เออร์เนสต์ คิง
เออร์เนสต์ โจเซฟ คิง(23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1878 – 25 มิถุนายน ค.ศ. 1956) เป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกองเรือสหรัฐ (United States Fleet (COMINCH)) และหัวหน้าปฏิบัติการทางทะเล (CNO) ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในขณะที่ดำรงตำแหน่งอยู่ในกองเรือสหรัฐ-หัวหน้าปฏิบัติการทะเล เขาได้ออกสั่งการปฏิบัติการของกองทัพเรือสหรัฐ วางแผน และบริหาร และเป็นสมาชิกของคณะเสนาธิการร่วม เขาเป็นเจ้าหน้าที่ระดับอาวุโสลำดับที่สองของกองทัพเรือสหรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง รองลงจากจอมพลเรือ วิลเลียม ดี เลฮี ที่ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าเสนาธิการทหารของผู้บัญชาการสูงสุด
เออร์เนสต์ เจ คิง | |
|---|---|
 จอมพลเรือ เออร์เนสต์ เจ คิง, กองทัพเรือสหรัฐ | |
| ชื่อเล่น | "Ernie" "Rey" |
| เกิด | 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1878 Lorain, รัฐโอไฮโอ |
| เสียชีวิต | 25 มิถุนายน ค.ศ. 1956 (77 ปี) Kittery, รัฐเมน |
| สุสาน | |
| รับใช้ |  สหรัฐ |
| แผนก/ |  กองทัพเรือสหรัฐ |
| ประจำการ | 1901–1956[1] |
| ชั้นยศ |  จอมพลเรือ |
| บังคับบัญชา | Chief of Naval Operations United States Fleet United States Atlantic Fleet ยูเอสเอส Lexington Naval Station Norfolk ยูเอสเอส Wright ยูเอสเอส Bridge Naval Postgraduate School ยูเอสเอส Terry |
| การยุทธ์ | สงครามสเปน-อเมริกา การปฏิวัติเม็กซิโก สงครามโลกครั้งที่สอง |
| บำเหน็จ | Navy Cross Navy Distinguished Service Medal (3) |
| งานอื่น | President, Naval Historical Foundation |
เกิดใน Lorain, รัฐโอไฮโอ คิงได้เข้าประจำการในกองทัพในช่วงสงครามสเปน-อเมริกัน ในขณะที่ยังศึกษาอยู่ในสถานศึกษานายทหารเรือสหรัฐ (United States Naval Academy) เขาได้รับหน้าที่บัญชาการเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1944 ได้นำเรือพิฆาต ยูเอสเอส เทอรรี่ ในเขตยึดครองเบรากรุซ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เขาได้รับหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่เสนาธิการทหารภายใต้การนำโดยรองพลเรือเอก เฮนรี่ ที มาโย ผู้บัญชาการแห่งกองเรือสหรัฐแอตแลนติก ภายหลังสงคราม, คิงได้รับหน้าที่เป็นหัวหน้าของโรงเรียนนายทหารเรือระดับสูง บัญชาการแก่ฝูงเรือดำน้ำ และรับหน้าที่เป็นหัวหน้าสำนักงานวิชาการบิน ภายหลังช่วงเวลาหนึ่งในคณะกรรมการนายพลแห่งกองทัพเรือ คิงได้กลายเป็นผู้บัญชาการแห่งกองเรือแอตแลนติกในเดือนกุมภาพันธ์ ปี ค.ศ. 1941
ไม่นานหลังจากญี่ปุ่นโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ทำให้สหรัฐอเมริกาเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง คิงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกองเรือสหรัฐ ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1942 คิงได้สืบทอดตำแหน่งต่อจากฮาโรลด์ สตาร์ก ในตำแหน่งหัวหน้าปฏิบัติการทางทะเล ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1944 คิงได้กลายเป็นพลเรือเอกคนที่สองที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งยศเป็นจอมพลเรือ คิงได้ลาออกจากกองทัพเรือในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1945 และเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1956
อ้างอิง
แก้- ↑ U.S. officers holding five-star rank never retire; they draw full active duty pay for life.Spencer C. Tucker (2011). The Encyclopedia of the Vietnam War: A Political, Social, and Military History. ABC-CLIO. pp. 1685. ISBN 978-1-85109-961-0.