อากิยามะ มิโอะ
รูปลักษณ์และอุปนิสัย แก้
มิโอะมีผมสีดำ ยาว และตรง ซึ่งไว้เป็นทรงเจ้าหญิง หรือฮิเมะคัต (Hime cut) เธอมีดวงตาสีเทาเข้มที่กลมโตกว่าตัวละครตัวอื่น ๆ สูงหนึ่งร้อยหกสิบเซนติเมตร หนักห้าสิบสี่กิโลกรัม และมีหน้าอกใหญ่กว่าไทนากะ ริทสึ (Ritsu Tainaka) และฮิราซาวะ ยุย (Yui Hirasawa) เพื่อนร่วมวงดนตรี[1]
มิโอะเขินอายง่าย ไม่มั่นใจในตนเอง และไม่ชอบเรื่องน่ากลัวบรรดามี โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับภูตผี, เพรียง หรือเลือดตกยางออก หรือเมื่อถูกจ้อง ถูกตะโกนใส่ หรือถูกสัตว์เกาะ เธอมักถูกริทสึ ซึ่งเป็นเพื่อนกันมาแต่เด็ก และยามานากะ ซาวาโกะ (Sawako Yamanaka) อาจารย์ที่ปรึกษาชมรมเค-อง กระเซ้าเย้าแหย่ โดยเฉพาะด้วยการเล่าเรื่องผีให้ฟัง
มิโอะยังกลัวผู้คนและไม่ชอบเป็นจุดเด่น แต่เพราะมีรูปร่างอันสูง หน้าตาน่ารัก และทรงผมที่แปลกกว่าใครเพื่อน เธอจึงเป็นที่สังเกต และต่อมาก็ได้รับความนิยมเป็นอันมากในหมู่นักเรียนร่วมโรงเรียน ถึงขนาดมีการตั้งชมรมผู้คลั่งไคล้มิโอะขึ้น ประกอบด้วยสมาชิกจำนวนมาก
อย่างไรก็ดี ในคราวจำเป็น มิโอะสามารถรวบรวมกำลังใจและความกล้าเข้าแก้ไขสถานการณ์ได้เสมอไป เช่น เมื่อยุยลืมเนื้อร้องเพลงกลางเวที เธอก็เข้าร้องแทนอย่างทันท่วงที นอกจากนี้ มิโอะเรียนเก่ง ขยัน เอาจริงเอาจังกับชีวิต มีผลการเรียนดีเยี่ยม และมีความสามารถด้านดนตรีเป็นเลิศ เธอเป็นที่พึ่งพาให้แก่ผู้อื่นได้ทั้งในเรื่องเรียนและเรื่องอื่น ริทสึและยุยจึงร้องขอให้เธอช่วยสอนหนังสือและสอนดนตรีให้เป็นครั้งคราว
มิโอะถนัดซ้าย และคลั่งไคล้เครื่องดนตรีที่ออกแบบมาเพื่อคนถนัดซ้ายโดยเฉพาะ ด้วยเห็นว่าหายากมิใช่น้อย[2] อนึ่ง มิโอะยังชอบชมกีฬาไม่เลือกชนิดด้วย
บทบาท แก้
จำเดิม มิโอะต้องการเข้าชมรมอักษรศาสตร์ (Literature Club) แต่ริทสึเกลี้ยกล่อมให้เข้าชมรมเค-อง เมื่อตั้งวงดนตรีของชมรมแล้ว มิโอะมีตำแหน่งเบส และร้องแทนยุยในบางโอกาส[2]
ในมังงะปรากฏว่า มิโอะเล่นเฟนเดอร์พรีซิชันเบสลายลำแสงสุริยะสามสี (3-Color Sunburst Fender Precision Bass) ขณะที่ในอนิเมะ เธอเล่นเฟนเดอร์แจสเบส (Fender Jazz Bass), ใช้พิกการ์ดทรงกระดองเต่า (tortoiseshell pickguard) และใช้สายเบส ยี่ห้อดัดดาริโอ รุ่นอีเอกซ์แอลหนึ่งร้อยหกสิบเอ็ม ขนาดกลาง (D'Addario EXL160M medium)[2][3] ยุยตั้งชื่อเบสของมิโอะให้ว่า "อิลิซะเบธ" (Elizabeth) ซึ่งในภาษาญี่ปุ่นออกเสียงว่า "อิลิซะเบส" (エリザベス) อันเป็นการเล่นสำนวนกับคำว่า "เบส" ซึ่งในภาษาญี่ปุ่นออกเสียงว่า "เบซุ" (ベース)
มิโอะเขียนเพลงส่วนใหญ่ที่วงใช้แสดง แต่เพราะมีบุคลิกลักษณะอ่อนหวานและมักขวยเขิน เนื้อเพลงที่เธอเขียนจึงมีภาษาทำนองเดียวกับบุคลิกภาพของเธอ เช่น เพลง "ฟุวะฟุวะไทม์" (ふわふわ時間, "Fuwa Fuwa Time") ตอนหนึ่งว่า "เมื่อฉันพบเธอ หัวใจของฉันก็ดุก ๆ ดิก ๆ ฉันรู้สึกว่าลอยละล่องอ้องฟ่องไปคล้ายมาร์ชเมลโลว์นุ่ม ๆ นิ่ม ๆ" (キミを見てるといつもハートDoki☆Doki 揺れる思いはマシュマロみたいにふわ☆ふわ) ซึ่งซาวาโกะ อาจารย์ที่ปรึกษา ว่า ฟังแล้วรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว[4]
ในการแสดงดนตรีครั้งแรกของวงเวลาน้ำชาหลังเลิกเรียน มิโอะได้ร้องนำ และสร้างความประทับใจให้แก่ผู้ชมเป็นอันมาก เมื่อร้องเสร็จแล้ว มิโอะสะดุดสายไฟหกล้มจนกระโปรงอ้าไปทางผู้ชม ยังให้คนทั้งปวงเห็นกางเกงในของเธออย่างชัดเจน[5] หลังเหตุการณ์นั้น ผู้คนพากันรวมกลุ่มจัดตั้งเป็นชมรมผู้คลั่งไคล้มิโอะ มี โซคาเบะ เมกุมิ (Megumi Sokabe) ประธานกรรมการนักเรียน เป็นหัวหน้าอย่างลับ ๆ[6]
