ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มหาสติปัฏฐานสูตร"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 126:
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากอรรถกถา-ฏีกาของสติปัฏฐานสูตรและสติปัฏฐานสูตร มีดังนี้ :-
# ใน[[อรรถกถา]]-[[ฏีกา]]ท่านแนะไว้ใน [[สัจจบ
เพราะอิริยาบถทั้งน้อยและใหญ่ไม่ใช่สัมมสนรูป จึงไม่ใช่อารมณ์ของวิปัสสนา, นิวรณ์เป็นปหาตัพพธรรม ควรข่มให้ได้ก่อน ไม่ใช่มัวแต่สัมมสนะ แล้วปล่อยให้นิวรณ์เกิด, ส่วนโพชฌงค์ในที่นี้ท่านหมายถึงโลกิยโพชฌงค์ ซึ่งถ้าหากกำหนดให้เบื่อหน่ายแล้วก็จะไม่คิดเจริญต่อ ฉะนั้นจึงไม่ควรกำหนดตั้งแต่แรก.
# ใน[[อรรถกถา]]ท่านกล่าวว่า [[สติปัฏฐาน]] เป็นวินัยทั้ง 2 คือ ทั้ง[[ตทังควินัย]]และ[[วิกขัมภนวินัย]] กล่าวคือ เป็นได้ทั้ง[[ขณิกสมาธิ]]และ[[อัปปนาสมาธิ]] ซึ่งอีกที่หนึ่งก็กล่าวให้บางบางบรรพะเป็น[[สมถะ]]และบางบรรพะเป็น [[วิปัสสนา]] จึงสรุปความได้ว่า [[สติปัฏฐาน]]เป็นได้ทั้ง[[สมถะ]]และ[[วิปัสสนา]] อย่าง [[อิริยาบถบรรพะ]]เป็นต้นท่านก็ว่าเป็น[[วิปัสสนา]] ส่วนการจะทำฌานให้เป็นสติปัฏฐานได้นั้นก็ต้องทำเพื่อเป็น บาทของวิปัสสนา และถ้าไม่ทำฌานแต่จะทำ[[สติปัฏฐาน]]ก็ต้องทำวิปัสสนา เพียงแต่การได้[[ฌาน]]จะช่วยให้บรรลุได้สบายขึ้นกว่าคนที่ไม่ทำฌาน มาก่อนเท่านั้นเอง.
| |||