การสังหารหมู่วันนักบุญวาเลนไทน์

การสังหารหมู่วันนักบุญวาเลนไทน์
สถานที่	คลังสินค้าแห่งหนึ่งในลินคอล์นพาร์ก ชิคาโก
วันที่	14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2472 ; 10.30 น. (ตามเวลาภาคกลางของสหรัฐ)
ประเภท	การสังหารหมู่
อาวุธ	ปืนกลมือทอมป์สัน 2 กระบอก; ปืนลูกซอง 2 กระบอก
ตาย	7 คน (สมาชิกของกลุ่มนอร์ทไซด์แก๊ง 5 คน และผู้ที่เกี่ยวข้องอีก 2 คน)
ผู้ก่อเหตุ	ไม่ทราบ
จำนวนก่อเหตุ	4 คน (ไม่ทราบตัวผู้ก่อเหตุ)

การสังหารหมู่วันนักบุญวาเลนไทน์ (อังกฤษ: St. Valentine's Day Massacre) เป็นเหตุการณ์สังหารหมู่สมาชิกและผู้ที่เกี่ยวข้องของกลุ่มที่เรียกตนเองว่า นอร์ทไซด์แก๊ง (North Side Gang) ซึ่งเป็นกลุ่มผู้ผลิตสุราผิดกฎหมาย เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อเวลา 10.30 น. ของวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2472 ในชิคาโก ซึ่งในขณะนั้นสหรัฐอเมริกามีคำสั่งห้ามสุรา โดยวันที่เกิดเหตุการณ์ดังกล่าวตรงกับวันวาเลนไทน์

เช้าวันนั้น สมาชิกและผู้ที่เกี่ยวข้องของกลุ่มนอร์ทไซด์แก๊งถูกรวบตัวที่โรงรถในคลังสินค้าแห่งหนึ่งในลินคอล์นพาร์ก และได้ยืนเรียงแถวแนบชิดกับกำแพง และถูกยิงโดยฆาตกรไม่ทราบชื่อ 4 คน ซึ่งแต่งกายเหมือนเจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งเป็นผลมาจากความพยายามในการปราบปรามอาชญากรรมในช่วงที่มีคำสั่งห้ามสุรา ซึ่งในขณะนั้นมีกลุ่มนักเลงหลัก ๆ คือกลุ่มนอร์ทไซด์แก๊ง นำโดย จอร์จ "บักส์" เมอแรน (George "Bugs" Moran) และกลุ่มเซาท์ไซด์แก๊ง (South Side Gang) นำโดย แอล คาโปน ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น "ก๊วนชิคาโก" (Chicago Outfit)

ยังไม่มีใครทราบตัวผู้กระทำความผิดอย่างแน่ชัด แต่อดีตสมาชิกแก๊งนักเลงที่ชื่อ อีแกนส์แรตส์ (Egan's Rats) ที่ทำงานให้กับคาโปนถูกสงสัยว่ามีบทบาทเช่นเดียวกับสมาชิกของกรมตำรวจชิคาโกที่ถูกกล่าวหาว่าต้องการแก้แค้นจากการสังหารลูกชายของเจ้าหน้าที่ตำรวจ