ชั้นใต้ดินของทำเนียบขาว

ชั้นใต้ดินของทำเนียบขาว ซึ่งเป็นที่พำนักและที่ทำงานของประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ตั้งอยู่ด้านล่างของระเบียงด้านทิศเหนือ (North Portico) ซึ่งภายในประกอบไปด้วยส่วนที่ทำงานของช่างไม้ วิศวกร ช่างดูแลดอกไม้ สำนักงานของทันตแพทย์ และอื่น ๆ

ระเบียงและสนามหญ้าด้านทิศเหนือในช่วงฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งด้านล่างเป็นที่ตั้งของชั้นใต้ดิน

นอกจากนี้ห้องยุทธการ (Situation Room) ก็ตั้งอยู่ในชั้นใต้ดินของปีกตะวันตกอีกด้วย

ประวัติศาสตร์

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง หลุมหลบภัยถูกสร้างขึ้นใต้ปีกตะวันออกของทำเนียบขาว ซึ่งต่อมาถูกดัดแปลงไปเป็นศูนย์ปฏิบัติการฉุกเฉินของประธานาธิบดี (Presidential Emergency Operations Center)

ส่วนล่างถัดจากชั้นใต้ดินถูกต่อเติมในช่วงการบูรณะทำเนียบขาวของประธานาธิบดีแฮร์รี เอส. ทรูแมน ซึ่งภายในประกอบไปด้วยพื้นที่เก็บของ เครื่องซักรีด เครื่องควบคุมลิฟต์ เครื่องทำน้ำอุ่น (Water softener) และเตาเผาขยะ เช่นเดียวกับห้องแต่งตัวของเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลทำเนียบขาว

ต่อมาในปี ค.ศ. 1953 ประธานาธิบดีดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ ออกอากาศการถ่ายทอดสดจากห้องพิเศษในชั้นใต้ดินของทำเนียบขาวเป็นครั้งแรก แต่ไม่นานหลังจากนั้น "ห้องออกอากาศ" ดังกล่าวก็ถูกแบ่งออกและนำไปใช้งานเพื่อจุดประสงค์อื่น ส่วนลู่โบว์ลิงถูกเพิ่มเข้ามาในสมัยของประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสัน ในปี ค.ศ. 1969

หลังจากที่สมาคมอุตสหกรรมแผ่นเสียงแห่งสหรัฐอเมริกาแนะว่าควรขยายห้องสมุดของทำเนียบขาวออกไปและนำแผ่นเสียงมาเก็บรักษาไว้ ทางสมาคมจึงได้ร่วมกันบริจาคแผ่นเสียงแอลพีมากกว่า 2,200 แผ่นให้แก่ห้องสมุดตลอดช่วงรัฐบาลประธานาธิบดีนิกสัน ต่อมาเมื่อประธานาธิบดีโรนัลด์ เรแกนเข้าดำรงตำแหน่ง ชุดแผ่นเสียงดังกล่าวจึงถูกย้ายไปเก็บไว้ยังชั้นใต้ดินนับแต่นั้นเป็นต้นมา

เนื้อหาเพิ่มเติม

• Seale, William. The President's House. Washington, D.C.: White House Historical Association, 1987.

แหล่งข้อมูลอื่น

• ข้อมูลเกี่ยวกับชั้นใต้ดิน และส่วนถัดจากชั้นใต้ดิน จากเว็บไซต์ whitehousemuseum.org ซึ่งเป็นเว็บไซต์อย่างไม่เป็นทางการของทำเนียบขาว (อังกฤษ)