LOL (ไทย: ลอล) เป็นคำย่อของ laughing out loud[1][2] หรือ laugh out loud[3] ซึ่งเป็นสแลงทางอินเทอร์เน็ต แต่เดิมเคยถูกใช้ในยูสเน็ต แต่ปัจจุบันได้แพร่หลายไปยังการสื่อสารแบบมีคอมพิวเตอร์เป็นสื่อกลางอื่น ๆ ไปจนถึงขั้นการสื่อสารแบบหน้าต่อหน้าอีกด้วย โดยเป็นหนึ่งในอักษรย่อซึ่งใช้แสดงอาการทางกายเป็นตัวอักษร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การหัวเราะ สำหรับคำย่ออื่นซึ่งเน้นการแสดงอาการหัวเราะเช่นเดียวกัน อย่างเช่น LMAO[4] ("laughing my ass off"), ROTFL[5][6][7][8] หรือ ROFL[9] ("roll (ing) on the floor laughing") และ BWL ("bursting with laughter")

อีโมจิแสดงการหัวเราะแบบ LOL

อ้างอิง

แก้
  1. Matt Haig (2001). E-Mail Essentials: How to Make the Most of E-Communications. Kogan Page. p. 89. ISBN 0-7494-3576-3.
  2. Louis R. Franzini (2002). Kids Who Laugh: How to Develop Your Child's Sense of Humor. Square One Publishers. pp. 145–146. ISBN 0-7570-0008-8.
  3. Michael Egan (2004). Email Etiquette. Cool Publications Ltd. pp. 32, 57–58. ISBN 1-84481-118-2.
  4. LMAO – entry at netlingo.
  5. Jiuan Heng (2003). "The emergence of pure consciousness: The Theatre of Virtual Selves in the age of the Internet". ใน Peter D. Hershock; M. T. Stepaniants; Roger T. Ames (บ.ก.). Technology and Cultural Values: On the Edge of the Third Millennium. University of Hawaii Press. pp. 561. ISBN 0824826477.
  6. Eric S. Raymond and Guy L. Steele (1996). The New Hacker's Dictionary. MIT Press. p. 435. ISBN 0-262-68092-0.
  7. Robin Williams and Steve Cummings (1993). Jargon: An Informal Dictionary of Computer Terms. University of Michigan. pp. 475. ISBN 978-0-938151-84-5.
  8. Tim Shortis (2001). The Language of ICT. Routledge. pp. 60. ISBN 0415222753.
  9. "Credibility and Authority on Internet Message Boards", a Master's thesis by Ryan Goudelocke, 2004