ท่าโจมตีมวยปล้ำอาชีพ

บทความรายชื่อวิกิมีเดีย

ท่าการโจมตี เป็นท่าแสดงความเสียหายให้แก่คู่ต่อสู้ใน มวยปล้ำอาชีพ ด้วย ท่าจับยอมแพ้ หรือ ท่าทุ่ม ทั้งยังมีการโจมตีที่หลากหลายในมวยปล้ำอาชีพ และหลายชื่อมากมาย บางครั้งนักมวยปล้ำก็จะตั้งชื่อให้กับท่าที่ตัวเองใช้อย่าง ท่าไม้ตาย บางครั้งชื่อใหม่เหล่านั้นกลายเป็นที่นิยมก็อาจจะนำมาใช้แทนศัพท์เทคนิคแทน

มวยปล้ำอาชีพมีความหลากหลายในรูปแบบการชกการเตะที่สามารถพบเจอได้ใน ศิลปะการต่อสู้ และกีฬาการต่อสู้อื่น ๆ ส่วนท่าต่าง ๆ ที่อยู่ในรายการข้างล่างนี้ หลาย ๆ ท่าสามารถทำได้จากพื้นที่ที่สูงกว่าได้ เช่น บทเชือกเส้นที่ 3, บทขอบเวที ฯลฯ เหล่านั้นจะเรียกว่า ท่าเหินหาว หรือ ท่าเหินเวหา และท่าทั้งหมดจะนำมาใส่ในรายการหมวดหมู่ข้างล่างนี้ตราบเท่าที่จะทำได้

บอดีเพลส แก้

รูปแบบของบอดีเพลสเป็นการกระแทกหรือพุ่งเข้าใส่คู่ต่อสู่ด้วยร่างกายของเราทั้งตัว สามารถทำได้จากวิ่งใส่ หรือยืนกระแทกให้คู่ต่อสู้ล้มหรือเจ็บได้

บอดี แอวาลันช์ แก้

นักมวยปล้ำวิ่งเข้ากระแทกคู่ต่อสู้โดยใช้หน้าอกและร่างกายกระแทก หรือ วิ่งเข้าใส่คู่ต่อสู้ที่มุมเทิร์นบักเคิลโดยใช้หน้าอกและร่างกายกระแทก ส่วนใหญ่ท่านี้จะใช้กับคนตัวใหญ่รุ่นเฮฟวี่เวท

สติงเกอร์ สแปลช แก้

ท่านี้ถูกคิดค้นและโด่งดังขึ้นโดย สติง เป็นท่าที่กระโดดเอาหน้าอกกระแทกคู่ต่อสู้ที่มุมเทิร์นบักเคิล

 
ไรแบ็ก ใช้ท่าเทสซ์เพลสใส่ เคน

เทสซ์ เพลส แก้

ท่านี้ถูกคิดค้นและโด่งดังขึ้นโดย ลู เทสซ์ ท่านี้เป็นการกระโดดใส่คู่ต่อสู้ที่กำลังยืนอยู่หรือกำลังวิ่งมาหาตัวเรา ทำให้เรานั่งทับบนตัวคู่ต่อสู้ และอีกรูปแบบหนึ่งที่โด่งดังของ สตีฟ ออสติน คือ ใช้ท่าเทสซ์เพลสใส่คู่ต่อสู้ที่วิ่งมาแล้วรัวหมัดใส่หน้า

เวอร์ติคัล เพลส แก้

Also known as vertical splash body press, this variation is made by a charging wrestler (usually standing on the second or top rope) against a standing opponent, landing on his/her chest and shoulders while remaining upright, the wrestler employs the momentum to bring his/her opponent down to the mat into a seated senton.[1]

ช็อป แก้

รูปแบบการโจมตีนี้เป็นการใช้มือตี, ตบ หรือสับ ไปที่หน้าอก หรือส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย

แบ็คแฮนด์ ช็อป แก้

 
ชอว์น ไมเคิลส์ และ ริก แฟลร์ กำลังใช้ท่าไนฟ์เอดจ์ช็อป ใส่ ไมกี

รู้จักกันในชื่อ ไนฟ์เอดจ์ช็อป ท่านี้เป็นตบไปที่หน้าอกคู่ต่อสู้ด้วยรูปแบบแบ็กแฮนด์ นักมวยปล้ำหลายคนที่ใช้ท่านี้ตบคู่ต่อสู้ ส่วนใหญ่คนดูตะร้อง วู้ !! ตอบกลับมา ซึ่งเป็นเสียง วู้ !! ของ ริก แฟลร์ ที่ทำให้ท่านี้โด่งดังขึ้น

ครอสช็อป แก้

A double variation of the aforementioned chop, the wrestler lunges forward or jumps forward in a pressing fashion while crossing arms forming a "X", hitting both sides of the opponent's neck.

