ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การปฏิวัติเยอรมัน ค.ศ. 1918–1919"

ผู้ก่อการปฏิวัติ, ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากอุดมการณ์สังคมนิยม, ไม่ได้รับส่งมอบอำนาจให้กับสภาที่จัดตั้งตามแบบโซเวียต (แบบที่พวกบอลเชวิกทำกันใน[[จักรวรรดิรัสเซีย|รัสเซีย]]) เพราะผู้นำของพรรคสังคมนิยมประชาธิปไตยสังคมแห่งเยอรมนี(SPD)ไม่สนับสนุนและได้ขัดขวางการก่อตั้ง พรรค SPD ได้เลือกใช้แทนทางพรรคจึงหันไปจัดตั้งสภาแห่งชาติที่น่าขึ้นแทนเพื่อให้จะเป็นพื้นฐานของรัฐบาลภายใต้ระบบรัฐสภาเดี่ยวของรัฐบาล<ref>Ralf Hoffrogge, Working-Class Politics in the German Revolution. Richard Müller, the Revolutionary Shop Stewards and the Origins of the Council Movement, Brill Publications 2014, {{ISBN|978-90-04-21921-2}}, pp. 93–100.</ref> ด้วยความหวาดกลัวว่าจะเกิดสงครามกลางเมืองอย่างเต็มรูปแบบในเยอรมนีระหว่างผู้ต่อสู้รบที่มาจากคนงานฝ่ายแรงงานหัวรุนแรงและนักอนุรักษนิยมขวาจัด พรรค SPD จึงไม่ได้วางแผนที่จะดึงชนชั้นสูงของเยอรมันอย่างสมบูรณ์ถึงถอดอำนาจและสิทธิพิเศษของพวกเขาชนชั้นสูงของเยอรมันเสียทั้งหมด มันได้แต่พยายามรวมตัวคิดหาวิธีที่จะผนวกคนชั้นสูงพวกนี้เข้ากับระบบสังคมนิยมประชาธิปไตยสังคมใหม่ ในความพยายามนี้ พรรค SPD ฝ่ายซ้ายมีความต้องการที่จะเป็นพันธมิตรกับกองบัญชาการทหารสูงสุดเยอรมัน ครั้งนี้ได้อนุญาตให้กองทัพและ[[ไฟรคอร์]] (ทหารอาสาสมัครฝ่ายชาตินิยม) เพื่อเข้าปราบปรามการก่อการกำเริบสปาตาคิสท์ของฝ่ายคอมมิวนิสต์ เมื่อวันที่ 4-15 มกราคม ค.ศ. 1919 โดยใช้กำลัง พันธมิตรเดียวกันของกองกำลังทางการเมืองได้ประสบความสำเร็จในการปราบปรามการก่อการของพวกฝ่ายซ้ายในส่วนอื่นๆของเยอรมนี ด้วยผลทำให้ประเทศนั้นได้สงบลงอย่างสมบูรณ์ เมื่อปลายปี ค.ศ. 1919