ขาทนียะ

ขาทนียะ (อ่านว่า ขา-ทะ-นี-ยะ) แปลว่า ของควรเคี้ยว, ของขบเคี้ยว ใช้ว่า ขัชชะ ก็ได้ คืออาหารหรือของกินประเภทที่ใช้เคี้ยวกิน ได้แก่ผลไม้ ใบไม้ รากไม้หรือเหง้าประเภทมีหัว เช่น เผือก มัน อาหารที่ทำด้วยแป้งข้าวที่ทอดหรืออบให้สุก เช่น ขนมชนิดต่าง ๆ รวมถึงของกินเล่นและขนมหวานประเภทลูกอมต่างชนิด เป็นต้น นิยมใช้คู่กับคำว่า โภชนียะ ซึ่งแปลว่า ของควรบริโภค, ของกิน อันได้แก่อาหารที่สำเร็จจากธัญชาติชนิดต่างๆ เป็นต้นว่าข้าวสุก ข้าวหลาม เช่นใช้ว่า ขาทนียโภชนียาหาร

อ้างอิง

• พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548