สปินนิง ไนฟ์เอดจ์ช็อป แก้

ท่านี้เป็นการหมุนตัว 180 หรือ 360 องศา แล้วตบหน้าอกคู่ต่อสู้ด้วยรูปแบบแบ็คแฮนด์ช็อป

เคะสะงิริช็อป แก้

เป็นการใช้สันมือสับแบบคาราเต้ ไปที่ไหล่ หรือ คอ คำว่า เคะสะงิริ เป็น ภาษาญี่ปุ่น ที่แปลว่า ฟัน ตัด

มองโกเลียนช็อป แก้

เป็นการใช้สันมือสับไปที่ไหล่คู่ต่อสู้พร้อมกันทั้งสองมือ

โอเวอร์เฮด ช็อป แก้

ใช้สันมือสับไปที่กลางหัว ส่วนใหญ่ท่านี้มักจะใช้โดยนักมวยปล้ำที่ตัวสูงอย่างเช่น เดอะเกรทคาลี หรือ อ็องเดรเดอะไจแอนท์

โทรท ทรัสท์ แก้

หรือรู้จักกันในชื่อ โทรท สไตรก์ หรือ ซอร์ด สแต็บ การโจมตีจะคล้ายการ อัพเพอร์คัท แต่จะเปลี่ยนจากกำมือเป็นการแบบมือออกทำมือแข็งแล้วเสียบเข้าที่คอ

โคลทส์ไลน์ แก้

 
ไทสัน ดุ๊กส์ (ซ้าย) ใช้ท่าโคลทส์ไลน์ใส่ เพ็ปเพอร์ พาร์ก.

ท่าเป็นท่ากางแขนขนานกับพื้นแล้วใช้แขนวิ่งไปกระแทกคอหรือหน้าอกคู่ต่อสู้ให้ล้มลงไป[2] ท่านี้มักจะสับสนกับท่า ลาเรียท.[3]

 
จอช โรเกน โคลทส์ไลน์ใส่ อีริค แคร์นี ข้ามเชือกเส้นบนสุดและออกจากเวที

แค็คทัส โคลทส์ไลน์ แก้

ท่านี้โด่งดังมาจาก มิค โฟลีย์ ตอนที่ยังใช้ชื่อว่า "แค็คทัส แจ็ค" [4] ท่านี้เป็นการโคลทส์ไลน์ใส่คู่ต่อสู้ที่อยู่ตรงเชือกเวทีทำให้ตัวเราและคู่ต่อสู้ตรงเวทีข้ามเชือกเส้นบนมาด้วยกัน[4]

คอร์เนอร์ โคลทส์ไลน์ แก้

เป็นการโคลทส์ไลน์อัดคู่ต่อสู้ที่มุมเทิร์นบักเกิล

ลีพพิง โคลทส์ไลน์ แก้

หรือที่รู้จักกันในชื่อ กระโดดโคลทส์ไลน์ หรือ ฟลายอิง โคลทส์ลาย ท่านี้เป็นการวิ่งแล้วกระโดดโคลทส์ไลน์ใส่คู่ต่อสู้ ท่านี้มักจะเห็น ดิอันเดอร์เทคเกอร์ และ โรแมน เรนส์ ใช้อยู่บ่อย ๆ ส่วนในรูปแบบอื่นก็จะมีกระโดดโคลทส์ลายอัดคู่ต่อสู้ที่มุมเทิร์นบักเคิล

 
แรนดี เรนส์ใช้ท่ารีบาวดน์โคลทส์ไลน์ใส่ จอช อเล็กซานเดอร์ (ซ้าย) และ อีธาน เพจ (ขวา).

รีบาวดน์โคลทส์ไลน์ แก้

เป็นรูปแบบการโคลทส์ไลน์อย่างหนึ่ง คือ เมื่อคู่ต่อสู้เด้งเชือกแล้วเรารีบไปเด้งเชือกเส้นเดียวกันกับฝั่งคู่ต่อสู้ โดยจะทำให้เราอยู่ข้างหลังคู่ต่อสู้ แล้วเมื่อคู่ต่อสู้หันกลับมาก็จะโดนโคลทส์ลาย

ชอร์ทอาร์ม โคลทส์ไลน์ แก้

จับแขนคู่ต่อสู้ในรูปแบบ ช็อร์ทอาร์ม หลังจากนั้นดึงตัวคู่ต่อสู้เข้ามาใส่โคลทส์ลาย[1]

ทรีพอยท์สแตนซ์ โคลทส์ไลน์ แก้

มือจรดพื้นยืนท่าเตรียมยิงสามคะแนน แบบอเมริกันฟุตบอลแล้ววิ่งไปโคลทส์ไลน์คู่ต่อสู้ นักมวยปล้ำที่ใช้ท่านี้เป็นท่าไม้ตายคือ "แฮคซอว์" จิม ดักแกน

