ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผู้ใช้:Thastp/ทดลองเขียน1"

ทฤษฎีผัสสารมณ์ถูกวินิจฉัยในหลายสาขาวิชาเช่น[[ปรัชญา]] [[ทฤษฎีจิตวิเคราะห์]] (Psychoanalytic theory) [[เพศสภาพศึกษา]] (gender studies) และ[[สุนทรียศาสตร์]] [[อีฟ โคซอฟสกี เซดจ์วิค|อีฟ เซดจ์วิค]] (Eve Sedgwick) และ [[ลอเร็น เบอร์แลนท์]] (Lauren Berlant) ถูกเรียกว่าเป็น "นักทฤษฎีผัสสารมณ์" ผู้เขียนผ่านมุมมองของ[[ทฤษฎีแนววิพากษ์]] นักทฤษฎีแนววิพากษ์คนอื่นหลายคนได้พึ่งพาทฤษฎีผัสสารมณ์เป็นอย่างมากเช่น [[เอลิซาเบธ โพวิเนลลิ]] (Elizabeth Povinelli) นัก[[อัตตาณัตินิยม]] (autonomism) [[มาร์กซิสต์]]เช่น[[แฟรนโก เบราร์ดิ]] (Franco Berardi) [[ไมเคิล ฮาร์ดต์]] (Michael Hardt) และ [[อันโตนีโอ เนกรี]] (Antonio Negri) ได้นำทฤษฎีผัสสารมณ์มาใช้ รวมไปถึงนัก[[สตรีนิยมมาร์กซิสต์]] (Marxist feminism) เช่น [[เซลมา เจมส์]] (Selma James) และ [[ซิลเวีย เฟเดอริชี]] (Silvia Federici) ผู้ที่พิจารณาปรากฏการณ์ทางประชานและทางวัตถุของเพศสภาพที่เฉพาะเจาะจง หรือบทบาทเช่น[[ผู้ให้การดูแล]] (caregiver) นักทฤษฎีแนววิพากษ์ [[ซารา อาเหม็ด]] (Sara Ahmed) บรรยายผัสสารมณ์ว่า "เหนียว" (sticky) ในความเรียง "Happy Objects" ของเธอเพื่ออธิบายการเชื่อมโยงระหว่าง "มโนภาพ คุณค่า และวัตถุ" (ideas, values, and objects.) ซึ่งยั่งยืน<ref>{{Cite book|title=The affect theory reader|date=2010|publisher=Duke University Press|others=Gregg, Melissa, 1978-, Seigworth, Gregory J., 1961-|isbn=9780822347583|location=Durham, NC|oclc=639574068}}</ref>