ภาพยนตร์เรือดำน้ำ

ภาพยนตร์เรือดำน้ำ เป็นภาพยนตร์สงครามแนวย่อยที่เนื้อเรื่องส่วนใหญ่เวียนวนเกี่ยวกับเรือดำน้ำใต้พื้นผิวมหาสมุทร โดยทั่วไปแล้ว ภาพยนตร์แนวย่อยนี้จะเน้นไปที่เรือดำน้ำขนาดเล็ก แต่ลูกเรือมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่ต่อสู้กับเรือดำน้ำของศัตรูหรือเรือนักล่าเรือดำน้ำ หรือกับปัญหาอื่น ๆ ตั้งแต่ข้อพิพาทระหว่างลูกเรือ, ภัยคุกคามจากการก่อการร้าย, การถล่มของเครื่องจักรที่คุกคามชีวิต หรือความยากลำบากในชีวิตประจำวันของการใช้ชีวิตบนเรือดำน้ำ

ฉากที่คับแคบและเต็มไปด้วยอุปกรณ์ของภาพยนตร์เรือดำน้ำ (ดาส โบท ค.ศ. 1981)

บทละครแนวนี้แสดงถึงความตึงเครียดทางจิตใจของลูกเรือของเรือดำน้ำและศัตรูที่มองไม่เห็น ซึ่งบ่งบอกได้จากภาพเสียงที่อาจมีการระเบิด, การปิงของโซนาร์, เสียงดังเอี๊ยดอ๊าดของตัวเรือดำน้ำภายใต้แรงดันสุดขีด, สัญญาณเตือนสั่งให้เรือดำน้ำดำน้ำ และสัญญาณเสียงขู่ของใบพัดเรือพิฆาตหรือตอร์ปิโดที่กำลังใกล้เข้ามา

มีการสร้างภาพยนตร์ประมาณ 150 เรื่องในแนวเรือดำน้ำระหว่างปี ค.ศ. 1910 ถึง 2010 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงเรือดำน้ำในเรื่องราวที่ค่อนข้างสมจริงเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง, สงครามโลกครั้งที่สอง หรือสงครามเย็น หรือสถานการณ์สมมติและมีความเป็นแฟนตาซีทั้งหมด

ลักษณะเฉพาะ แก้

ภาพยนตร์เรือดำน้ำมีอรรถศาสตร์และวากยสัมพันธ์เฉพาะของตนเอง, การสร้างแนวภาพยนตร์ที่เกี่ยวข้องกับการสงครามเรือดำน้ำโดยเฉพาะ องค์ประกอบที่โดดเด่นในแนวนี้คือซาวด์แทร็ก ที่พยายามดึงอารมณ์และความขัดแย้งใต้ท้องทะเลกลับบ้าน ตัวอย่างเช่น ในดาส โบท ปี ค.ศ. 1981 การออกแบบเสียงทำงานร่วมกับรูปแบบภาพยนตร์ที่มีความยาวหลายชั่วโมงเพื่อแสดงให้เห็นถึงการแสวงหาที่ยาวนานกับลูกระเบิดน้ำลึก และตามที่นักวิจารณ์ ลินดา มาเรีย โคลเดา เขียน[1]

ครั้งแล้วครั้งเล่า ที่ภัยคุกคามของคลื่นเสียงปิง [โซนาร์] นั้นหมายถึง [ลูกเรือ] กำลังบอกว่ามีศัตรูเคลื่อนมาอย่างหมดหนทาง[1]

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 Koldau, Linda Maria (2010). "Sound effects as a genre-defining factor in submarine films". MedieKultur. 48: 18–30. doi:10.7146/mediekultur.v26i48.2117.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้