ดับเบิลแอ็กซ์แฮนเดิล แก้

หรือที่รู้จักกันในชื่อ ดับเบิลสเลดจ์ หรือ โพลิชแฮมเมอร์ เป็นชื่อที่ตั้งโดย อีวาน ปูสกี ท่านี้เป็นการใช้สองมือประสานเข้าด้วยกันแล้วทำท่าเหวี่ยงสเลดจ์แฮมเมอร์หรือขวานทุบไปที่ หลัง หน้า หน้าอก หรือ หัว ของคู่ต่อสู้ ท่านี้ยังสามารถใช้บนเชือกเส้นบนได้อีกด้วย

ดร็อป แก้

เป็นการโจมตีที่ตัวเรากระโดดลงมาอัด กระแทก หรือ ทับ คู่ต่อสู้บนพื้น และอาจจะเน้นส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเป็นพิเศษ

ช็อปดร็อป แก้

The wrestler either falls forward, or jumps up and drops down, hitting a lying opponent with a kesagiri chop on the way down, usually landing in a kneeling position.

เอลโบว์ ดร็อป แก้

 
แกงเกรล ใช้ท่าเอลโบว์ดร็อปใส่คู่ต่อสู้

ท่านี้เป็นการทิ้งศอกลงคู่ต่อสู้โดยการยกแขนขึ้นทำท่าเหมือนเบ่งกล้ามแล้วทิ้งศอกลงไป สามารถกระโดดหรือทิ้งตัวลงมาเฉย ๆ ก็ได้ [1] นักมวยปล้ำหลายคนใช้ท่านี้ เช่น เดอะร็อก ที่เป็นการทิ้งศอกแบบรุนแรง และได้ตั้งชื่อว่า "เดอะพีเพิลส์เอลโบว์" หรือในชื่อภาษาไทยที่น้าติงตั้งคือ "ศอกมหาชน"

ส่วนรูปแบบอื่น ๆ จะเป็นการเล็งแล้วทิ้งศอก หรือนักมวยปล้ำบางคนก็ทิ้งศอกสองข้างเลย

คอร์กสครูวเอลโบว์ดร็อป แก้

ความแตกต่างของการทิ้งศอกแบบนี้คือการกระโดดหมุนตัวแบบเกลียวน็อตหรือคอร์กสครูวแล้วทิ้งศอกใส่คู่ต่อสู้ คนที่คิดค้นท่านี้คือ "เนเจอร์บอย" บัดดี แลนเดล ในปี ค.ศ.1984.

สปินนิงเฮดล็อกเอลโบว์ดร็อป แก้

ท่านี้เป็นการทิ้งศอกขณะที่กำลังเฮดล็อกคู่ต่อสู้อยู่ ส่วนใหญ่จะรู้จักกันในวงกว้างว่าเป็น อินเวิร์ทเท็ดเฟซล็อกเอลโบว์ดร็อป หรือ เฟซล็อกกลับด้านเอลโบว์ดร็อป ซึ่งท่านี้จะจับคู่ต่อสู้ล็อกด้วยเฟซล็อกแบบกลับด้านโดยหน้าจะหันมาทางรักแร้แล้วใช้แขนอีกข้างทิ้งศอกใส่หน้าอกหรือแขนคู่ต่อสู้กระแทกลงพื้น

ในรูปแบบอื่นก็จะมีแบบไม่ทิ้งศอกแทนแต่ใช้เป็นท่า ลาเรียท ทิ้งใส่หน้าอกหรือคอแทน

 
จอห์น ซีนา ใช้ท่า"ไฟว์นักเคิลชัฟเฟิล" (ฟิสท์ดร็อป) ใส่ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์.

ฟิสท์ดร็อป แก้

A wrestler performs a series of theatrics before jumping or falling down, driving a fist usually to the opponent's forehead. There is a variation called karate fist drop that can be performed in a series, setting the wrestler besides a fallen opponent in a front stance known as Zenkutsu dachi. Then the wrestler drops to his/her rear leg's knee delivering a karate punch at the opponent's stomach, to rise up back again.[1]

External links แก้

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "Professional Wrestling Moves: Part 1". Death Valley Driver.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-06. สืบค้นเมื่อ 2007-11-29.
  2. Laurer, Joanie (2001). If They Only Knew. ReaganBooks. p. 96. ISBN 0-06-109895-7.
  3. Foley, Mick. Have A Nice Day: A Tale of Blood and Sweatsocks (p.189)
  4. 4.0 4.1 Foley, Mick. Have A Nice Day: A Tale of Blood and Sweatsocks (p.4)