ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตระกูลภาษามายา"

|region= [[มีโซอเมริกา]]: ตอนใต้ของ[[เม็กซิโก]]; [[กัวเตมาลา]]; [[เบลีซ]]; ภาคตะวันตกของ[[ฮอนดูรัส]]และ[[เอลซัลวาดอร์]]; ประชากรผู้ลี้ภัยและผู้ย้ายถิ่นขนาดเล็กโดยเฉพาะใน[[สหรัฐ]]และ[[แคนาดา]]

|family = หนึ่งใน[[ตระกูลของภาษา]]ที่สำคัญหลักของโลก

|mapcaption=สถานที่ที่ตั้งของประชากรที่พูดภาษามายา

'''ตระกูลภาษามายา''' เป็น[[ตระกูลของภาษา]]ที่พูดกันใน[[มีโซอเมริกา]]และทางตอนเหนือของ[[อเมริกากลาง]] ถูกพูดโดย[[ชาวมายา]]อย่างน้อย 6 ล้านคน ส่วนใหญ่อยู่ใน[[กัวเตมาลา]] [[เม็กซิโก]] [[เบลีซ]] และ[[ฮอนดูรัส]] ในปี ค.ศ. 1996 กัวเตมาลาได้ยอมรับรับรองภาษาตระกูลมายา 21 ภาษาโดยใช้ด้วยชื่ออย่างเป็นทางการ{{sfn|Spence|Dye|Worby|de Leon-Escribano|1998}} และเม็กซิโกยอมรับรับรองอีกแปดภาษาภายในอาณาเขตของประเทศ<ref group=notes>รัฐบาลกัวเตมาลาถือว่า Achiʼ ถูกนับว่าเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของ Kʼicheʼ โดยรัฐบาลกัวเตมาลา ถ้านับ Achiʼ ด้วย จะมีภาษาของชาวตระกูลมายาที่ยังพูดกันอยู่ 30 ภาษา</ref>

ตระกูลภาษามายาเป็นหนึ่งในตระกูลภาษาที่ได้รับการศึกษามากที่สุดในทวีปอเมริกา ภาษามายายุคใหม่สืบทอดมาจากภาษามายาดั้งเดิมซึ่งคาดว่าพูดกันมาไม่อย่างน้อยกว่า 5,000 ปีมาแล้ว มันถูกได้รับการสืบสร้างขึ้นใหม่บางส่วนโดยใช้วิธีการตามระเบียบวิธีเปรียบเทียบ ภาษามายาดั้งเดิมมีหลากหลายแตกสาขาซึ่งแยกได้ออกเป็นอย่างน้อยหกสาขา ได้แก่ Huastecan, Quichean, Yucatecan, Qanjobalan, Mamean และ Chʼolan-Tzeltalan

ในช่วงยุค[[พรี-โคลัมเบียนสมัยก่อนโคลัมบัส]]ของประวัติศาสตร์มีโซอเมริกา ภาษาตระกูลมายาบางส่วนถูกภาษาเขียนในด้วย[[อักษรมายา]]ซึ่งเป็นแบบ[[ตัวหนังสือคำ]] ถูกอักษรมายาเป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงยุค[[สมัยคลาสสิก]]ของอารยธรรมมายา (cประมาณ ค.ศ. 250-250–900) คลังของจารึกมายาที่ยังมีหลงเหลืออยู่มากกว่า 5,000 จารึกบนอาคาร อนุสาวรีย์ เครื่องปั้นดินเผา และเปลือกหนังสือพับจากกระดาษเปลือกไม้{{sfn|Kettunen|Helmke|2020|p=6}} รวมร่วมกับวรรณกรรมมากมายในภาษาตระกูลมายาที่เขียนด้วยอักษรละตินหลังจากถูกยึดสเปนยึดครอง เป็นพื้นฐานความเข้าใจของประวัติศาสตร์สมัยก่อนโคลัมบัสในยุคพรี-โคลัมเบียนในทวีปอเมริกาในปัจจุบัน