มู่หยงฟู่

มู่หยงฟู่ หรือม่อย้งฮก (慕容復 Murong Fu) เป็นตัวเอกในนิยายเรื่องแปดเทพอสูรมังกรฟ้า ซึ่งแต่งโดยกิมย้ง

จอมยุทธ์หนุ่มผู้ถูกขนานนามเสมอเฉียวฟง มีพรสวรรค์อีกทั้งยังมีสุดยอดวิชามากมายออกตามหาชาวยุทธ์ หมายฟื้นฟูราชบังลังก์ของตระกูลมู่หยงที่ถูกล้มล้างไป

มู่หยงฟู่เป็นบุตรของมู่หยงป๋อ หรือม่อย้งผัก เป็นเชื้อพระวงศ์แคว้นเยี่ยน ซึ่งถูกกลืนชาติโดยชาวฮั่น จึงถูกบรรพบุรุษปลูกฝังปณิธานกู้ชาติตลอดเวลา วรยุทธ์สูงเยี่ยม ถนัดกลยุทธ์ "ยืมหอกสนองผู้ใช้" (ใช้วิชาของคู่ต่อสู้ประมือกับคู่ต่อสู้เอง) และวิชาดาวเคลื่อนดาราคล้อย ถูกขนานนามร่วมกับเฉียวฟงเป็นจอมยุทธอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน "เฉียวฟงเหนือ มู่หยงใต้" มีลักษณะหล่อเหลาคมคาย ฉลาดหลักแหลม ฝีมือสูงส่ง นับเป็นมังกรในหมู่มวลมนุษย์

แต่มู่หยงฟู่นับเป็นบุคคลแห่งความโชคร้าย ด้วยความทะเยอทะยานมากไป ทำให้การตัดสินใจครั้งสำคัญมักผิดพลาด จนต้องสูญเสียทั้งบริวาร มิตรสหาย คนรัก ชื่อเสียงเกียรติยศ รวมทั้งความฝันในการกอบกู้บ้านเมืองต้องมลายสูญสิ้น บั้นปลายสติฟั่นเฟือน

บทวิเคราะห์ จากตั้งแก-ลกถึง ม่อย้งฮก

ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าที่กิมย้งสร้างตัวละครม่อย้งฮกขึ้นมานั้นใช่สืบเนื่องจากความต้องการที่จะซ่อมแซมตัวละครเอกของเรื่องจอมใจจอมยุทธ ที่ถูกวิจารณ์ว่าเขียนออกมาไม่ได้โดดเด่นเท่าใดนัก แต่ทั้งสองมีส่วนคลับคล้ายกันและมีส่วนที่แตกต่างกัน กล่าวโดยสรุปแล้วเราอาจจะมองว่าม่อย้งฮกคือ "เงาสะท้อนของตั้งแกลกในด้านมืดก็ว่าได้"

ที่ว่าเหมือนกันนั้นคือ ทั้งสองคนมีบุคลิกของคุณชายตระกูลสูงศักดิ์สูงสง่าผ่าเผย หล่อเหลาฉลาดทั้งบุ๋นและบู๊ทั้งคู่ ร่ำเรียนวิชาร้อยพันแขนงดุจเดียวกัน และมีปณิธานอันยิ่งใหญ่ในการกอบกู้บ้านเมืองของตนเหมือนกัน แต่ที่ต่างกันก็คือตั้งแกลกตั้งใจทำเพื่อชาวประชา แต่ม่อย้งฮกตั้งใจทำเพื่อกอบกู้ชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล

หากเปรียบเทียบกับความพร้อมแล้วตั้งแกลกถือว่าเพียบพร้อมกว่าม่อย้งฮกมากนัก ดูได้จากเหล่าเอี้ย (นาย) ทั้งหลายของสมาคมดอกไม้แดงที่แต่ละคนล้วนมีความสามารถโดดเด่นกันไปในแต่ละด้าน อีกทั้งชาวฮั่นในสมัยของตั้งแกลกต่างชิงชังราชสำนักยิ่ง อย่าว่าแต่ตั้งแกลกมีความลับเรื่องชาติกำเนิดของฮ่องเต้ด้วย

เมื่อเปรียบกับม่อย้งฮกนั้น คนสนิทม่อย้งฮกก็อ่อนด้อยกว่า ช่วงเวลาก็ไม่เป็นใจ และยิ่งไม่มีความลับที่เล่นงานศัตรูได้ กล่าวโดยสรุปก็คือม่อย้งฮกเกิดมาผิดเวลา

หากเปลี่ยนตั้งแกลกเป็นม่อย้งฮก ไม่แน่ว่าภารกิจการโค่นราชวงศ์เช็งอาจกระทำได้ ทั้งนี้เพราะม่อย้งฮกไม่เลือกวิธีใช้เพียงคิดถึงแต่ผลสำเร็จเท่านั้น นี่คล้ายกับคำที่บอกว่า "อันการศึกนั้นไม่หน่ายอุบาย" หากมองย้อนไปยังเหล่าจักรพรรดิ์ผู้ก่อตั้งราชวงของจีนมีท่านใดที่บอกว่าใจซื่อมือสะอาดจริง ๆ มีท่านใดที่ไม่ผ่านหนทางของการฆ่าฟันและการใช้อุบายบ้าง ดังนั้นพฤติกรรมของม่อย้งฮกเราไม่อาจบอกว่าเขาต่ำช้าสามานได้ทันที ได้แต่เพียงบอกว่าเขาเกิดผิดช่วงเวลา และที่ผิดจริง ๆ ยังคงเป็นความคิดที่ถูกปลูกฝังกันมาจากบรรพบุรุษของเขานั่นเอง