ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ากอนสตันดีโนสที่ 1 แห่งกรีซ"

'''พระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 แห่งกรีซ''' ({{lang-el|Κωνσταντῖνος Αʹ, Βασιλεὺς τῶν Ἑλλήνων}}, ''Konstantínos Αʹ, Vasiléfs ton Ellínon''; 12 สิงหาคม พค.ศ. 24111868 – 11 มกราคม พค.ศ. 24661923) เป็น[[รายพระนามพระมหากษัตริย์กรีซ|พระมหากษัตริย์กรีซ]]ตั้งแต่พค.ศ. 24561913 ถึงพ ค.ศ. 24601917 และจากพ ค.ศ. 24631920 ถึงพ ค.ศ. 24651922 พระองค์ทรงเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของ[[กองทัพกรีซ]] ในช่วง[[สงครามกรีซ-ตุรกีครั้งที่ 1 พค.ศ. 24401897]] และนำกองทัพกรีซประสบความสำเร็จใน[[สงครามบอลข่าน 2455ค.ศ. 1912-24561913]] ในรัชสมัยของพระองค์ราชอาณาจักรกรีซแผ่ขยายไปไกลถึง[[เทสซาโลนีกี]] และใหญ่ขึ้นทังในแง่พื้นที่และจำนวนประชากร พระองค์ครองราชบัลลังก์แห่งกรีซเมื่อวันที่ 18 มีนาคม พค.ศ. 24561913 หลังจากการลอบปลงพระชนม์[[พระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งกรีซ]]

พระองค์ไม่เห็นด้วยกับ[[อีเลฟเทริออส เวนิเซลอส]] ว่ากรีซควรเข้าสู่[[สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง]] นำไปสู่การแตกแยกภายในประเทศ พระองค์บังคับให้ เวนิเซลอสลาออกครั้งที่สอง แต่ในปีพ ค.ศ. 24601917 พระองค์เสด็จลี้ภัยออกจากกรีซหลังจากภัยคุกคามจากกองกำลังอันทรงพลังที่จะทิ้งระเบิดใส่[[เอเธนส์]] พระราชโอรสพระองค์ที่สอง เจ้าชายอเล็กซานเดอร์ครองราชย์เป็นกษัตริย์ หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ เวนิเซลอสพ่ายแพ้ในการเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรและประชามติ พระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 ได้รับการเชิญเสด็จกลับ พระองค์สละราชบัลลังก์เป็นครั้งที่สองและครั้งสุดท้ายเมื่อปีพ ค.ศ. 24651922 เมื่อกรีซพ่ายแพ้ใน[[สงครามกรีก - ตุรกีปีครั้งที่ 24622 ค.ศ. 1919-2465]]1922 และพระราชโอรสองค์โตสืบราชสมบัติเป็น[[สมเด็จพระราชาธิบดีจอร์จที่ 2 แห่งกรีซ]] พระเจ้าคอนสแตนตินสวรรคตในเมือง[[ปาแลร์โม]] [[อิตาลี|ราชอาณาจักรอิตาลี]]