อติพจน์
อติพจน์ (บางตำราก็ว่า อธิพจน์) เป็นโวหารภาพพจน์อย่างหนึ่งที่มีลักษณะในการกล่าวเกินจริงเพื่อสร้างอารมณ์และความรู้สึกที่รุนแรงเกินจริง มักพบบ่อยในงานวรรณกรรมและงานศิลป์หลากหลายรูปแบบ ทว่าผู้เขียนไม่ได้จงใจที่จะหลอกผู้อ่านและผู้อ่านควรจะเข้าใจว่าผู้เขียนกำลังใช้ลักษณะภาพพจน์นี้อยู่[1] อติพจน์พบในภาษาไทยและภาษาอื่นทั่วโลก โดยตามหลักภาษาศาสตร์แล้วไม่ควรมีข้อยกเว้น อติพจน์สามารถแบ่งออกเป็นอธิพจน์และอวพจน์
อติพจน์แก้ไข
อติพจน์ คือการกล่าวมากเกินจริง มีความหมายตรงกับคำว่า Hyperbole ตัวอย่างเช่น
- คิดถึงใจจะขาด (คือไม่ได้จะขาดจริงๆ)
- คอแห้งเป็นผง (คือไม่ได้แห้งเป็นผงจริงๆ)
- หนาวกระดูกจะหลุด (คือไม่ได้จะหลุดจริงๆ)
- การบินไทยรักคุณเท่าฟ้า
- คิดถึงเธอทุกลมหายใจเข้าออก
- มีข้อผิดพลาดเป็นล้าน (ล้านมันเยอะเกินไป)
อวพจน์แก้ไข
อวพจน์ คือการกล่าวน้อยเกินจริงหรือการใช้โวหารต่ำเกินจริง[2] มีความหมายตรงกับคำว่า Meiosis หรือ Understatement ตัวอย่างเช่น
- เล็กเท่าขี้ตาแมว
- เพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียว
- รอสักอึดใจเดียว
- ขอเวลาสักวินาที
- เรื่องขี้ผง
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Oxford Advanced Learner's Dictionary. Retrieved February 15, 2012.
- ↑ http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/ratchaburi/ratana_sri/sec01p04.html