เจ้าจอมมารดาพึ่ง ในรัชกาลที่ 4

เจ้าจอมมารดาพึ่ง (ชื่อเดิม เต่า อินทรวิมล;พ.ศ. 2375 - พ.ศ. 2433) เป็นพระสนมในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นเจ้าจอมมารดาของ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทักษิณาวัฏ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงพิชิตปรีชากร และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงสรรพสิทธิประสงค์

เจ้าจอมมารดาพึ่ง
เกิดพ.ศ. 2375
เสียชีวิตพ.ศ. 2433 (58 ปี)
คู่สมรสพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
บุตรพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทักษิณาวัฏ
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงพิชิตปรีชากร
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงสรรพสิทธิประสงค์
บิดามารดาพระยาราชสงคราม (อิน อินทรวิมล)

ประวัติ

แก้

เจ้าจอมมารดาพึ่ง หรือ ผึ้ง เกิดเมื่อ พ.ศ. 2375 เป็นธิดาของ พระยาราชสงคราม (อิน อินทรวิมล) ในสมัยรัชกาลที่ 3 ขณะอายุได้ 9 ปี บิดานำถวายตัวเข้ารับราชการพระราชทานเบี้ยหวัดปีละ 5 ตำลึง

ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 4 ได้เป็นเจ้าจอม เจ้าจอมมารดาพึ่งให้พระประสูติการพระราชโอรส ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว 3 พระองค์คือ[1]

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเรียกเจ้าจอมมารดาพึ่งว่า “เต่าของข้า” เหตุการณ์ที่ว่านั้นปรากฏในพระราชหัตถเลขาวีรกรรมของเจ้าจอมมารดาน้อย ทรงเขียนในพลับพลาป้อมเพ็ชร กรุงเก่า ถึงเจ้าจอมมารดาพึ่ง เนื้อความทรงเล่าถึงการเสด็จพระราชดำเนินมากรุงเก่า มีใจความตอนหนึ่งว่า

“ขึ้นมาถึงวัดเขมาตลาดแก้วเวลาเช้าโมงหนึ่ง กับ 4 บาท มีเรือเก๋งลําหนึ่งพายตามขึ้นมาแข่งเรือที่นั่งของข้า เกินหน้าเรือตํารวจเรือที่นั่งรองทุกลํา แข่งจนเก๋งเคียงกันยาเรือที่นั่ง... ได้ความว่าเป็นเรือมารดากรมหมื่นมเหศวรศิววิลาศ มาทําหน้าเปนเล่นตัว ล้อข้าต่อหน้าทารกํานัน น่าชังนักหนา... ข้าได้ยินว่าคนพวกเจ้าตลับ เจ้าครอกหอไปด้วย พวกนั้นเป็นพวกใกล้เคียงกับยายน้อยป้าของเต่า เต่าอย่าไปไถ่ถามว่ากล่าวอะไรวุ่นวาย มันจะด่าให้อายเขา”[2]

เจ้าจอมมารดาพึ่ง ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อ พ.ศ. 2433

อ้างอิง

แก้