ชาวซำเร เป็นกลุ่มชนเดียวกับกลุ่มมอญ-เขมร ชนกลุ่มนี้จะอาศัยอยู่ในป่าทางภาคตะวันออก พบในเขตอำเภอบ่อไร่ จังหวัดตราด ปัจจุบันมีคนผู้ภาษาดั้งเดิมของตัวเองได้ไม่มาก ไม่เกิน 50 คน นอกจากนี้ยังพบชาวซำเรในจังหวัดฉะเชิงเทรา แต่ปัจจุบันพูดภาษาดั้งเดิมไม่ได้แล้ว และเชื่อกันว่าคำว่าสำเหร่ ก็น่าจะมาจากชนกลุ่มนี้ ซึ่งถูกกวาดต้อนมาจากกัมพูชาตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ นอกจากนี้ยังพบว่ามีชาวซำเรในจังหวัดกาญจนบุรี ปัจจุบันยังคงพูดภาษาซำเรได้ (ซึ่งภาษาซำเรมีความใกล้เคียงกับภาษาชองเนื่องจากพบว่าเป็นกลุ่มชาติพันธุ์เดียวกัน ชาวซำเรกลุ่มนี้เดินทางมาจากพระตะบอง ประเทศกัมพูชา ถูกเกณฑ์มาร่วมรบกับกองทัพแต่ไม่ระบุว่ากองทัพใด กว่า 2 ชั่วอายุคน) ชาวซำเร หรือปอร์ที่อาศัยอยู่บ้านพนมเรย จังหวัดพระตะบอง เป็นเครือญาติกับคนชองซำเร ในอำเภอบ่อไร่ จังหวัดตราด (เจตน์จรรย์ อาจไธสง และคณะ, 2560) แต่ปัจจุบันเปลี่ยนมาเรียกตนเอง ว่า "กะซอง"