ศ. 2518 –
4 มกราคม พ.ศ. 2522
ทอมัส พี. โอนีล ที่ 3 Lost renomination
66  เอ็ดวาร์ด เจ. คิง เดโมแครต 4 มกราคม พ.ศ. 2522 –
6 มกราคม พ.ศ. 2526
Lost renomination
67   ไมเคิล ดูคาคิส เดโมแครต 6 มกราคม พ.ศ. 2526 –
3 มกราคม พ.ศ. 2534
จอห์น เคอร์รี
(1983–1985)
เกษียณอายุ
Vacant
(1985–1987)
อีฟลิน เมอร์ฟี
(1987–1991)
68   วิลเลียม เวลด์ รีพับลิกัน 3 มกราคม พ.ศ. 2534 –
29 กรกฎาคม พ.ศ. 2540
พอล เซลลุคซิ
(1991–1999)
First elected in 1990
Re-elected in 1994
Resigned when nominated U.S. Ambassador to Mexico but was not confirmed by the US Senate to the office.
69   พอล เซลลุคซิ รีพับลิกัน 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 –
10 เมษายน พ.ศ. 2544
Acted as governor for the remainder of Weld's term, and was then elected governor
Resigned to become U.S. Ambassador to Canada
เจน สวิฟท์
A[3]   เจน สวิฟท์ รีพับลิกัน 10 เมษายน พ.ศ. 2544 –
2 มกราคม พ.ศ. 2546
เกษียณอายุ
70   มิตต์ รอมนีย์ รีพับลิกัน 2 มกราคม พ.ศ. 2546 –
4 มกราคม พ.ศ. 2550
เคอร์รี ฮีลเลย์ Elected in 2002
เกษียนอายุ
71   เดวาล แพทริค เดโมแครต 4 มกราคม พ.ศ. 2550 –
4 มกราคม พ.ศ. 2558
ทิม เมอร์เลย์
(2007–2013)
Elected in 2006
Re-elected in 2010
Intends to retire after two terms.
ว่าง
72   ชาร์ลี เบเคอร์ รีพับลิกัน 2 มกราคม พ.ศ. 2558 –
ปัจจุบัน
คาริน โพลิโท เลือกตั้งใน พ.ศ. 2557

เลือกตั้งใหม่ใน พ.ศ. 2561

เกษียณอายุเมื่อครบวาระ

อ้างอิง แก้

  1. "Which States Have Term Limits On Governor?". Term Limits.com. Washington, DC: U.S. Term Limits. สืบค้นเมื่อ December 3, 2020. Thirty-six states have some form of term limit on the office of governor. Fourteen states do not. They are: Connecticut, Idaho, Illinois, Iowa, Massachusetts, Minnesota, New Hampshire, New York, North Dakota, Texas, Utah, Vermont, Washington, and Wisconsin.
  2. Michaels, Matthew (June 22, 2018). "Here's the salary of every governor in the United States". Business Insider.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 Acting governors are not counted.
  4. The council was headed by Thomas Dawes; this is the only time both gubernatorial offices were vacant.