ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มาร์วิน แฮ็กเลอร์"

แฮ็กเลอร์เริ่มการชกมวยจาก[[มวยสากลสมัครเล่น]]มาก่อน ก่อนจะหันมาชกมวยสากลอาชีพในปี [[ค.ศ. 1973]] ทำสถิติชนะทั้งหมด 46 ครั้ง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการชนะ[[น็อก]]และชนะ[[ที.เค.โอ.]] มีเสมอเพียงครั้งเดียวและสะดุดแพ้เพียง 2 ครั้ง ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นมิดเดิลเวทพร้อมกันถึง 2 สถาบัน คือ [[สมาคมมวยโลก|WBA]] และ [[สภามวยโลก|WBC]] กับ วิโต อันตูโอเฟอร์โมแฟร์โม นักมวยชาว[[อิตาลี|อิตาเลียน]] เมื่อวันที่ [[30 พฤศจิกายน]] [[ค.ศ. 1979]] ที่[[ลาสเวกัส]] ผลปรากฏว่าทั้งคู่เสมอกันในการยกครบ 15 ยก

จากนั้นแฮ็กเลอร์จึงชกทำฟอร์มชนะรวดอีก 3 ครั้ง ก็ได้ขึ้นชิงแชมป์โลกอีกครั้งใน 2 สถาบันเดิม กับ อลัน มินเธอร์นเทอร์ นักมวยชาว[[อังกฤษ]]เจ้าของตำแหน่งเดิม ที่สนาม[[เวมบลีย์]] [[มหานครลอนดอน]] [[ประเทศอังกฤษ]] ในถิ่นของมินเธอร์เอง ซึ่งผลการชก แฮ็กเลอร์สามารถเอาชนะที.เค.โอ.มินเธอร์ได้เพียงแค่ยกที่ 3 กลายเป็นแชมป์โลกมิดเดิลเวทของ WBA และ WBC ไปเลยทันที

จากนั้นแฮ็กเลอร์ก็เดินหน้าป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกได้ถึง 1210 ครั้ง โดยได้แชมป์โลกสถาบันใหม่คือ [[สหพันธ์มวยนานาชาติ|IBF]] ที่เพิ่งก่อตั้งมาด้วย โดยที่ IBF ได้มอบตำแหน่งให้แก่แฮ็กเลอร์ไปเลยโดยดุษฎี และการป้องกันตำแหน่งของแฮ็กเลอร์นั้น ได้ผ่านนักมวยดี ๆ หลายคนซึ่งแฮ็กเลอร์ก็สามารถเอาชนะได้อย่างงดงามทุกครั้ง เช่น วิโต อันตูโอเฟอร์โมแฟร์โม คู่ปรับเก่าที่เคยเสมอกันมาก่อน, มุสตาฟา แฮมฮัมโช นักมวยชาว[[ซีเรีย|ซีเรียน]], จอห์น มูกาบี นักมวยชาว[[อูกันดา]], ฆวน โดมิงโก โรดัล นักมวยชาว[[อาร์เจนตินา|อาร์เจนไตน์]], โรเบร์โต ดูรัน รวมทั้ง โธมัส เฮิร์นส์ ด้วย

จนกระทั่งถึงการป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1311 แฮ็กเลอร์ ต้องพบกับ ชูการ์ เรย์ เลนเนิร์ด ที่แขวนนวมไปนานถึง 3 ปี และหวนกลับคืนมาอีกครั้งโดยที่ไม่ได้อุ่นเครื่องชกกับใครอีกเลย ก่อนชกแฮ็กเลอร์ได้ประกาศว่าถ้าเขาแพ้เลนเนิร์ด เขาจะแขวนนวมทันที ซึ่งผลการชกออกมาก็ปรากฏว่า แฮ็กเลอร์สามารถทำได้ดีกว่า แต่เมื่อรวมคะแนน 12 ยกกันแล้ว กรรมการตัดสินให้เลนเนิร์ดเป็นฝ่ายชนะ หลังจากนั้นแฮ็กเลอร์ก็ได้แขวนนวมเลิกชกไปทันทีดังที่ได้ลั่นวาจาไว้ และไม่กลับมายุ่งเกี่ยวกับวงการมวยในฐานะใด ๆ อีกเลย