ในตำนานนอร์ส โฟลกวังเกอร์ (นอร์สเก่า: Fólkvangr) มีความหมายว่า "ลานประชา" หรือ "ลานทัพ"[1] เป็นทุ่งกว้างหรือลานกว้างซึ่งปกครองโดยเทพีเฟร็วยา ครึ่งหนึ่งของผู้ตายในสนามรบจะมาที่สถานที่แห่งนี้ (ขณะที่อีกครึ่งจะไปที่โถงวัลฮ็อลล์ของจอมเทพโอดินน์) อย่างไรก็ตาม ในบทกวีไม่ได้เอ่ยถึงเกณฑ์ที่ใช้คัดเลือกว่าใครจะไปที่ไหน โฟลกวังเกอร์เป็นที่ตั้งของโถงเซ็สส์รูมนีร์ (Sessrúmnir) อันเป็นที่ประทับของเทพีเฟร็วยา[2]

"เฟร็วยา" (ค.ศ. 1882) ภาพโดยคาร์ล เอมีล เดอเพลอร์

โฟลกวังเกอร์ถูกเอ่ยถึงเพียงสองครั้งในวรรณกรรมทั้งหมดนอร์สโบราณ ได้แก่ในบทกวี Grímnismál และอีกครั้งในบทกวี Prose Edda ทั้งคู่ไม่ได้ลงรายละเอียดว่าโฟลกวังเกอร์มีลักษณะเป็นเช่นไร และเหล่าผู้ตายทำอะไรกันอยู่ที่ลานแห่งนี้

อ้างอิง แก้

  1. Lindow (2001:118).
  2. Simek, Rudolf. 1993. Dictionary of Northern Mythology. Trans. Angela Hall. p. 280.