จื่ออิง
จักรพรรดิฉินชาง หรือ จักรพรรดิเจ้าอิง มีพระนามเดิมว่าเจ้าอิง เป็นพระราชภาติยะของ จักรพรรดิฉินที่ 2 (หูไห่)[1] ซึ่งพระองค์เป็นพระราชโอรสของเจ้าชายฝูซู อดีตรัชทายาท เจ้าเกา มหาขันที ผู้ทรงอิทธิพลใน ราชสำนักฉิน ได้แต่งตั้งพระองค์เป็นจักรพรรดิ หลังจากการปลงพระชนม์จักรพรรดิฉินที่ 2 (หูไห่) พระราชกรณียกิจแรกของพระองค์ คือทรงสั่งประหารชีวิตเจ้าเกาแต่หลังจากนั้นมิได้ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจอันใดอีกเลย จนเมื่อ หลิวปัง เข้ายึดนครหลวงเสียนหยางได้ พระองค์จึงประกาศสละราชสมบัติและถูกปลงพระชนม์โดยเซี่ยงอวี่ทำให้ราชวงศ์ฉินล่มสลายลงในที่สุด
พระเจ้าฉินจื่ออิง 秦王子嬰 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
กษัตริย์แห่งฉิน | |||||||||
เจ้าแผ่นดินจีน | |||||||||
ครองราชย์ | ตุลาคม – ธันวาคม 207 ปีก่อนคริสตกาล | ||||||||
ก่อนหน้า | จักรพรรดิฉินที่ 2 | ||||||||
ถัดไป | ฌ้อปาอ๋องและเจ้าสิบเจ็ดอาณาจักร จักรพรรดิฮั่นเกาจู่ แห่งราชวงศ์ฮั่น (ในฐานะจักรพรรดิ) | ||||||||
ประสูติ | ไม่ทราบ | ||||||||
สวรรคต | 206 ปีก่อนคริสตกาล | ||||||||
| |||||||||
ราชวงศ์ | ฉิน | ||||||||
พระราชบิดา | องค์ชายฝูซู |
อ้างอิง
แก้
ก่อนหน้า | จื่ออิง | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
สถาปนาตำแหน่งใหม่ ดำรงตำแหน่งล่าสุด จักรพรรดิฉินที่ 1 |
กษัตริย์ฉิน (207 ปีก่อนคริสตกาล) |
ไม่มี (ราชวงศ์ฉินสิ้นสุด) | ||
จักรพรรดิฉินที่ 2 | เจ้าแผ่นดินจีน (207 ปีก่อนคริสตกาล) |
เจ้า 18 อาณาจักร |