ฟังก์ชันมูลฐาน
ฟังก์ชันมูลฐาน (elementary function) เป็นคำทั่วไปที่ใช้เรียกฟังก์ชันตัวแปรเดียวดังต่อไปนี้[1][2]
- ฟังก์ชันพีชคณิต
- ฟังก์ชันเลขชี้กำลัง
- ฟังก์ชันลอการิทึม
- ฟังก์ชันตรีโกณมิติ
- ฟังก์ชันตรีโกณมิติผกผัน
- ฟังก์ชันคงตัว
- ฟังก์ชันกำลัง
และยังรวมถึงฟังก์ชันผสมที่ได้จากการประกอบรวมฟังก์ชันเหล่านี้ในจำนวนครั้งที่จำกัด
ฟังก์ชันมูลฐานที่ไม่ใช่ฟังก์ชันพีชคณิตจะเรียกว่าเป็น ฟังก์ชันอดิศัยมูลฐาน[1][2]
นอกจากนี้แล้ว ฟังก์ชันไฮเพอร์โบลิกและฟังก์ชันไฮเพอร์โบลิกผกผันซึ่งนิยามขึ้นมาจากฟังก์ชันเลขชี้กำลังก็ถือเป็นฟังก์ชันมูลฐาน[1]
อนุพันธ์ของฟังก์ชันมูลฐานถือเป็นฟังก์ชันมูลฐาน
ฟังก์ชันที่ไม่ใช่ฟังก์ชันมูลฐาน แก้
ฟังก์ชันแกมมา ฟังก์ชันวงรี ฟังก์ชันเบ็สเซิล ฟังก์ชันค่าคลาดเคลื่อน ฯลฯ จัดว่าไม่เป็นฟังก์ชันมูลฐาน[1][2]