ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าหญิงอีเรเนอแห่งเฮ็สเซินและริมไรน์"

เจ้าหญิงได้ทรงถ่ายทอดพันธุกรรมเฮโมฟีเลียไปยังเจ้าชายวัลเดมาร์และเจ้าชายไฮน์ริช พระโอรสองค์โตและองค์เล็ก พระพลานามัยของเจ้าชายวัลเดมาร์น่าเป็นห่วงมากสำหรับพระองค์เมื่อทรงพระเยาว์<ref>Pakula (1995), p. 537</ref> ต่อมาก็ยังทรงโทมนัสเป็นอันมากเมื่อเจ้าชายไฮน์ริช พระโอรสองค์เล็กชนมายุ 4 ชันษา สิ้นพระชนม์หลังจากหกล้มและพระเศียรกระแทกเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ [[พค.ศ. 2447]]1904<ref>Maylunas and Mironenko (1997), pp. 239-240</ref> หลังจากการสิ้นพระชนม์ของเจ้าชายไฮน์ริช เจ้าหญิงอาลิกซ์ ซึ่งเป็นพระขนิษฐาที่ขณะนี้เป็น[[จักรพรรดินีอะเลคซันดรา ฟอโดรอฟนา แห่งรัสเซีย|จักรพรรดินีอเล็กซานดรา เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย]] ทรงมีประสูติกาลพระโอรสที่ประชวรด้วยโรคเฮโมฟีเลีย พระนามว่า [[มกุฎราชกุมารอเล็กซิส]] ส่วน[[เจ้าหญิงวิคโทรีอา ยูจีนีแห่งบัทเทินแบร์ค|พระราชินีวิคโทรีอา ยูจีเนียแห่งสเปน]] พระญาติชั้นที่หนึ่งก็มีพระโอรสที่ประชวรด้วยโรคเฮโมฟีเลียสองพระองค์เช่นกัน

เจ้าหญิงอีเรเนอที่ทรงได้รับการเลี้ยงดูมาให้เชื่อวิถีความพฤติสมัยวิกตอเรียอย่างแท้จริง ทรงตกพระทัยอย่างง่ายดายกับสิ่งที่เห็นว่าเป็นความไร้ศีลธรรม <ref>Massie (1995), p. 165</ref> เมื่อ[[แกรนด์ดัชเชสเอลิซาเบธ เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย|เจ้าหญิงเอลิซาเบธ]] พระภคินีทรงเลิกนับถือนิกาย[[ลูเธอรัน]]เยอรมัน ที่ทั้งสองพระองค์ทรงเติบโตมาและเข้ารีตใน[[ศาสนจักรออร์โธด็อกซ์รัสเซีย]]ในปี [[พค.ศ. 2434]]1891 เจ้าหญิงทรงรู้สึกเศร้าพระทัยมาก พระองค์ทรงเขียนถึงพระชนกว่าทรง"ร้องไห้อย่างหนัก"กับการตัดสินใจของเจ้าหญิงเอลิซาเบธ<ref>Mager (1998), p. 135.</ref> ต่อมาเจ้าหญิงอาลิกซ์ได้ทรงเข้ารีตในศาสนจักรออร์โธด็อกซ์รัสเซียด้วยเช่นกันเมื่อทรงอภิเษกสมรสกับ[[จักรพรรดินิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย]] แม้ว่าจะทรงผิดหวังกับการเลือกนับถือศาสนา พระองค์ยังคงใกล้ชิดสนิทสนมกับพระภคินีและขนิษฐาทั้งสอง ในปี [[พค.ศ. 2450]]1907 เจ้าหญิงอีเรเนอทรงช่วยเหลือจัดแจงการอภิเษกสมรสที่ต่อมาเป็นเสมือนหายนะระหว่าง[[แกรนด์ดัชเชสมาเรีย ปาฟลอฟนาแห่งรัสเซีย (พ.ศ. 2433 - 2501)|แกรนด์ดัชเชสมาเรีย ปาฟลอฟนาแห่งรัสเซีย]]กับ[[เจ้าชายวิลเฮล์มแห่งสวีเดน ดยุกแห่งโซเดอร์มันลานด์]]<ref>Mager (1998), p. 228</ref> [[เจ้าหญิงวิคโทรีอาแห่งบาเดิน|พระราชินีแห่งสวีเดน]] พระชนนีในเจ้าชายวิลเฮล์มทรงเป็นสหายเก่าของทั้งเจ้าหญิงเอลิซาเบธและเจ้าหญิงอีเรเนอ <ref>Mager (1998), p. 228</ref> แกรนด์ดัชเชสมาเรียทรงเขียนเล่าต่อมาว่าเจ้าหญิงอีเรเนอทรงกดดันพระองค์ให้ทำพิธีอภิเษกสมรสให้ลุล่วงเมื่อทรงสงสัย พระองค์ตรัสกับแกรนด์ดัชเชสว่าการล้มเลิกงานพิธีจะทำให้เจ้าหญิงเอลิซาเบธ"เสียใจอย่างมาก"<ref>Grand Duchess Marie (1930)</ref> ในปี [[พค.ศ. 2455]]1912 เจ้าหญิงอีเรเนอทรงเป็นหนึ่งในแรงสนับสนุนต่อเจ้าหญิงอาลิกซ์ พระขนิษฐา เมื่อมกุฎราชกุมารอเล็กซิสใกล้สิ้นพระชนม์จากความซับซ้อนของโรคเฮโมฟีเลียที่เรือนล่าสัตว์ของราชวงศ์ใน[[ประเทศโปแลนด์]]<ref>Maylunas and Mironenko (1997), p. 355</ref>