ชมรมดังกล่าวมีอาจารย์ซาวาโกะสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง ซาวาโกะยังได้ทำเสื้อยืด "สาวกมิโอะจัง" แจกนักเรียนทั้งโรงเรียนด้วย ในการแสดงดนตรีครั้งต่อ ๆ มาของวงเวลาน้ำชาหลังเลิกเรียน ผู้คนก็พากันสวมเสื้อดังกล่าวเข้าชมกันถ้วนหน้า[7] ชมรมผู้คลั่งไคล้มิโอะยังร่วมมือกับคณะกรรมการนักเรียนและชมรมเค-องจัดงานนัดพบระหว่างมิโอะกับสมาชิกเป็นครั้งคราว ในงานครั้งแรก มิโอะเปิดงานโดยใช้ดาบซามูไรตัดเค้ก ขณะที่ยุยทำของชำร่วย เป็นต้นว่า ไม้เกาหลัง, ที่เปิดขวด และตะเกียบ ซึ่งล้วนเป็นรูปมิโอะ แจกผู้มาร่วมงาน[6] ครั้นเมกุมิจบการศึกษาไปแล้ว มานาเบะ โนโดกะ (Nodoka Manabe) ประธานกรรมการนักเรียนคนใหม่ ก็รับสืบตำแหน่งหัวหน้าชมรมผู้คลั่งไคล้มิโอะต่อ[6]
เหล่าผู้นิยมมิโอะเรียกขานมิโอะว่า "มิโอะตัง" (みおたん) ซึ่งเริ่มมาแต่เมกุมิที่ขอให้มิโอะลงลายมือชื่อในรูปถ่ายด้วยชื่อดังกล่าว[6] ทั้งนี้ "ตัง" (たん) เป็นคำตลาดของ "จัง" (ちゃん) หรือ "ซัง" (さん)
เพราะได้รับความชื่นชอบในโรงเรียนเป็นอันมาก ในคราวแสดงโศกนาฏกรรมเรื่อง โรเมโอและจูเลียต (Romeo and Juliet) ณ หอประชุมใหญ่ เพื่อนร่วมห้องจึงมีมติเป็นเอกฉันท์ให้มิโอะแสดงเป็นโรเมโอ คู่กับริทสึที่เป็นจูเลียต ครั้นผู้คนทราบว่าเป็นการแสดงละครของมิโอะ ก็แห่เข้าชมจนหาที่ว่างมิได้[8][9]
มิโอะนั้น เมื่อสำเร็จมัธยมศึกษาแล้ว ได้เข้าศึกษาต่อยังมหาวิทยาลัยสตรีญี่ปุ่นพร้อมด้วยเพื่อนร่วมวงเวลาน้ำชาหลังเลิกเรียนทุกคน มิโอะพึงพอใจชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นอันมาก เพราะเธอได้รับและเรียนรู้ประสบการณ์แปลกใหม่ ได้เพื่อนใหม่ ทั้งยังสามารถควบคุมความเขินอายของตนได้ดียิ่งขึ้นด้วย
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อWikia - ↑ 2.0 2.1 2.2 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อs1e01 - ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อs1e02 - ↑ "ที่ปรึกษา!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 1 พฤษาภาคม 2552 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 1, ตอนที่ 5. .
- ↑ "งานโรงเรียน!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 8 พฤษภาคม 2552 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 1, ตอนที่ 6. .
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 "ปาร์ตี้น้ำชา!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 18 พฤษภาคม 2553 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 2, ตอนที่ 7. .
- ↑ "ยังอยู่ที่งานโรงเรียน!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 17 สิงหาคม 2553 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 2, ตอนที่ 20. .
- ↑ "นักแสดงนำ!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 3 สิงหาคม 2553 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 2, ตอนที่ 18. .
- ↑ "โรมีโอ & จูเลียต!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 10 สิงหาคม 2553 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 2, ตอนที่ 19. .