เผด็จการประชาธิปไตยของปวงชน
เผด็จการประชาธิปไตยของปวงชน (จีน: 人民民主专政; พินอิน: Rénmín Mínzhǔ Zhuānzhèng) เป็นถ้อยคำของเหมาเจ๋อตง ผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน[1] ที่กล่าวไว้เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1949 ในโอกาสครบรอบ 28 ปีของการก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์ ต่อมามีการนำคำนี้ไปบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน ทางพรรคได้ยกคำพูดนี้ดำเนินกิจการของรัฐในนามของประชาชน
เหมาเจ๋อตงมีความเชื่อว่าอำนาจควรอยู่ในมือของชนชั้นกรรมาชีพเท่านั้น และการที่จะพิทักษ์ระบอบแบบนั้นไว้ได้ การควบคุมแบบเบ็ดเสร็จโดยพรรคคอมมิวนิสต์รวมถึงการใช้อำนาจปราบปรามฝ่ายต่อต้านถือเป็นสิ่งจำเป็น[2] ทั้งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้รัฐบาลจีนคอมมิวนิสต์เสื่อมถอยไปสู่ระบอบเสรีประชาธิปไตย ซึ่งเหมาเรียกว่าเป็น "เผด็จการโดยชนชั้นกระฎุมพี” ซึ่งเป็นระบอบที่เต็มไปด้วยนักการเมืองที่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน และ ขัดแย้งกับวิถีสังคมนิยมแบบคอมมิวนิสต์
อ้างอิง แก้
- ↑ "CONSTITUTION OF THE PEOPLE'S REPUBLIC OF CHINA". People's Daily Online. สืบค้นเมื่อ 2009-11-23.
The People's Republic of China is a socialist state under the people's democratic dictatorship led by the working class and based on the alliance of workers and peasants.
- ↑ Meisner, Maurice, Mao's China and After 3rd Edition, (New York: The Free Press, 1999), pp. 58-60.