หญิงและเด็กก่อน
"หญิงและเด็กก่อน" เป็นจรรยาบรรณในประวัติศาสตร์ซึ่งให้ช่วยชีวิตของหญิงและเด็กก่อนในสถานการณ์ร้ายแรงถึงชีวิต (ตามแบบคือ การสละเรือ เมื่อทรัพยากรดำรงชีพ เช่น เรือชูชีพ มีจำกัด)
วลีนี้ปรากฏครั้งแรกในบันเทิงคดี Harrington: A Story of True Love โดย วิลเลียม ดักลาส โอคอนเนอร์ ใน ค.ศ. 1860[1][2] แต่การใช้ "หญิงและเด็กก่อน" ที่มีบันทึกครั้งแรกเกิดขึ้นระหว่างการอพยพเรือหลวงเบอร์คอนเฮด (HMS Birkenhead) ซึงเป็นเรือลำเลียงพลของกองทัพเรืออังกฤษ ใน ค.ศ. 1852 อย่างไรก็ดี จรรยาบรรณดังกล่าวขึ้นชื่อที่สุดว่าสัมพันธ์กับการจมของอาร์เอ็มเอส ไททานิก ใน ค.ศ. 1912 "หญิงและเด็กก่อน" เป็นจรรยาบรรณ จึงไม่มีรากฐานในกฎหมายทางทะเล และศาสตราจารย์เอ็ด กาเลีย ผู้เชี่ยวชาญด้านการอพยพเมื่อเกิดภัยพิบัติจากมหาวิทยาลัยกรีนิช ระบุว่า การอพยพสมัยใหม่โดยปกติ "ช่วยผู้อ่อนแอที่สุดออกจากเหตุการณ์ก่อน ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นหญิง แต่มีแนวโน้มเป็นผู้บาดเจ็บ ผู้สูงอายุและเด็กเล็ก"[3] ยิ่งไปกว่านั้น ผลการศึกษาของมหาวิทยาลัยอุปซอลาใน ค.ศ. 2012 เสนอว่าการใช้ "หญิงและเด็กก่อน" ในทางปฏิบัติ อาจเป็นข้อยกเว้น มิใช่กฎ[4]
อ้างอิง แก้
- ↑ "Women and Children First". The Phrase Finder. สืบค้นเมื่อ 2010-04-16.
- ↑ O’Connor (1860), pp. 187-188
- ↑ de Castella, Tom (16 January 2012). "Costa Concordia: The Rules of Evacuating a Ship". BBC News.
- ↑ Elinder, Mikael; Erixson, Oscar (2012), Every man for himself: Gender, Norms and Survival in Maritime Disasters (PDF), Uppsala Universitet, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-04-17, สืบค้นเมื่อ 2014-04-16