ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าจอมแว่น ในรัชกาลที่ 1"

เจ้าจอมแว่นเป็นผู้มีความกล้าหาญ และมี[[ศิลปะ]]ในการเพ็ดทูลเรื่องราวต่างๆต่าง ๆ ที่ไม่มีผู้ใดกล้านำขึ้นกราบบังคมทูล[[พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช]] (รัชกาลที่ 1) และหากเจ้าจอมแว่นเห็นว่าเรื่องนั้นเป็นสิ่งสมควรและถูกต้องแล้ว ก็จะกราบทูลทันทีมิได้เกรงกลัว[[พระราชอาญา]] ความกล้าหาญของเจ้าจอมแว่นเป็นที่ประจักษ์เมื่อปี [[พ.ศ. 2339]] คราวที่[[พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกหาราช (รัชกาลที่ 1)]] ทรงเหน็ดเหนื่อยพระวรกายจากการว่าราชการงานเมือง ขณะบรรทมหลับก็เกิด[[พระสุบิน]]และทรง[[ละเมอ]] ทำให้[[ข้าราชบริพาร]]ตกใจไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรดี เจ้าจอมแว่นจึงใช้ความหาญกล้าตัดสินใจกัดนิ้ว[[พระบาท]] จนพระเจ้าอยู่หัวทรงรู้สึกพระองค์และตื่นพระบรรทม เจ้าจอมแว่นจึงได้รับความดีความชอบและเป็นที่โปรดปรานของพระองค์อย่างมาก และด้วยความจงรักภักดีสุจริตใจของเจ้าจอมแว่นนี้ [[พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกหาราช]] (รัชกาลที่ 1) จึงไม่ทรงพิโรธ<ref>http://bangkrod.blogspot.com/2011/12/blog-post_27.html</ref> ความกล้าหาญของเจ้าจอมแว่นอีกครั้งหนึ่งได้ปรากฏ ดังนี้