ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์
ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ (Electronic signature) คือ ข้อความหรือสัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่ติดมากับข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อระบุถึงตัวบุคคลผู้เป็นเจ้าของลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ หรือแสดงตนเป็นเจ้าของของข้อความและรวมถึงการยอมรับในข้อความหรือข้อมูลในอิเล็กทรอนิกส์ด้วย[1] ตามกฎหมายของไทย ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ หมายความว่า อักษร อักขระ ตัวเลข เสียงหรือสัญลักษณ์อื่นใดที่สร้างขึ้นให้อยู่ในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งนำมาใช้ประกอบกับข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์เพื่อแสดงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อระบุตัวบุคคลผู้เป็นเจ้าของลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์นั้น และเพื่อแสดงว่าบุคคลดังกล่าวยอมรับข้อความในข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์นั้น [2]
คำอธิบาย แก้
ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ถูกออกแบบมาเพื่อให้มั่นใจว่าวิธีการระบุตัวตนของผู้ลงนามในระหว่างการทำธุรกรรมเป็นไปอย่างปลอดภัยและแม่นยำ[3][4][5] นิยามของลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์นั้นแตกต่างกันไปตามเขตอำนาจศาลที่ใช้บังคับ แต่ส่วนร่วมทั่วไปในหลายประเทศคือระดับลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ขั้นสูง ซึ่งต้องการให้:
- ผู้ลงนามสามารถระบุตัวตนได้อย่างชัดเจนและเชื่อมโยงกับลายมือชื่อ
- ผู้ลงนามต้องควบคุมกุญแจส่วนตัวที่ใช้ในการสร้างลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ได้อย่างเดียว
- ลายมือชื่อต้องสามารถตรวจสอบได้ว่าข้อมูลที่ประกอบด้วยลายมือชื่อถูกปลอมแปลงหลังจากการลงนามข้อความหรือไม่
- ในกรณีที่ข้อมูลที่แนบมามีการเปลี่ยนแปลง ลายมือชื่อต้องถูกปฏิเสธว่าไม่ถูกต้อง[6]
ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ยังสามารถมีผลผูกพันทางกฎหมาย โดยเชื่อมโยงบุคคลธรรมดากับสัญญาและข้อตกลง[7]
ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์สามารถถูกสร้างขึ้นด้วยการเพิ่มระดับความปลอดภัย[8][9][10] แต่ละระดับมีกฎเกณฑ์และวิธีการสร้างที่แตกต่างกันซึ่งยืนยันความถูกต้องของลายมือชื่อ เพื่อให้มั่นใจถึงความเข้มแข็งของหลักฐานมากขึ้นกว่าลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ขั้นสูงที่อธิบายไว้ข้างต้น บางประเทศ เช่น ประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรปหรือสวิตเซอร์แลนด์ ได้นำเสนอลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่มีคุณสมบัติ เป็นเรื่องยากที่จะโต้แย้งว่าใครเป็นผู้เขียนคำแถลงที่ได้รับการลงนามด้วยลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่มีคุณสมบัติ - คำแถลงดังกล่าวไม่สามารถโต้แย้งได[11] ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่มีคุณสมบัติทางเทคนิคนั้นจะใช้ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ขั้นสูงที่ใช้ใบรับรองดิจิทัลซึ่งถูกเข้ารหัสด้วยอุปกรณ์สำหรับสร้างลายมือชื่อความปลอดภัย และได้รับการตรวจสอบโดยผู้ให้บริการที่ไว้วางใจได้[12]
อ้างอิง แก้
- ↑ ดร.ไพจิตร สวัสดิสาร, การใช้คอมพิวเตอร์ทางกฎมายและกฎหมายที่เกี่ยวับคอมพิวเตอร์, หน้าที่ 162
- ↑ "พระราชบัญญัติว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. ๒๕๔๔" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-12-04. สืบค้นเมื่อ 2014-03-02.
- ↑ "What Constitutes An Electronic Signature". citizenside.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "Electronic Signatures in Trade". www.tradefinanceglobal.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "What is a digital signature?". www.techtarget.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "Advanced Vs. Qualified Eidas Electronic Signatures". www.cryptomathic.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "Online Signature Generator". bluenotary.us. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "How Do You Do Electronic Signature". citizenside.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "A Closer Look at Electronic Signatures: Definition, Types, and Legal Implications". updf.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "Why & How You Should Use Electronic Signatures to Close Proposals Faster". www.proposify.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "Understanding Eidas". www.cryptomathic.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.
- ↑ "Trust Service Providers According To Eidas". www.cryptomathic.com. สืบค้นเมื่อ 2024-04-25.