อติพจน์
อติพจน์ (บางตำราก็ว่า อธิพจน์) เป็นโวหารภาพพจน์อย่างหนึ่งที่มีลักษณะในการกล่าวเกินจริงเพื่อสร้างอารมณ์และความรู้สึกที่รุนแรงเกินจริง มักพบบ่อยในงานวรรณกรรมและงานศิลป์หลากหลายรูปแบบ ทว่าผู้เขียนไม่ได้จงใจที่จะหลอกผู้อ่านและผู้อ่านควรจะเข้าใจว่าผู้เขียนกำลังใช้ลักษณะภาพพจน์นี้อยู่[1] อติพจน์พบในภาษาไทยและภาษาอื่นทั่วโลก โดยตามหลักภาษาศาสตร์แล้วไม่ควรมีข้อยกเว้น อติพจน์สามารถแบ่งออกเป็นอธิพจน์และอวพจน์
อติพจน์
แก้อติพจน์ คือการกล่าวมากเกินจริง มีความหมายตรงกับคำว่า Hyperbole ตัวอย่างเช่น
- คิดถึงใจจะขาด (คือไม่ได้จะขาดจริง ๆ)
- คอแห้งเป็นผง (คือไม่ได้แห้งเป็นผงจริง ๆ)
- หนาวกระดูกจะหลุด (คือไม่ได้จะหลุดจริง ๆ)
- การบินไทยรักคุณเท่าฟ้า
- คิดถึงเธอทุกลมหายใจเข้าออก
- มีข้อผิดพลาดเป็นล้าน (ล้านมันเยอะเกินไป)
อวพจน์
แก้อวพจน์ คือการกล่าวน้อยเกินจริงหรือการใช้โวหารต่ำเกินจริง[2] มีความหมายตรงกับคำว่า Meiosis หรือ Understatement ตัวอย่างเช่น
- เล็กเท่าขี้ตาแมว (อุปมา)
- เพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียว
- รอสักอึดใจเดียว
- ขอเวลาสักวินาที
- เรื่องขี้ผง
- หัวใจจะวาย
อ้างอิง
แก้- ↑ Oxford Advanced Learner's Dictionary. Retrieved February 15, 2012.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-15. สืบค้นเมื่อ 2013-08-30.